อย่าพึ่งดราม่า ขออธิบายนิดนึง
แม่กับพ่อแท้ๆเรา หย่ากันตั้งแต่เรายังเด็ก แล้วแม่ก็ได้แต่งงานใหม่กับพ่อเลี้ยง พ่อแท้ๆก็แยกย้ายไปมีครอบครัวใหม่ ซึ่งนานๆก็จะได้เจอหรือคุยกัน แต่พ่อแท้ๆไม่เคยส่งเสียค่าเล่าเรียน หรือเลี้ยงดูเราเลย จะให้เงินติดมือเวลาเจอกันบ้างก็ไม่มากที่ละ 300-500 ปีนึงเจอกัน1-2ครั้ง หรือบางปีก็ไม่เจอเลย ถามว่าเราโกรธพ่อไหม เราก็ไม่ได้โกรธหรือโทษอะไรแกนะ แกก็คงจะมีภาระต้องดูแลครอบครัวใหม่เหมือนกัน
ส่วนเงินที่เราใช้จ่ายทุกบาทก็มาจากแม่ และพ่อเลี้ยง พี่เลี้ยงมาอยู่ด้วยตั้งแต่เรา7ขวบ จนตอนนี้จะ 23 แล้ว แกดีกับเราทุกอย่าง รักเราเหมือนลูกแท้ๆ แกเคยคุยกับแม่ว่าไม่อยากมีน้อง เพราะกลัวเราน้อยใจ มีเราคนเดียวก็เหมือนลูกของแกก็พอแล้ว

เรื่องของเรื่องก็คือ ปีที่แล้วแม่เราเสียไป เราก็เหลือแต่พ่อเลี้ยง กับตา ผ่านไปสัก 6 เดือน แกก็อยากแต่งงานใหม่ เราก็ไม่ได้ห้าม ถามว่าเสียใจไหม ก็เสียใจนะ เหมือนพ่อจะไปรักคนอื่นมากกว่าเรา แต่เราก็ยอมให้แกไป ตอนนี้พ่อก็ย้ายออกจากบ้าน ไปอยู่กับเมียใหม่ ซึ่งบ้านแกก็ไม่ได้ไกลจากบ้านเรา พ่อก็ยังมาหาตลอด ซื้อกับข้าว ซื้อของมาให้ มาดูแลตา พาเราไปนั่นไปนี่เหมือนเดิม แค่ไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน

แล้วก่อนที่แม่เราจะเสีย แกทำประกันชีวิตให้เราไว้ ชื่อผู้รับมรดกคือชื่อแม่ แต่แม่เสียไปแล้ว เราเลยไม่รู้ว่าจะใส่ชื่อใครเป็นผู้รับมรดกแทน ระหว่างพ่อแท้ๆ กับพ่อเลี้ยง
ถ้าจะถามว่ารักใครมากกว่า เราก็ตอบไม่ได้เหมือน คนนึงก็พ่อแท้ๆ คนนึงก็เลี้ยงเรามา ลำบากใจมากค่ะ ไม่อยากให้ใครเสียใจเลย

** จริงๆเราก็พอจะรู้ว่าทำไมพ่อแท้ๆไม่เคยส่งเสีย คือฐานะทางครอบครัวแกค่อนข้างที่จะลำบาก แต่หลังจากที่หย่ากับแม่ พ่อให้ทองเราไว้เส้นนึง แล้วพ่อเคยบอกกับเราว่า พ่อทำประกันไว้ ถ้าวันนึงพ่อไม่อยู่ ลูกเป็นคนเดียวที่จะได้เงินตรงนั้น
เรื่องความเป็นความตายมันไม่มีใครรู้ล่วงหน้า ถ้าเกิดวันนึงเราตายไปก่อน แล้วให้พ่อเลี้ยงเป็นผู้รับมรดก ถ้าเกิดวันนึงเรา พ่อแท้ๆจะเสียใจไหม เราจะเป็นลูกอกตัญญูไหม