สมัยที่ยังมีชีวิตอยู่คุณยายมีอาชีพเป็นเกษตรกรค่ะ   ไม่เพียงแต่ปลูกข้าว  ทำไร่  ทำนาเท่านั้น  คุณยายยังรู้จักการแปลงรูปอาหารเพื่อเพิ่มมูลค่าทางการตลาดด้วยค่ะ  ในช่วงที่ชาวบ้านคนอื่นมีผักหรือผลไม้ชนิดนั้นกันเยอะๆ  คุณยายจะไม่ขายค่ะ  แข่งกันขายจะทำให้โดนกดราคา  คุณยายเลือกที่จะถนอมอาหารโดยการแปลงรูปก่อนค่ะ  เช่นผักกาดดอง  ขิงดอง  หน่อไม้ดอง  มะนาวดอง  กล้วยตาก  มะยมเชื่อม  มะยมดอง  มะม่วงแช่อิ่ม  มะม่วงดอง  ปลาส้ม  ปลาแจ๋ว  ไข่เค็ม  ไข่เยี่ยวม้า   ฯลฯ




น่าเสียดายที่เราเรียน ป.๔  คุณยายก็เสีย  ด้วยโรคชรา  และการทำงานหนักเกินทำให้เป็นหลายโรคเลยค่ะ   วิชาต่างๆก็เลยสื่อทอดผ่านคุณแม่   เวลาที่คนมาบ้านแล้วมาที่ครัว  เค้าตกใจเลยค่ะ  บอกว่าบ้านนี้เกิดสงครามสัก  ๒  ปี  ยังไม่อดเลย  ๕๕๕



***สูตรต่าง ๆ  นี้ใช้จะกะเอาคร่าวๆนะคะ  เพราะสมัยก่อนไม่มีเครื่องวัดอะไร  บางสูตรสามารถเพิ่มลดได้ตามกาลเวลาที่ต้องการเก็บรักษาค่ะ***



เมื่อสองอาทิตย์ที่แล้วเราพาคุณพ่อคุณแม่ไปเที่ยวสังขละที่กาญจนบุรีมาค่ะ  ขากลับได้แวะข้างทางมีคนพม่าเอาหน่อไม้ป่ามาขายค่ะ  (น่าจะพม่านะคะ  ไม่น่าใช่มอญ)  เค้าขายที่กิโลกรัมละ  ๒๐  บาท  เลยต่อเล่นๆ  ถ้าได้  ๑๐  บาท  เอาหมดเลย  ปรากฏว่าเค้าให้ค่ะ  เลยได้มา  ๔๗  กิโลกรัม  ก็เลยช่วยเค้าซื้อสะตอ  เงาะ  ทุเรียน  มาเยอะเลยค่ะ  ^__^



นี่ค่ะโฉมหน้าหน่อไม้ที่ค้างไว้หนึ่งคืน   มีหน่อเล็กบ้างใหญ่บ้าง  ใหญ่สุดนี่  ๗  กิโลกรัมค่ะ





อิอิ  เยอะมากกว่าร้านที่ขายใน กรุงเทพฯ  อีกค่ะ  ลักษณะที่มีขนเยอะๆ  จะเป็นหน่อไม้หวานค่ะ  คนขายเค้าไปขุดมาจากป่าเลยค่ะ  พอเอาหน่อไม้ขึ้นรถเสร็จ  กำลังจ่ายตัง  มีผู้ชายแบกถุงปุ๋ยใส่หน่อไม้มาอีกแล้ว  ถามว่าเอาเพิ่มอีกไหม  ที่นี้เอาโลละ  ๘  บาทก็ได้นะ  แง๊ว  แง๊ว  อยากได้อีก  แต่รถไม่มีใส่แระ  ก็เลยต้องตัดใจค่ะ  





หน่อไม้สดๆ  ที่พึ่งตัดมาค้างคืนวันเดียวก็เริ่มเน่าแล้วค่ะ  เป็นหน่อไม้ที่ไม่ได้ใส่สารพิษอะไรเลยค่ะ





ขั้นตอนการปลอกหน่อไม้ค่ะ





น้องคนปลอก  เค้าทำเหมือนชิลมากเลยค่ะ  ค่อยๆทำไปเรื่อยๆ   คุยโทรศัพท์ไปทำไป  แต่แป๊บเดียวเสร็จแล้ว





หน่อไม้ปลอกเสร็จแล้ว





ตบแต่งหน่อไม้ให้สวยงามค่ะ  ทำทานเองเอาโคนแก่ๆทิ้งไปให้หมดค่ะ  เหลือแต่ที่อ่อนๆไว้ค่ะ   ส่วนปลายไม่ต้องเอาออกหมดนะคะ  เพราะมันอ่อนอยู่แล้วค่ะ  






ต่อไปก็หั่นบางๆค่ะ  





เกลือซื้อตอนต้นปี  มาจากแม่กลองค่ะ  ซื้อมา  ๒๐  กิโลกรัม  ถ้าจำไม่ผิด  ๑๖๐  บาทมั่งคะ  ถูกมากค่ะ  แต่ตอนนี้เหลือไม่ถึง  ๕ กิโลกรัมแล้วค่ะ  แจกญาติบ้าง  ดองของโน้นนี่มั่ง





แบ่งหน่อไม้ใส่หม้อนิดหน่อค่ะ  แล้วก็เอาเกลือคลุกไปมา  แล้วก็เอาลงไหค่ะ  จากนั้นก็เอาเกลือโรยไปที่หน่อไม้ที่อยู่ในไหอีกครั้ง  ต่อมาก็วนหลุปค่ะ  




ดองได้ทั้งหมด  สองไหค่ะ  เก็บไว้ได้ทานทั้งปีเลยค่ะ  




จากนั้นก็เติมน้ำเปล่าให้เต็มหน่อไม้ค่ะ  โดยหน่อไม้ที่ยังไม่ได้ปลอก  ๔๗  กิโลกรัม  ใช้เกลือ  ๓ กิโลกว่าๆ   ประมาณเดือนนึงก็สามารถเอามาทานได้แล้วค่ะ  หรือหากต้องการทานเร็วก็  เอาน้ำซาวข้าว   หรือผสมแป้งข้าวเจ้าไปด้วยก็ได้ค่ะ  สามสี่วันก็ทานได้ค่ะ    แต่คราวนี้เราไม่ได้ผสมเพราะไม่รีบ     ต้องการค้างไว้ทานตลอดปีค่ะ   หากหน่อไม้ดองรุ่นท้ายๆมีรสเปรี้ยวมากไป  ให้เปิดน้ำก๊อกล้างขยำๆ ค่ะ  หรือยังเปรี้ยวมากอีก  ก็เอาหน่อไม้ดองไปต้ม  ก่อนมาปรุงเป็นอาหารค่ะ   

เมื่อเสร็จแล้วก็เอาถุงพาสติกห่อรัดด้วยเชือก  และหุ้มด้วยผ้าอีกทีค่ะ (ตอนหุ้มด้วยผ้าไม่ได้ถ่ายรูปไว้ค่ะ)   เป็นอันเสร็จพิธี  ^__^