พอดีว่า เนื่องจากเกิดเหตุการณ์ชุมนุมทางการเมือง ที่ทำงานปิดหลายวัน ก็ได้ถือโอกาสกลับบ้าน ได้จังหวะพอดี ที่บ้านกำลังจะทำขนมเข่ง ก็เลยถือวิสาสะ ถ่ายรูป มารีวิวในพันทิปเสียเลย ฮ่าๆๆ
ก่อนอื่นต้องขอออกตัวก่อนเลยว่า
๑. กระผมไม่เคยทำกระทู้รีวิวมาก่อนการใช้ภาษา หรือเกิดความผิดพลาดอย่างไรขอน้อมรับไว้แต่เพียงผู้เดียวครับ
๒. ขนมเข่งที่เอามารีวิวนี้ เป็นของทางบ้าน สูตรขนมนี้ เป็นของก๋ง กับ เจี๋ย (แม่สอกิ้น)
๓. และที่สำคัญ ใช้กล้องมือถือครับ บางภาพเลยกากนิด ถ้าพร้อมแล้วไปกันเลย

ก่อนอื่น จะทำขนมเข่งก็ต้องมีภาชนะกันก่อน ที่บ้านใช้กระป๋อง อลูมิเนียมครับ บางกระป๋องทราบมาว่า อายุยืนถึง ๔๐ ปี เพราะเอากระป๋องนมของหลานๆมารีไซเคิล ซึ่งหลานคนแรกของก๋ง กับเจี๋ย ก็ อายุ ๔๐ กว่าปีแล้ว แต่หลังๆมานี่ เป็นกระป๋องสั่งทำเสียเป็นส่วนใหญ่ ก็เอามาล้างให้เรียบร้อย เช็ดให้แห้ง แล้วก็รอ


กระป๋องอายุ ๔๐ ปี ใบที่ว่า แปลก สนิมไม่กิน ฮ่า....


ขั้นตอนต่อมา เอาใบตองไปย่างครับ ผ่านไฟพอให้ใบตองมันอ่อนๆ เวลาเอาไปทำเข่งขนม มันจะได้ไม่หัก (คนย่างบอกให้เซ็นเซอร์หน้า ฮ่า..) แล้วเช็ดด้วยผ้าชุบน้ำหมาดๆด้วยนะ



ทำเยอะก็ ต้องเตรียมใบตองเยอะครับ


เตรียมใบตองเสร็จแล้วก็มาสู่ขั้นตอน เตรียมเข่งครับ เอาใบตองมาตัดเป็นฐานกลมส่วนหนึ่ง


อีกส่วนก็เอาไปผนัง (เรียกแบบนี้ได้ไหมหว่า) ประมาณว่า ฉีกออกให้กว้างพอประมาณ แล้ว ใส่ลงไปในเข่งแบบนี้อ่ะครับ (รูปเจ้าของสูตร)

แบบนี้

แล้วเอาฐานกลมมารองอีกที ก็พร้อมแหละ


ขั้นตอนต่อมา มาเตรียมแป้ง กัน
สูตรดั้งเดิมที่บ้านผมใช้ คือ แป้งข้าวเหนียว ตราช้างสามเศียร กับน้ำตาลทราย ในอัตราส่วน ๑ ต่อ ๑ (มีแป้งมันเล็กน้อย และน้ำตาลอ้อย เพื่อให้สีสวยๆ) ที่น้าผมกำลังเตรียมคือ แป้ง ๖ กิโล (แก้ไขจากแป้งข้าวเจ้าเป็นแป้งข้าวเหนียวครับ จำผิด -*- ขออภัยครับ)


รวมกับน้ำตาล ๖ กิโล ก็เป็น ๑๒ กิโล


แล้วก็เริ่มนวด


ค่อยๆนวดครับ อย่าใส่น้ำลงไปตูมเดียว แป้งมันจะเป็นก้อน


นวดไปเรื่อยๆ


๑๒ กิโลกว่า


จนแป้งกับ น้ำตาลเข้ากันได้ดี แล้วจึงใส่น้ำตาลอ้อยลงไป เพื่อเพิ่มสีให้มันดูน่ากิน แบบนี้ (น้ำตาลอ้อยที่เตรียมไว้ ประมาณ ๑ กิโล แต่ใช้ไม่หมดครับ เนื่องจาก สีของน้ำตาลทรายคราวนี้ สีสวย จึงไม่ใส่เยอะ)


นวดให้เข้ากัน


พอเข้ากันแล้ว ใส่น้ำลงไปให้พอท่วมแป้งที่นวดครับ ทิ้งไว้ คืนหนึ่ง



ผ่านไป ๑ คืน แป้งได้ที่แล้ว (คนมันด้วยนะ แต่ผมถ่ายตอนมาคนไม่ทัน T_T มาตี ๕ แล้ว ยังช้ากว่าน้าผม ฮ่า...)


เอาน้ำมันพืชทาใส่เข่งที่เตรียมไว้ เพื่อใส่ขนมครับ


ตักใส่เข้าปายยย


เข่งที่บ้านมี ๓ ขนาด เล็ก กลาง ใหญ่ (ความจริงมีขนาด บักเอ้ก คือ กระป๋อง นม ขนาด ๑ กิโล แต่งวดนี้ไม่ได้ทำ เพราะ มันใหญ่ไป)


ใส่หมดแหละ


แป้ง ๖ กิโล ได้ขนม เท่านี้แหละครับ


และแล้วก็มาถึงกระบวนการนึ่ง ที่บ้านผม ใช้เตาถ่านครับ
หน้าตาของเตา กับฝ่าปิดครับ


หน้าตาตอนประกอบร่าง


ผมก็สงสัยทำไมต้องเอาถ่านแช่น้ำ


คุณน้าบอกว่า ถ้าไม่เอาถ่านแช่น้ำ ไฟมันจะแรง ผิวขนมจะเสียหมด อืม ความรู้ๆ(จริงหรือเปล่าไม่รู้นะ) เตรียมพร้อมแล้ว


มาถึงกระบวนการทางศิลปะ


เรียงดีๆน้อ


ด้วยความที่ว่า กระป๋อง แต่ละกระป๋องเป็นกระป๋อง รีไซเคิล ความสูงจึงไม่เท่ากัน ทางบ้านได้ใช้ไอ้นี่เข้ามาช่วยในการทำให้มันเท่ากันครับ (ชะโลมน้ำมันด้วยนะ)


ชั้นที่ ๒ แหละ


หมดแหละ


ปิดฝา


อ๊ะ เอาผ้ามาทำอะไร


น้าบอกว่า เอาไว้พันรอบๆ ฐานด้านล่าง ไม่ให้ไอน้ำมันออกมา อืมๆ


ผืนเล็ก เอาไว้จับ มันจะได้ไม่ร้อน ฮ่า


เรียบร้อย จุดไฟ นึ่งครับ
อัดตอนนึ่งมานิดหนึ่ง เสียงอาจจะไม่ค่อยดีเท่าไรครับ ระหว่างนึ่งก็ต้อง ดูไฟ เป็นระยะ น้ำเติม ๔ ชั่วโมงครั้ง

นี่นึ่งได้ ๖ ชั่วโมง เปิดดูสภาพหน่อยหนึ่ง


สีเริ่มสวยแล้ว


นึ่งต่ออีก ๖ ชั่วโมง รวมเวลานึ่ง ประมาณ ๑๒ ชั่วโมงครับ ชุดนี้ เริ่มนึ่งตอน ๖ โมงเช้า ก็เอาลงได้ ตอน ๖ โมงเย็นของวันนี้เองครับ ซึ่ง ผมต้องกลับมาทำงาน ไม่ได้อยู่ถ่าย และชิม เลยให้คุณแม่ ถ่ายรูป กับส่งของมาให้ทางไปรษณีย์แทน
เสร็จแล้ว


สีสวยมาก


ขอจบกระทู้แต่เพียงเท่านี้ครับ
รวมระยะเวลาในการทำทั้งหมด ตั้งแต่เตรียมใบตอง เตรียมเข่ง ทำภาชนะรอง เตรียมแป้ง ทั้งหมดทำในวันเสาร์ แล้ว เริ่มนึ่งในวันอาทิตย์อีก ๑ วัน รวมแล้ว ๒ วันเต็มๆ ในการทำ น้าผมเล่าว่า สมัยก่อน ท่านนวดแป้ง ๖ กิโล แต่ก๋ง นวด ๘ กิโล (รวมน้ำตาลก็ ๑๖ กิโล) แต่ตอนนี้ นวดไม่ไหวแล้ว ๙๐ กว่าแหละ ดูอย่างเดียว หุหุหุ

แป้ง ๑ กิโล ได้ขนมประมาณ เกือบ ๓ กิโล (ก็ยังไม่รวมน้ำตาลกับ น้ำ นินะ) ครับ

ขอขอบคุณทุกๆท่านที่ตามอ่านครับ

ใส่ SR นะ เพราะผมไม่ได้ซื้อ หรือเสียค่าบริการเอง เอิ้กๆ