ปู่ของหนูเสียชีวิตได้ไม่กี่วันค่ะ พ่อของหนูคอยดูเเลปู่ตลอด จนวันนึงพ่อพาย่าไปหาหมอที่กรุงเทพ ย่าบอกกับปู่ว่า อย่าพึ่งไปไหนนะรอข้าก่อน ปู่ของหนูตอบย่าว่า เออ เองไปหาหมอเถอะ อย่าลืมซื้อขนมมาฝากนะ เเล้วพ่อของหนูก็พาย่าไปหาหมอก่อนจะกลับย่าก็ซื้อขนมมาให้ปู่ กลับมาถึงบ้านปู่ ย่ากับพ่อเเล้วก็อาของหนูมาป้อนขนมให้ปู่กิน เเล้วพ่อของหนูก็บอกกับปู่ว่า พ่ออย่าพึ่งไปไหนนะเดี๋ยวไปลูกก่อนเดี๋ยงมาหา ปู่ก็บอกกับพ่อหนูว่า เออเองไปรับลูกเถอะ พ่อขอให้เองโชคดีนะ เเล้วพ่อหนูก็ไปส่งยายที่พ่อให้มาเฝ้าปู่ตอนพาย่าไปหาหมอกลับบ้าน พอพ่อหนูส่งยายเสร็จ กลับถึงบ้านย่าโทรมาบอกว่าปู่เสียเเล้ว พ่อของหนูร้องไห้ทำใจไม่ได้ตั้งเเต่วันเเรก จนวันสุดท้าย เเล้วทุกวันก่อนนอนพ่อของหนูจะพูเตลอดว่า คิดถึงพ่อ บางครั้งก็ร้องไห้ หนูเป็นลูกหนูควรปลอบใจพ่อยังใงดีคะ หนูสงสารพ่อค่ะอยากให้กลับมายิ้มได้หัวเราะได้เหมือนเดิม หนูอาจจะเล่าเรื่องได้ไม่หมดนะคะ