ตอนนี้เข้าหน้าหนาวที่เมลเบิร์นแล้วค่ะ ไม่ชอบเลย มันหนาว มันเหงา มันหดหู่ มันขี้เกียจ ความหนาวมันโจมตี พลังชีวิตเริ่มหาย ไปตีบอสใหญ่ไม่ได้

แกงรัญจวนเรากินครั้งแรกที่ร้าน The Local กับเพื่อนสาว พอเห็นชื่อเท่านั้นแหละ เจ้าเพื่อนตัวแสบดันพูดเสียงดังว่า "แกงไรอ่ะแก ชื่อเรทอาร์จัง"
เราก็บอกว่าเออแฮะ ไม่เคยกิน เลยลองกินกัน จำได้ว่าอร่อยมาก แล้วก็ลืมๆไป จนมาอยู่ออสเตรเลีย ช่วงหน้าหนาวนี่แหละ เราไม่สบายมากๆ กินอะไรก็ไม่อร่อย ลุกไม่ขึ้น เลยได้แต่นั่งๆนอนๆอ่านหนังสือบนเตียง เราหยิบชีวิตในวัง เล่ม๒ ของ มล. เนื่อง นิลรัตน์ มาอ่าน สะดุดตรงแกงรัญจวนอีกครั้ง จากที่เบื่ออาหาร กลับอยากกินขึ้นมาทันที

ขออนุญาตคัดลอกจากหนังสือเลยนะคะ

เครื่องปรุง
เนื้อวัว น้ำพริกอย่างจิ้มผัก ตำไว้ถ้วยโตๆ ตะไคร้หั่นฝอย

วิธีทำ
ปอกหอมเล็ก ปอกกระเทียม ใช้ทั้งกลีบไม่ต้องหั่น
ใส่ต้มรวมลงไปกับหม้อเนื้อ
เนื้อเปื่อยดีแล้ว เทน้ำพริกกะปิรวมลงในหม้อ (แล้วใส่ตะไคร้ซอย)
ชิมให้ได้ ๓ รส เปรี้ยว เค็ม หวาน
รสจัดๆได้ที่แล้ว ยกลงใส่ใบโหระพา
ไม่เปรี้ยวบีบมะนาวเติม ต้องกินกำลังร้อนโฉ่
ถ้าไม่กินเนื้อ จะแกงด้วยหมู ไก่ กุ้ง ย่อมได้








ลองทำกันดูนะคะ ถ้าได้เนื้อน่องลายจะอร่อยมากๆ มีเอ็นแทรกเคี้ยวเพลินดี ซดโฮกๆให้สร่างไข้ น้ำพริกกะปิเหลือๆ นอกจากเมนูข้าวผัดน้ำพริกกะปิแล้ว แกงรัญจวนนี่ก็เป็นอีกทางเลือกที่น่าสนใจ แกงโบราณหาทานไม่ง่ายแล้ว อร่อยสมเป็นเมนูของ มล. เนื่อง จริงๆ หอมสมุนไพร รสชาติจัดจ้าน ท่านได้เตือนด้วยสำนวนน่ารักๆไว้ว่า

"อย่าซดแรง เดี๋ยวจะเห็นเพดานห้อง สำลักตาย"