ขนมเข่งรองใบตองสีน้ำตาลใสสวย ดูหน้าตางดงามวางเรียงรายนับร้อยลูก ตั้งอยู่อย่างโดดเด่นกลางบ้านหลังหนึ่งในวงเวียนสระกะพังสุรินทร์ ตรัง ทำให้เรามองเห็นถึงความตั้งใจ และใส่ใจของคนทำ คงไม่ง่ายนักสำหรับการทำขนมเข่งแบบนี้  ยิ่งมองไปบริเวณบ้าน เรายังเห็นเตาถ่าน และไม้ฟืนตั้งอยู่ใกล้ ๆ จึงทำให้รู้ว่าขนมเข่งรองใบตองที่เห็นใช้เตาถ่านทำ ...คนที่ใช้เตาถ่านคงอายุไม่ต่ำกว่า 50 ปีแน่นอน... เมื่อสอบถามจึงรู้ว่าคุณป้าที่นั่งอยู่หน้าบ้านคือ ป้าป้อมหญิงชราวัย 80 ปีเป็นคนทำขนมเข่งรองใบตองนี้ด้วยตัวเอง
                ในปัจจุบันยุคสมัยที่เปลี่ยนไป การทำขนมเข่งก็มีการประยุกต์ให้ทันสมัยขึ้น จากใช้ใบตองหันมาใช้พลาสติก จากเตาถ่าน มาใช้เตาแก๊ส ร้านขนมเข่งที่ยังคงอนุรักษ์การทำแบบเก่านับวันลดลงไปเรื่อย ๆ หนึ่งในนั้นที่เราได้เจอคือ ป้าป้อม ซึ่งเรารู้จักป้าป้อมมาสามปีแล้ว 

                ป้าป้อมเล่าว่าทำขนมเข่งมากว่า 30 ปี เป็นสูตรที่ช่วยกันคิดพร้อมทำกับเพื่อน จนกระทั่งเพื่อนเสียชีวิต ป้าป้อมจึงทำกับลูกหลานจนทุกวันนี้
                ทุกขั้นตอนล้วนมาจากความตั้งใจ.. ตั้งแต่การเตรียมกระป๋องนมสำหรับรองขนมเข่ง เดิมทีคุณตาเป็นคนทำไว้ตั้งแต่ต้นปี จนกระทั่งคุณตาเสียชีวิตเมื่อปีก่อนช่วงตรุษจีนพอดี กระป๋องของคุณตาเลยได้นำมาใช้ในปีนี้ 
                ต่อมาการเตรียมใบตอง แล้วนำมาย่างไฟให้นิ่ม เพื่อพร้อมสำหรับรองกระป๋อง ใบตองมีสองแบบแบบกลม และยาว กลมรองกระป๋อง ยาวรองด้านข้าง 
ส่วนด้านหลังบ้านก็จะเตรียมแป้งที่ได้จากการนำข้าวเหนียวแช่ไว้หนึ่งคืนมาบดจนได้แป้ง แล้วนำมาผสมกับน้ำตาลจนเนื้อเข้ากันได้แล้ว แล้วตั้งไว้เพื่อนำมาหยอดสำหรับนี่งในวันรุ่งขึ้น..

หลังจากหยอดเสร็จจึงนำไปนึ่ง ซึ่งใช้เวลากว่า 12 ชั่วโมงระหว่างนั้นต้องดูไฟ เตาฟืนเรื่อย ๆ จนกระทั่งสุกสวยจึงนำขึ้นมาพักให้เย็น แล้วตัดขอบบรรจุกล่อง

                ป้าป้อมแม้อายุเยอะมากแล้ว แต่สีหน้า และพลังแห่งความตั้งใจล้นออกมาจนเราสัมผัสได้  ป้าพยายามคอยดู คอยถามคนโน้นคนนี้ช่วงใกล้สุกว่าสีแบบนี้สวยพอหรือยัง ? พอขนมเย็นสีสวยแวว เราจะเห็นแววตาแห่งความสุขที่ฉายออกมาจากหญิงชรา... เราพยายามถามป้าเสมอว่าเหนื่อยไหม ? ป้าบอกไม่เป็นไรลูกไหวแน่นอน
                ขนมเข่งป้าป้อมสำหรับเรา คือ ขนมเข่งที่ทำจากความรัก ความตั้งใจของผู้หญิงคนนึง และที่สำคัญขนมเข่งป้าป้อม เป็นรสชาติดีมากด้วย ตั้งแต่รู้จักป้าป้อมเราไม่อยากกินขนมเข่งร้านอื่นอีกเลย...เราเรียกว่า “ขนมเข่งแห่งความรัก” คงไม่ผิดนัก.. รักป้าป้อม..