สวัสดีค่ะ คือเราน้อยใจในครอบครัวตัวเองมากๆ ยายเรามีลูก5คน แล้วแม่เราเป็นคนสุดท้อง แต่พี่ๆของแม่เขามีครอบครัวกันโดยที่ไม่แตกแยกเลยค่ะ อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูก ( ไม่มีแม่เลี้ยง พ่อเลี้ยง ) แต่มาครอบครัวเรา พ่อกับแม่เราเลิกกันตอนที่เราพึ่งลืมตามาดูโลกได้ไม่กี่วัน เราโตมาโดยที่ยายคอยยุให้เกลียดพ่อแท้ๆ เพราะพ่อนิสัยไม่ดี พอเราได้3ขวบ แม่ก็ไปทำงานที่ต่างจังหวัด แล้วได้คบหาแล้วก็แต่งงานกับพ่อเลี้ยงตอนเราอยู่ป.1 พ่อเลี้ยงตอนนั้นดีนะคะ ใจดีกับเรา พอมาช่วงม.2 เราเริ่มโตเป็นสาว  แกทำตัวแปลกๆค่ะ มีครั้งนึงเคยแอบถ่ายเราตอนที่กำลังจะอาบน้ำ  เพราะเราเห็นมือถือโทรศัพท์อยู่ค่ะ แต่เราก็ไม่ได้บอกใคร เพราะกลัวคนที่บ้านไม่เชื่อ กลัวคลิปหลุด  เราเลยเลือกที่จะเงียบ ปล่อยผ่านไปนาน ช่วงม.6แม่เรามีน้องกับพ่อเลี้ยง พอคลอดมา น้องก็ได้รับความสนใจมากกว่า เราเลี้ยงน้องไปด้วยเรียนไปด้วย จนสอบมหาลัย เราบอกแม่ว่า ให้แม่ลางานมาเลี้ยงน้องในช่วงที่เราติวสอบ แต่เรากลับโดนดุมา โดยที่มีพ่อเลี้ยงเป็นคนยุแม่ แม่จะฟังพ่อเลี้ยงมากกว่า แล้วช่วงนั้นน้องงอแงมากๆค่ะ เราได้นอน3-4ชั่วโมงต่อวัน ตอนนั้นเราเหนื่อยมาก เคยคิดจะฆตตหลายรอบ อยากวิ่งออกถนนให้รถชน แต่ทำไม่ได้ค่ะ5555 กลัวเป็นบาป พอเราติดมหาลัย   เราหยุดเสาร์-จันทร์  แล้วพ่อเลี้ยงยุให้แม่พูดกับเราว่า ให้กลับบ้านมาเลี้ยงน้อง วนแบบนี้อยู่2เดือนค่ะ เหนื่อยมาก จรเราบอกแม่ว่าเราไม่ไหว สรุปได้นอนโรงพยาบาล3วัน555555 หมอบอกพักผ่อนน้อย เครียดสะสม  พอออกมา เราเลือกที่จะไม่กลับบ้านแล้วเพราะเหนื่อย นั่งรถ200กว่าโล ไม่ใช่เรื่องตลก พอมาล่าสุด เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา พ่อแท้ๆเราโอนเงินมาให้ค่าขนม แล้วเราปวดท้องโรคกะเพาะไปโรงบาล ค่ายาเราใช้เงินพ่อแท้ๆจ่าย พอเราทักไปบอกแม่ แม่บอกว่าไม่มีเงินแล้ว ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง แม่เราซื้อรถของเล่นให้นั่งที่แบบขับได้ ราคาหลักพัน เราน้อยใจมาก ทำไมพอมีน้องมาอะไรๆก็เปลี่ยน แม่เราเป็นคนไม่รักษาคำพูด ชอบพูดแล้วไม่ทำ ทำไมเราถึงไม่มีครอบครัวเหมือนป้าๆ ครอบครัวแบบนั้นอบอุ่นกว่าแบบนี้อีก เราเหนื่อยมากๆๆ😔😔😔😔