สวัสดีค่ะ หนูอายุ 16 อาศัยอยู่บ้านของยาย ในจังหวัดปราจีนบุรี ยายไม่ชอบเราเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว เมื่อกี้เราสุดจะทนเลยพูดความในใจทั้งหมด ยายเราไม่ได้เลี้ยงเพราะหนูอาศัยอยู่กับย่าเป็นทุนเดิมอยู่เเล้ว เเต่มีปัญหาชีวิตนิดหน่อย ต้องกลับมาอยู่นี่ถาวร
หนูเป็นคนไม่ค่อยพูด เเต่รับรู้ทุกอย่าง ที่หนูทนฟังไม่ได้ ช่วงประมาณปีก่อน คุณ(ย่า) ของหนูต่อไปต่างจังหวัดเลยเอาหนูมาฝากที่นี่ บ้านของยาย คํานึงที่เขาพูดกับย่าหนูหลังจากไม่ได้เจอกันนาน เขาบอกว่าหนูเป็นเมนส์เเล้วใช่ไหม อีกหน่อยหนูมีเเฟนคงท้องเเน่เลย ย่าหนูฟังเเล้วโมโหมากๆ ก็ปล่อยผ่านไป จนมาถึงปัจจุบัน เเม่หนูเป็นลูกสาวของยายคนสุดท้อง โชคร้ายหน่อยพ่อหนูติดคุก เขาก็เอามาพูดตลกๆ พ่อหนูเคยทํางานให้ตํารวจ(เพื่อนสนิท) เขาพูดเชิงว่า พ่อมึj เป็นหมาตํารวจ บลาๆ คงเป็นลูกถ้าได้ยินคงโกรธ หนูเป็นโรคประจำตัวคือไทรอยเป็นพิษ หยิบจับทําช่วยอะไรได้นิดหน่อย พี่สาวของหนูบอกเขาว่าหนูหายเเล้ว เเต่ไม่จริงเลยตอนนี้คอหนูใหญ่ขึ้นทุกที หนูเป็นโรคกลัวคน หนูรู้ว่าหนูไม่ปกติ เป็นคนยํ้าคิดนํ้าทํา ชอบใช้คําพูดเเรงๆ อีกสิ่งที่หนูไม่กล้าออกจากปาก เพราะเขาชอบเอาเรื่องครอบครัว ไม่ว่าจะเเม่จะพ่อให้ชาวบ้านฟัง เเม่หนมีเเฟนใหม่ เขาก็ไปเล่าให้เเม่สามีของเเม่ฟัง เขาไม่ชอบหนูเลย ทุกวันนี้ไม่มีใครชอบหนู หนูหน้าตาไม่สวย คนเเเก่ในหมู่บ้าน เขาก็ขํากันเหมือนเรื่องปกติ ตอนเขาพูดถึงเรื่องประจำเดือนหนูอายมากๆ หนูไมเคยมีเเฟน ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง เเต่ยังโดนอะไรเเบบนี้ หนูเครียดมากๆ หนูขอใช้พันทิปเป็นที่ระบายนะคะ ก่อน หนูไม่เคยน้อยใจอะไรสักนิด เเต่หนูไม่ชอบให้ใครมาหัวเราะหนู ควรทําอย่างไรดีคะ ชีวิตหนูจะดีกว่านี้ หนูอยากออกไปจากที่นี่สักที