การที่เป็นผู้หญิงตัวเล็กนั้น คือเราสูงประมาณ 160-161 ซม. หนัก 43-45 กก.เราก้อหลงดีใจกับสิ่งที่คนอื่นมากมายบอกว่า กินไปเหอะ กินยังไงก้อไม่อ้วนนนนน
ด้วยความที่หลงระเริงกับสรีระที่แม่ให้มา หื้ออออออออ กินกระจายค้าาาาาาาาา ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนที่เห็นความเพ็ะของตัวเอง
พอเริ่มทำงาน นั่งแช่นั่งคอมทุ๊กวัน ตอนแรกมันก้อยังไม่มีผลอะไรหร๊อก......
พอ 1 ปีเข้า 2 ปีเข้า ขาแขนที่เรียวก้อเริ่มใหญ่ สั่นทีเป็นแผ่นดินไหววว สึนามิขนาดเล็กๆบนร่างกาย
แต่ก่อนจากที่เรียกเพื่อนที่อ้วน ว่า "อ้ายยยยยอ้วนนนนน" คือตอนนี้ไม่กล้าเรียกค้าาาา กลัวเข้าตัว หึหึ
ณ ตอนนี้เริ่มพยายามกินคลีนฟุด ที่เหล่าบรรดาเฮลตี้รับประทานกัน บวกกับช่วงนี้ของเซลเต็มห้าง คือตังหมด ต้องประหยัด 5555555
ช่วงนี้ทานน้ำพริกผัก ไข่ต้ม และข้าวสวย (เฉพาะมื้อเย็นจ-ศ) แต่ก้อกินปกตินะคะ ชาไข่มุก โน้นนี้ เบอเกอรี่ก้อกิน และเข้าฟิตเนสไปวิ่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ปั่นๆ ๆ ๆ ๆ ท่าโน้นท่านี้ !!! (เฉพาะวันจ-ศ บางสัปดาห์ก้อวันเว้นวัน)
มันเป็นอะไรที่ทรมานมากกกกสำหรับคนที่เคยคิดว่าโอ้ยยย ช้านจะอ้วนได้อย่างไร !!!
เริ่มเข้าฟิตเนสหลังเลิกงาน ใช้เวลาอยู่ในฟิตเนสเรื่อย ๆ ท่าโน้นท่านี้ ตั้งแต่ 19.30-21.00 น. จำได้ว่าวันแรก ๆ คือปวดไปหมดทั้งตัว
ท้อแท้ต่อความสวยยยยเพียว แต่ยังไม่หยุด เพราะเทรนสมัยนี้คือร่ะ ทำร้ายคนหุ่นไม่ดีชัด ๆ เราจะไม่ยอม
ฮึดขึ้นมาอีกครั้ง เล่น ๆ ๆ ปั่น ๆ วิ่ง ๆ วิ่งก้อวิ่งได้น้อย เพราะจุกง่ายเหลือเกิน เลยเปลี่ยนมาเป็นปั่นจักรยาน
ทุกวันนี้ เริ่มจากการปั่นจักรยานประมาณ 25 นาที วิ่งสลับเดินเร็วสปีด 9:6 ประมาณ 15 นาที แล้วซิดอัพ 25 ครั้ง 2-3 เซต รีวงรีเว้อครัช (นอนบนที่ซิตอัพแล้วยกขาขึ้น มือจับด้านบน) 15 ครั้ง 2-3 เซต สควอช 25 ครั้ง 3-4 ครั้ง แล้วท่าอื่น ๆ แล้วแต่ความขยัน
ด้วยความใจร้อน คือไม่รุ้ว่าเกรงหรือให้ความรุ้สึกไม่ถูกจุด หรือว่าใจร้อนจนเกินไปอยากให้ห่วงยางมันออกไปเร็ว ๆ ต้องทำยังไงค้าาาาา
........บอกช้านหน่อย น้าาาาาาาาาาาาคนดี
อาทิตย์นึงจาเจอแฟนช่วงสุดสัปดาห์ อยากให้แฟนเห็นความเพียวอีกครั้ง เซลลูไลจงออกไปปปปป อร๊ายยยยยยยยย
เอาส่วนที่เรียกว่า "ห่วงยาง" รอบๆ ตัวออกไปอย่างไร เป็นคนผอม ตัวเล็ก แต่เซลลูไลพรึ๊บบบบ คือร่ะ !!!
ด้วยความที่หลงระเริงกับสรีระที่แม่ให้มา หื้ออออออออ กินกระจายค้าาาาาาาาา ตั้งแต่เด็กจนถึงตอนที่เห็นความเพ็ะของตัวเอง
พอเริ่มทำงาน นั่งแช่นั่งคอมทุ๊กวัน ตอนแรกมันก้อยังไม่มีผลอะไรหร๊อก......
พอ 1 ปีเข้า 2 ปีเข้า ขาแขนที่เรียวก้อเริ่มใหญ่ สั่นทีเป็นแผ่นดินไหววว สึนามิขนาดเล็กๆบนร่างกาย
แต่ก่อนจากที่เรียกเพื่อนที่อ้วน ว่า "อ้ายยยยยอ้วนนนนน" คือตอนนี้ไม่กล้าเรียกค้าาาา กลัวเข้าตัว หึหึ
ณ ตอนนี้เริ่มพยายามกินคลีนฟุด ที่เหล่าบรรดาเฮลตี้รับประทานกัน บวกกับช่วงนี้ของเซลเต็มห้าง คือตังหมด ต้องประหยัด 5555555
ช่วงนี้ทานน้ำพริกผัก ไข่ต้ม และข้าวสวย (เฉพาะมื้อเย็นจ-ศ) แต่ก้อกินปกตินะคะ ชาไข่มุก โน้นนี้ เบอเกอรี่ก้อกิน และเข้าฟิตเนสไปวิ่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ปั่นๆ ๆ ๆ ๆ ท่าโน้นท่านี้ !!! (เฉพาะวันจ-ศ บางสัปดาห์ก้อวันเว้นวัน)
มันเป็นอะไรที่ทรมานมากกกกสำหรับคนที่เคยคิดว่าโอ้ยยย ช้านจะอ้วนได้อย่างไร !!!
เริ่มเข้าฟิตเนสหลังเลิกงาน ใช้เวลาอยู่ในฟิตเนสเรื่อย ๆ ท่าโน้นท่านี้ ตั้งแต่ 19.30-21.00 น. จำได้ว่าวันแรก ๆ คือปวดไปหมดทั้งตัว
ท้อแท้ต่อความสวยยยยเพียว แต่ยังไม่หยุด เพราะเทรนสมัยนี้คือร่ะ ทำร้ายคนหุ่นไม่ดีชัด ๆ เราจะไม่ยอม
ฮึดขึ้นมาอีกครั้ง เล่น ๆ ๆ ปั่น ๆ วิ่ง ๆ วิ่งก้อวิ่งได้น้อย เพราะจุกง่ายเหลือเกิน เลยเปลี่ยนมาเป็นปั่นจักรยาน
ทุกวันนี้ เริ่มจากการปั่นจักรยานประมาณ 25 นาที วิ่งสลับเดินเร็วสปีด 9:6 ประมาณ 15 นาที แล้วซิดอัพ 25 ครั้ง 2-3 เซต รีวงรีเว้อครัช (นอนบนที่ซิตอัพแล้วยกขาขึ้น มือจับด้านบน) 15 ครั้ง 2-3 เซต สควอช 25 ครั้ง 3-4 ครั้ง แล้วท่าอื่น ๆ แล้วแต่ความขยัน
ด้วยความใจร้อน คือไม่รุ้ว่าเกรงหรือให้ความรุ้สึกไม่ถูกจุด หรือว่าใจร้อนจนเกินไปอยากให้ห่วงยางมันออกไปเร็ว ๆ ต้องทำยังไงค้าาาาา
........บอกช้านหน่อย น้าาาาาาาาาาาาคนดี
อาทิตย์นึงจาเจอแฟนช่วงสุดสัปดาห์ อยากให้แฟนเห็นความเพียวอีกครั้ง เซลลูไลจงออกไปปปปป อร๊ายยยยยยยยย