สวัสดีครับทุกท่าน หวังว่าเมื่อคืนคงจะปาร์ตี้สนุกกันน่าดู ^_^ มาเข้าเรื่องดีกว่า Free! ได้ลงนิตยสารหลายเล่มเลยครับ ยังมีบทสัมภาษณ์ผู้กำกับแบบละเอียดที่มาจากเล่มอื่นอีก อันนั้นยาวจริง ไหนจะแฟนบุ๊คอีก โอ้ว อ่านแทบไม่ทัน (เพราะคนที่แปลมาเป็นอังกฤษนั้นเร็วเกิ๊น และมีหลายคนอีกต่างหาก ฮ่าๆ) ผมแปลเฉพาะตรงกรอบสี่เหลี่ยมซ้ายบนที่เกี่ยวกับผู้กำกับครับ ส่วนที่เหลือนั่นเป็นการบรรยายตัวละครต่างๆ ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ เลยแปลไม่ออก >.<
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เป็นเหตุผลบังหน้า ที่จริงคือขี้เกียจง่ะ 
ก็มีส่วนเหมือนกันครับที่อ่านแล้วไม่อิน เพราะรู้ๆกันอยู่แล้ว ผมสนใจความเห็นจากผู้กำกับเรื่องมากกว่า ถ้าใครอยากอ่านเต็มๆ ให้เข้าไปดูที่ลิงก์ใน Source ได้เลยครับ และของตอนที่ 10 ถึงตอนที่ 12 ต้นฉบับบอกว่าอาจจะมาเดือนหน้าครับ คิดไม่ออกจะพูดไรต่อ ....ไปดูกันเลยนิ!!
จากตรงนี้ลงไป แปลมานะฮะ ใน { } ผมเพิ่มเอง ต้นฉบับไม่เกี่ยว ....ไม่มีไม่ได้ ใจจะขาด
บทวิจารณ์ของผู้กำกับ “FREE!” ตอนที่ 1
Source
ภาพจากในเล่ม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความเห็นของผู้กำกับ Utsumi Hiroko ใน 1Fr→4Fr
—นางิสะเป็นคนเริ่มเรื่องราวทุกอย่างขึ้นในตอนแรกใช่มั้ยครับ
Utsumi: ใช่ค่ะ ตั้งแต่ที่เขาได้พูดว่า “เรามาตั้งชมรมว่ายน้ำกันเถอะ” เขากระตือรือร้นที่จะทำมันอย่างจริงจัง ฉันคิดว่านางิสะในตอนที่ 3 เขาดูแมนมากเลยค่ะ ถ้าไม่มีนางิสะ เรย์คงไม่ได้เข้าร่วมชมรมนี้เหมือนกัน ฉันคิดว่าเรย์คงรู้สึกปลื้มใจจากการกระทำของนางิสะค่ะ
—ผมคิดว่ามาโคโตะก็หวังว่าจะได้กลับมาว่ายน้ำร่วมกันกับฮารุอีกนะครับ
Utsumi: ถ้าพวกเราลองมาคิดถึงความรู้สึกที่แท้จริงของมาโคโตะ ฉันว่าเขาก็คงอยากทำแบบนางิสะนะคะ เพราะเขาหวังมาตลอดว่าอยากจะกลับมาว่ายน้ำด้วยกันกับฮารุ แต่บางทีเขาอาจคิดว่าการก่อตั้งชมรมขึ้นมามันอาจเป็นการบังคับจิตใจกัน เพราะมาโคโตะรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของฮารุ ไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ในการก่อตั้งชมรม เขาก็ไม่สามารถทำมันได้ค่ะ
—งั้นหมายความว่าสิ่งที่มาโคะโตะอยากจะทำเมื่อปีที่แล้ว {ตอนอยู่ม.ปลายปีหนึ่ง} นางิสะได้ทำแทนแล้วรึเปล่าครับ
Utsumi: ใช่แล้วค่ะ นางิสะไม่ได้เป็นตัวกระตุ้นให้แค่ฮารุเท่านั้น มาโคโตะก็ด้วยค่ะ
—ฮารุชอบคิดเกี่ยวกับน้ำอยู่เสมอ แต่ในหัวของเค้าเหมือนว่าถูกปกคลุมไปด้วยหมอกนะครับ (หัวเราะ)
Utsumi: ค่ะ เขาก็เหมือนเด็กคนหนึ่งนั่นแหละ! (หัวเราะ) ในอดีตฮารุได้ว่ายน้ำแบบชิวๆ เพราะความชอบและไม่มีอะไรมาทำให้เขาต้องมาลำบากใจ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างฮารุกับริน ทำให้ฮารุต้องตีตัวออกห่างจากการว่ายน้ำ แต่ในทางกลับกัน การตอบสนองระหว่างฮารุกับน้ำ เขาทำมันโดยที่ไม่รู้สึกตัว ฮารุไม่ได้พูดอะไรมากมายนัก แต่คุณคงเข้าใจจากการกระทำของฮารุที่ว่าฮารุนั้นโหยหาน้ำมากกว่าใครๆ ซึ่งนี่ก็เป็นตัวตนของฮารุค่ะ
—ตอนที่เรย์ได้มาเข้าร่วมในกลุ่ม การวางตัวของทุกคนก็เปลี่ยนไปมากเลยนะครับ
Utsumi: ความประทับใจแรกของพวกเราที่มีต่อเรย์ เขาเป็นคนที่ดูเย็นชามาก แต่เมื่อเขาได้เริ่มพูดขึ้นมา เขากลายเป็นตัวละครที่ฮาและโชคร้ายนิดๆเหมือนหินที่จมอยู่ในน้ำ {แบบว่าโดนแกล้งประจำ} แต่เค้าได้แสดงอารมณ์ออกมาในแบบที่เค้าควรจะเป็นค่ะ
—ครั้งแรกที่รินได้ออกมา เขาดูก้าวร้าวและเหมือนว่าในหัวเค้ามีแต่เรื่องแย่ๆทั้งนั้นเลยครับ
Utsumi: ตอนแรกมันค่อนข้างยากค่ะในการร่างภาพของรินขึ้นมา เขาเลยไม่ได้ออกมาในรูปแบบของพวกเด็กพังค์ พวกเราได้สร้างบรรยากาศที่อึดอัดให้แก่รินเพื่อที่เขาจะมีอารมณ์อยากแข่งกับฮารุขึ้นมาค่ะ
.
.
.
บทวิจารณ์ของผู้กำกับ “FREE!” ตอนที่ 2
Source
ภาพจากในเล่ม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความเห็นของผู้กำกับ Utsumi Hiroko ใน 5Fr→9Fr
—ฮารุแสดงอารมณ์ออกมาได้ดีมากครับหลังจากที่เขาแพ้รินในตอนที่ 7
Utsumi: จากการที่แพ้ให้กับรินในตอนที่ 7 ฮารุช็อคและหดหู่มากในตอนที่ 8 แต่ในตอนที่ 9 เขาได้รับรู้ถึงอะไรบางอย่างและเป็นครั้งแรกที่เขาได้ตัดสินใจตั้งแต่ที่ฮารุได้พูดว่าจะ “ว่ายแต่ท่าฟรีสไตล์เท่านั้น” และในตอนที่ 9 นั้นเขาได้บอกกับทุกคนว่าอยากจะลงว่ายผลัดด้วย ซึ่งนั่นคือจุดเปลี่ยนเลยค่ะ จากตรงนี้ไปฮารุได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นทางด้านจิตใจ และตั้งแต่ตอนที่ 10 เป็นต้นไป พวกเราก็ได้เห็นรอยยิ้มของฮารุเพิ่มมากขึ้น และการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปด้วยค่ะ
—ผมคิดว่ามันเหมือนจริงมากเลยครับที่ความลำบากใจของฮารุไม่ได้หายไปในทันทีหลังจากที่เขาแข่งว่ายผลัดชนะในตอนที่ 8
Utsumi: ฉันคิดว่าคนอย่างฮารุเป็นคนที่จมอยู่ในความทุกข์ของตัวเองเป็นเวลานานทีเดียวค่ะ ในขณะที่ฮารุนั้นถนัดงานฝีมือ แต่เขาก็ค่อนข้างเงอะงะในเรื่องการแสดงอารมณ์ออกมา เพราะฉันต้องการให้ตัวตนของฮารุมีความขัดแย้งกันค่ะ และในตอนที่ 8 แม้ว่าฮารุได้ว่ายน้ำอยู่คนเดียวในสระตั้งแต่จบการแข่งขันไปจนถึงตอนค่ำ ความเศร้าในใจเค้าก็ยังไม่หายไปค่ะ
—ฮารุได้ไปว่ายน้ำอยู่คนเดียวโดยที่ไม่ได้พูดอะไรซักคำ เหมือนกับว่าเป็นการแสดงตัวตนของฮารุออกมาได้อย่างถูกต้องเลยครับ ในการจัดการความเศร้าที่อยู่ในจิตใจของเค้า
Utsumi: สำหรับการแข่งขันคุณต้องว่ายอย่างมีระเบียบวินัย แต่ฉันอยากให้การว่ายของฮารุดูเป็นอิสระมากขึ้น เหมือนโลมาค่ะ ฉันว่าการว่ายแบบนั้นเป็นอะไรที่เหมาะกับฮารุที่สุดเลยนะคะ
—ในตอนที่ 9 ฮารุได้บอกความในใจทุกอย่างให้มาโคโตะฟังด้วยครับ
Utsumi: ถ้าฮารุจะเปิดใจพูดกับใครสักคนเป็นครั้งแรก ฉันเห็นว่าเขาคงจะพูดกับมาโคโตะเป็นคนแรกค่ะก่อนที่จะพูดให้ใครคนอื่นฟัง และฉันคิดว่าไม่ใช่ฮารุหรอกนะคะที่จะเป็นคนเริ่มพูดก่อน แต่เขาพูดออกมาเพราะว่ามาโคโตะได้เปิดโอกาสให้เขาพูดขึ้นมาค่ะ
—ผมว่านั่นมันเชื่อมโยงกันอย่างดีครับในฉากของตอนที่ 6 ตอนที่มาโคโตะได้เปิดใจพูดความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อทุกคน
Utsumi: ใช่แล้วค่ะ ในตอนที่ 6 ได้แสดงถึงการพัฒนาที่ดีมากของตัวละครอย่างมาโคโตะ จากการที่เขาได้เปิดใจพูดในเรื่องที่เขากลัวและเรื่องการตั้งชมรมว่ายน้ำ ความผูกพันระหว่างเขาและเพื่อนๆนั้นแน่นแฟ้นมากขึ้นกว่าเดิมอีกค่ะ
—ตอนที่เล่นเกมทอยลูกเต๋าในตอนที่ 6 และนักสืบเรย์ตอนที่ 9 ปฏิกิริยาระหว่างนางิสะและเรย์ดูสนุกมากขึ้นเรื่อยๆนะครับ
Utsumi: สองคนนี้ลงตัวมากในฉากที่ตื่นเต้นฮาๆค่ะ งานเทศกาลในตอนที่ 9 จะไม่สนุกเลยถ้าขาดนางิสะกับเรย์ เพราะฮารุยังเศร้าอยู่ ไม่มีทางเลยค่ะที่เขาจะมาเฮฮาด้วย มาโคโตะก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกนั่น และเขาคงจะไม่มาสนุกด้วยเหมือนกัน เพราะเหตุพวกนี้ นางิสะกับเรย์เลยเป็นแกนนำความฮาในตอนนี้ค่ะ
—ฉากว่ายผลัดของตอนที่ 8 ดูเหมือนมีความสำคัญบางอย่างครับ ในเรื่องความสัมพันธ์ของรินกับเรย์
Utsumi: ตอนที่รินเห็นได้การว่ายน้ำของเรย์ และได้พูดออกมาว่า “*กากว่ะ” คำพูดนี้มาจาก **ผู้กำกับของตอนที่ 8 ฉันว่ามันดีมากค่ะเพราะว่ามันคือการแสดงออกมาว่ารินรู้สึกอย่างไรกับเรย์ การแสดงออกมาแบบนั้นของรินถูกเขียนขึ้นมาได้อย่างเพอร์เฟคมากกับคำนั้นค่ะ {*ขอใช้ภาษาวัยรุ่น 5555, **ในแต่ละตอนจะมีผู้กำกับย่อยด้วยครับทั้ง 12 ตอนเลย เผื่อใครงง ส่วน Utsumi คือหัวเรือใหญ่}
—ก่อนที่จะมีการแข่งระดับเขตเกิดขึ้น พวกเราได้เห็นความผูกพันของรินที่มีต่อพ่อ เหตุผลที่ว่าทำไมรินถึงยึดติดกับตัวตนของฮารุก็เพราะว่าเขาอยากเดินตามฝันของพ่อเขานะครับ
Utsumi: รินเชื่อว่าถ้าเอาชนะฮารุได้ เขาจะเข้าใกล้ความสำเร็จในสิ่งที่พ่อเขาฝันไว้อีกครั้งค่ะ ถึงแม้ว่ารินจะคิดแบบนี้ แต่สิ่งที่ทำให้รินรู้สึกแย่ไปกับความเชื่อนั้นมันอยู่ในตอนที่ 8 ค่ะ
**เพิ่มเติมได้นะครับ
**
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เหตุเกิดเมื่อคืน ณ ห้อง 210 ..เงิบแทน ฮ่าๆๆ
[x] *ทำเครดิตคนที่แปลมาเป็นอังกฤษหาย -_-"
ฮาโลวีนแบบนี้ ..น่าระอ้ะ >_<
[x]
ขนาดนิโตริน รินรินยังไม่ปล่อย!! ..ไอกับโกวจัง คู่นี้เหมาะสมกันแบ๊ววว อิอิ
[x]
คำคมฮารุกะ
[x]
.
.
Free! ความเห็นของผู้กำกับ (1Fr → 9Fr) จาก Animage - November
จากตรงนี้ลงไป แปลมานะฮะ ใน { } ผมเพิ่มเอง ต้นฉบับไม่เกี่ยว ....ไม่มีไม่ได้ ใจจะขาด
บทวิจารณ์ของผู้กำกับ “FREE!” ตอนที่ 1
Source
ภาพจากในเล่ม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความเห็นของผู้กำกับ Utsumi Hiroko ใน 1Fr→4Fr
—นางิสะเป็นคนเริ่มเรื่องราวทุกอย่างขึ้นในตอนแรกใช่มั้ยครับ
Utsumi: ใช่ค่ะ ตั้งแต่ที่เขาได้พูดว่า “เรามาตั้งชมรมว่ายน้ำกันเถอะ” เขากระตือรือร้นที่จะทำมันอย่างจริงจัง ฉันคิดว่านางิสะในตอนที่ 3 เขาดูแมนมากเลยค่ะ ถ้าไม่มีนางิสะ เรย์คงไม่ได้เข้าร่วมชมรมนี้เหมือนกัน ฉันคิดว่าเรย์คงรู้สึกปลื้มใจจากการกระทำของนางิสะค่ะ
—ผมคิดว่ามาโคโตะก็หวังว่าจะได้กลับมาว่ายน้ำร่วมกันกับฮารุอีกนะครับ
Utsumi: ถ้าพวกเราลองมาคิดถึงความรู้สึกที่แท้จริงของมาโคโตะ ฉันว่าเขาก็คงอยากทำแบบนางิสะนะคะ เพราะเขาหวังมาตลอดว่าอยากจะกลับมาว่ายน้ำด้วยกันกับฮารุ แต่บางทีเขาอาจคิดว่าการก่อตั้งชมรมขึ้นมามันอาจเป็นการบังคับจิตใจกัน เพราะมาโคโตะรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของฮารุ ไม่ว่ามันจะดีหรือไม่ในการก่อตั้งชมรม เขาก็ไม่สามารถทำมันได้ค่ะ
—งั้นหมายความว่าสิ่งที่มาโคะโตะอยากจะทำเมื่อปีที่แล้ว {ตอนอยู่ม.ปลายปีหนึ่ง} นางิสะได้ทำแทนแล้วรึเปล่าครับ
Utsumi: ใช่แล้วค่ะ นางิสะไม่ได้เป็นตัวกระตุ้นให้แค่ฮารุเท่านั้น มาโคโตะก็ด้วยค่ะ
—ฮารุชอบคิดเกี่ยวกับน้ำอยู่เสมอ แต่ในหัวของเค้าเหมือนว่าถูกปกคลุมไปด้วยหมอกนะครับ (หัวเราะ)
Utsumi: ค่ะ เขาก็เหมือนเด็กคนหนึ่งนั่นแหละ! (หัวเราะ) ในอดีตฮารุได้ว่ายน้ำแบบชิวๆ เพราะความชอบและไม่มีอะไรมาทำให้เขาต้องมาลำบากใจ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างฮารุกับริน ทำให้ฮารุต้องตีตัวออกห่างจากการว่ายน้ำ แต่ในทางกลับกัน การตอบสนองระหว่างฮารุกับน้ำ เขาทำมันโดยที่ไม่รู้สึกตัว ฮารุไม่ได้พูดอะไรมากมายนัก แต่คุณคงเข้าใจจากการกระทำของฮารุที่ว่าฮารุนั้นโหยหาน้ำมากกว่าใครๆ ซึ่งนี่ก็เป็นตัวตนของฮารุค่ะ
—ตอนที่เรย์ได้มาเข้าร่วมในกลุ่ม การวางตัวของทุกคนก็เปลี่ยนไปมากเลยนะครับ
Utsumi: ความประทับใจแรกของพวกเราที่มีต่อเรย์ เขาเป็นคนที่ดูเย็นชามาก แต่เมื่อเขาได้เริ่มพูดขึ้นมา เขากลายเป็นตัวละครที่ฮาและโชคร้ายนิดๆเหมือนหินที่จมอยู่ในน้ำ {แบบว่าโดนแกล้งประจำ} แต่เค้าได้แสดงอารมณ์ออกมาในแบบที่เค้าควรจะเป็นค่ะ
—ครั้งแรกที่รินได้ออกมา เขาดูก้าวร้าวและเหมือนว่าในหัวเค้ามีแต่เรื่องแย่ๆทั้งนั้นเลยครับ
Utsumi: ตอนแรกมันค่อนข้างยากค่ะในการร่างภาพของรินขึ้นมา เขาเลยไม่ได้ออกมาในรูปแบบของพวกเด็กพังค์ พวกเราได้สร้างบรรยากาศที่อึดอัดให้แก่รินเพื่อที่เขาจะมีอารมณ์อยากแข่งกับฮารุขึ้นมาค่ะ
.
.
.
บทวิจารณ์ของผู้กำกับ “FREE!” ตอนที่ 2
Source
ภาพจากในเล่ม [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ความเห็นของผู้กำกับ Utsumi Hiroko ใน 5Fr→9Fr
—ฮารุแสดงอารมณ์ออกมาได้ดีมากครับหลังจากที่เขาแพ้รินในตอนที่ 7
Utsumi: จากการที่แพ้ให้กับรินในตอนที่ 7 ฮารุช็อคและหดหู่มากในตอนที่ 8 แต่ในตอนที่ 9 เขาได้รับรู้ถึงอะไรบางอย่างและเป็นครั้งแรกที่เขาได้ตัดสินใจตั้งแต่ที่ฮารุได้พูดว่าจะ “ว่ายแต่ท่าฟรีสไตล์เท่านั้น” และในตอนที่ 9 นั้นเขาได้บอกกับทุกคนว่าอยากจะลงว่ายผลัดด้วย ซึ่งนั่นคือจุดเปลี่ยนเลยค่ะ จากตรงนี้ไปฮารุได้เติบโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นทางด้านจิตใจ และตั้งแต่ตอนที่ 10 เป็นต้นไป พวกเราก็ได้เห็นรอยยิ้มของฮารุเพิ่มมากขึ้น และการแสดงออกของเขาก็เปลี่ยนไปด้วยค่ะ
—ผมคิดว่ามันเหมือนจริงมากเลยครับที่ความลำบากใจของฮารุไม่ได้หายไปในทันทีหลังจากที่เขาแข่งว่ายผลัดชนะในตอนที่ 8
Utsumi: ฉันคิดว่าคนอย่างฮารุเป็นคนที่จมอยู่ในความทุกข์ของตัวเองเป็นเวลานานทีเดียวค่ะ ในขณะที่ฮารุนั้นถนัดงานฝีมือ แต่เขาก็ค่อนข้างเงอะงะในเรื่องการแสดงอารมณ์ออกมา เพราะฉันต้องการให้ตัวตนของฮารุมีความขัดแย้งกันค่ะ และในตอนที่ 8 แม้ว่าฮารุได้ว่ายน้ำอยู่คนเดียวในสระตั้งแต่จบการแข่งขันไปจนถึงตอนค่ำ ความเศร้าในใจเค้าก็ยังไม่หายไปค่ะ
—ฮารุได้ไปว่ายน้ำอยู่คนเดียวโดยที่ไม่ได้พูดอะไรซักคำ เหมือนกับว่าเป็นการแสดงตัวตนของฮารุออกมาได้อย่างถูกต้องเลยครับ ในการจัดการความเศร้าที่อยู่ในจิตใจของเค้า
Utsumi: สำหรับการแข่งขันคุณต้องว่ายอย่างมีระเบียบวินัย แต่ฉันอยากให้การว่ายของฮารุดูเป็นอิสระมากขึ้น เหมือนโลมาค่ะ ฉันว่าการว่ายแบบนั้นเป็นอะไรที่เหมาะกับฮารุที่สุดเลยนะคะ
—ในตอนที่ 9 ฮารุได้บอกความในใจทุกอย่างให้มาโคโตะฟังด้วยครับ
Utsumi: ถ้าฮารุจะเปิดใจพูดกับใครสักคนเป็นครั้งแรก ฉันเห็นว่าเขาคงจะพูดกับมาโคโตะเป็นคนแรกค่ะก่อนที่จะพูดให้ใครคนอื่นฟัง และฉันคิดว่าไม่ใช่ฮารุหรอกนะคะที่จะเป็นคนเริ่มพูดก่อน แต่เขาพูดออกมาเพราะว่ามาโคโตะได้เปิดโอกาสให้เขาพูดขึ้นมาค่ะ
—ผมว่านั่นมันเชื่อมโยงกันอย่างดีครับในฉากของตอนที่ 6 ตอนที่มาโคโตะได้เปิดใจพูดความรู้สึกของตัวเองที่มีต่อทุกคน
Utsumi: ใช่แล้วค่ะ ในตอนที่ 6 ได้แสดงถึงการพัฒนาที่ดีมากของตัวละครอย่างมาโคโตะ จากการที่เขาได้เปิดใจพูดในเรื่องที่เขากลัวและเรื่องการตั้งชมรมว่ายน้ำ ความผูกพันระหว่างเขาและเพื่อนๆนั้นแน่นแฟ้นมากขึ้นกว่าเดิมอีกค่ะ
—ตอนที่เล่นเกมทอยลูกเต๋าในตอนที่ 6 และนักสืบเรย์ตอนที่ 9 ปฏิกิริยาระหว่างนางิสะและเรย์ดูสนุกมากขึ้นเรื่อยๆนะครับ
Utsumi: สองคนนี้ลงตัวมากในฉากที่ตื่นเต้นฮาๆค่ะ งานเทศกาลในตอนที่ 9 จะไม่สนุกเลยถ้าขาดนางิสะกับเรย์ เพราะฮารุยังเศร้าอยู่ ไม่มีทางเลยค่ะที่เขาจะมาเฮฮาด้วย มาโคโตะก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกนั่น และเขาคงจะไม่มาสนุกด้วยเหมือนกัน เพราะเหตุพวกนี้ นางิสะกับเรย์เลยเป็นแกนนำความฮาในตอนนี้ค่ะ
—ฉากว่ายผลัดของตอนที่ 8 ดูเหมือนมีความสำคัญบางอย่างครับ ในเรื่องความสัมพันธ์ของรินกับเรย์
Utsumi: ตอนที่รินเห็นได้การว่ายน้ำของเรย์ และได้พูดออกมาว่า “*กากว่ะ” คำพูดนี้มาจาก **ผู้กำกับของตอนที่ 8 ฉันว่ามันดีมากค่ะเพราะว่ามันคือการแสดงออกมาว่ารินรู้สึกอย่างไรกับเรย์ การแสดงออกมาแบบนั้นของรินถูกเขียนขึ้นมาได้อย่างเพอร์เฟคมากกับคำนั้นค่ะ {*ขอใช้ภาษาวัยรุ่น 5555, **ในแต่ละตอนจะมีผู้กำกับย่อยด้วยครับทั้ง 12 ตอนเลย เผื่อใครงง ส่วน Utsumi คือหัวเรือใหญ่}
—ก่อนที่จะมีการแข่งระดับเขตเกิดขึ้น พวกเราได้เห็นความผูกพันของรินที่มีต่อพ่อ เหตุผลที่ว่าทำไมรินถึงยึดติดกับตัวตนของฮารุก็เพราะว่าเขาอยากเดินตามฝันของพ่อเขานะครับ
Utsumi: รินเชื่อว่าถ้าเอาชนะฮารุได้ เขาจะเข้าใกล้ความสำเร็จในสิ่งที่พ่อเขาฝันไว้อีกครั้งค่ะ ถึงแม้ว่ารินจะคิดแบบนี้ แต่สิ่งที่ทำให้รินรู้สึกแย่ไปกับความเชื่อนั้นมันอยู่ในตอนที่ 8 ค่ะ
**เพิ่มเติมได้นะครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้