ช่วยเสียสละเวลาอ่านหน่อยนะคะ😊
หนูอายุ11ค่ะ ตอนนี้กำลังเผชิญหน้ากับ
โรคซึมเศร้า แม่เอามาฝากยายเลี้ยงตั้งแต่เล็ก
แม่แยกทางกับพ่อ แล้วมีสามีใหม่ มีน้องอีก2คนค่ะหนูอยู่กับยายมาทั้งชีวิตเลยค่ะ
แอบน้อยใจตั้งแต่เล็กจนตอนนี้ น่าแปลกนะคะ
เวลาที่เห็นแม่คนอื่นอยู่กับลูกแล้วก็
รู้สึกน้อยใจตัวเองขึ้นมา วันแม่ที่งานโรงเรียนจัด
แม่ไม่เคยมาร่วมงานเลยซักครั้ง งานวันพ่อ
พ่อก็ไม่มีทางได้มาซักครั้งในชีวิต มีครั้งหนึ่งเคยรู้สึกโกรธแม่ขึ้นมาค่ะ ว่าทำไมต้องมาปล่อยให้หนูอยู่กับยาย เจอหน้ากันน้อยมากๆหลายๆปีเจอกันทีเลยค่ะ เข้าใจบางส่วนนะคะว่าแม่คงต้องทำงาน
หนูเป็นพี่คนโตค่ะ แต่แม่ไม่เคยเลี้ยงหนูเลย
แต่ดันมีน้อง2คนกับพ่อเลี้ยงหรือสามีใหม่
นั่นแหละค่ะ น้องโชคดีนะคะที่ได้อยู่กับแม่
แถมมีพ่อแท้ๆของตัวเอง ได้ทำทุกอย่างด้วยกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา โดยที่หนูไม่มีทางได้สิทธิ์นั้น แต่ก็ขอบคุณแม่อยู่อย่างหนึ่งนะคะ
ที่ได้สร้างหนูขึ้นมา ให้หนูได้ใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็ง
แต่แน่นอนแหละค่ะ หนูเป็นแค่เด็ก11ขวบ
หนูไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากคนในครอบครัวค่ะ
เรื่องบางเรื่องที่หนูประสบความสำเร็จ
ที่หนูชอบไม่มีใครสนับสนุนค่ะ หนูตั้งความตั้งใจ
ของตัวเองทุกปีเลยค่ะ ว่าหนูจะตั้งใจเรียน
เพื่อแม่ให้มากที่สุด หนูทำได้ค่ะ เกรดของหนู
ตั้งแต่ป.1ไม่เคยต่ำกว่า 3.98 หนูคิดว่าแม่คง
จะภูมิใจในตัวหนูบ้างแหละค่ะ หนูพยายามจะไม่
คิดไปเองนะคะว่าแม่คงจะไม่รักหนู
รู้สึกขอบคุณตัวเองเหมือนกันนะคะ กับปัญหาที่ต้องเผชิญอยู่ตอนนี้ มีปัญหาทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน หนูคิดว่าหนูเข้มแข็งนะคะ ปัญหาที่โรงเรียนมันค่อนข้างกดดันมากๆ แต่หนูก็สามารถนำมันกลับมาระบายคนเดียวที่บ้านได้ แต่บางที
มันกลับยิ่งน่าเสียใจเข้าไปใหญ่เลยค่ะ
ที่เวลากลับบ้านจากเรียนเหนื่อยๆ
มีเรื่องราวมากมายมาเล่าให้คนในบ้านฟัง
แต่กลับไม่มีใครอยากฟังเลยค่ะ555
ที่โรงเรียนหนูบังคับตัวเองให้สดใสได้นะคะ
หนูยิ้มตลอดเวลาอยู่กับเพื่อน หนูสร้างความสุขให้เพื่อนได้ตลอด แต่ใครจะไปรู้ละคะ ว่าคนที่ดูสดใสมากๆคนนึง วันนึงต้องมาเผชิญกับอะไรบ้าง
เวลาครูพูดถึงเรื่องครอบครัวแล้วเพื่อนๆต่างมี
แม่ของตัวเองมาอวดกันหมด กลับเป็นหนูคนเดียว
ที่ต้องโกหกเพื่อนว่าหนูก็มีครอบครัวที่พร้อมหน้าพร้อมตาและมีความสุขเหมือนกัน มีแม่ที่อยู่ด้วย
มีพ่อที่แค่ไปทำงานเพื่อส่งเสียหนูแค่นั้น
หนูแค่อยากได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวบ้าง
เท่านั้นเองค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ครอบครัวที่ไม่สมบูรณ์แบบ.
หนูอายุ11ค่ะ ตอนนี้กำลังเผชิญหน้ากับ
โรคซึมเศร้า แม่เอามาฝากยายเลี้ยงตั้งแต่เล็ก
แม่แยกทางกับพ่อ แล้วมีสามีใหม่ มีน้องอีก2คนค่ะหนูอยู่กับยายมาทั้งชีวิตเลยค่ะ
แอบน้อยใจตั้งแต่เล็กจนตอนนี้ น่าแปลกนะคะ
เวลาที่เห็นแม่คนอื่นอยู่กับลูกแล้วก็
รู้สึกน้อยใจตัวเองขึ้นมา วันแม่ที่งานโรงเรียนจัด
แม่ไม่เคยมาร่วมงานเลยซักครั้ง งานวันพ่อ
พ่อก็ไม่มีทางได้มาซักครั้งในชีวิต มีครั้งหนึ่งเคยรู้สึกโกรธแม่ขึ้นมาค่ะ ว่าทำไมต้องมาปล่อยให้หนูอยู่กับยาย เจอหน้ากันน้อยมากๆหลายๆปีเจอกันทีเลยค่ะ เข้าใจบางส่วนนะคะว่าแม่คงต้องทำงาน
หนูเป็นพี่คนโตค่ะ แต่แม่ไม่เคยเลี้ยงหนูเลย
แต่ดันมีน้อง2คนกับพ่อเลี้ยงหรือสามีใหม่
นั่นแหละค่ะ น้องโชคดีนะคะที่ได้อยู่กับแม่
แถมมีพ่อแท้ๆของตัวเอง ได้ทำทุกอย่างด้วยกันแบบพร้อมหน้าพร้อมตา โดยที่หนูไม่มีทางได้สิทธิ์นั้น แต่ก็ขอบคุณแม่อยู่อย่างหนึ่งนะคะ
ที่ได้สร้างหนูขึ้นมา ให้หนูได้ใช้ชีวิตอย่างเข้มแข็ง
แต่แน่นอนแหละค่ะ หนูเป็นแค่เด็ก11ขวบ
หนูไม่เคยได้รับความอบอุ่นจากคนในครอบครัวค่ะ
เรื่องบางเรื่องที่หนูประสบความสำเร็จ
ที่หนูชอบไม่มีใครสนับสนุนค่ะ หนูตั้งความตั้งใจ
ของตัวเองทุกปีเลยค่ะ ว่าหนูจะตั้งใจเรียน
เพื่อแม่ให้มากที่สุด หนูทำได้ค่ะ เกรดของหนู
ตั้งแต่ป.1ไม่เคยต่ำกว่า 3.98 หนูคิดว่าแม่คง
จะภูมิใจในตัวหนูบ้างแหละค่ะ หนูพยายามจะไม่
คิดไปเองนะคะว่าแม่คงจะไม่รักหนู
รู้สึกขอบคุณตัวเองเหมือนกันนะคะ กับปัญหาที่ต้องเผชิญอยู่ตอนนี้ มีปัญหาทั้งที่บ้านและที่โรงเรียน หนูคิดว่าหนูเข้มแข็งนะคะ ปัญหาที่โรงเรียนมันค่อนข้างกดดันมากๆ แต่หนูก็สามารถนำมันกลับมาระบายคนเดียวที่บ้านได้ แต่บางที
มันกลับยิ่งน่าเสียใจเข้าไปใหญ่เลยค่ะ
ที่เวลากลับบ้านจากเรียนเหนื่อยๆ
มีเรื่องราวมากมายมาเล่าให้คนในบ้านฟัง
แต่กลับไม่มีใครอยากฟังเลยค่ะ555
ที่โรงเรียนหนูบังคับตัวเองให้สดใสได้นะคะ
หนูยิ้มตลอดเวลาอยู่กับเพื่อน หนูสร้างความสุขให้เพื่อนได้ตลอด แต่ใครจะไปรู้ละคะ ว่าคนที่ดูสดใสมากๆคนนึง วันนึงต้องมาเผชิญกับอะไรบ้าง
เวลาครูพูดถึงเรื่องครอบครัวแล้วเพื่อนๆต่างมี
แม่ของตัวเองมาอวดกันหมด กลับเป็นหนูคนเดียว
ที่ต้องโกหกเพื่อนว่าหนูก็มีครอบครัวที่พร้อมหน้าพร้อมตาและมีความสุขเหมือนกัน มีแม่ที่อยู่ด้วย
มีพ่อที่แค่ไปทำงานเพื่อส่งเสียหนูแค่นั้น
หนูแค่อยากได้รับความอบอุ่นจากครอบครัวบ้าง
เท่านั้นเองค่ะ