สวัสดีค่ะ มีเรื่องจะระบายค่ะ คือแม่หนูเปลี่ยนไปมากตั่งแต่มีสามีไหม่ เมื่อก่อนอยู่กับลูกไห้ความรักอบอุ่นเหมือนมีพ่ออยู่ด้วย ถึงจะมีแม่คนเดียวก็โคตรอบอุ่นเลย
แต่ตั่งแต่นั้น เมื่อแม่มีสามีไหม่ แม่ทำกับลูกไม่มีตัวตน แม่ทำกับลูกไม่มีชีวิตจิตใจ ลูกคนนี้จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่ากอดครั่งสุดท้ายทีแม่กอดกับลูกเมื่อตอนไหน ลูกโตแล้วลูกก็มีความรู้สึก นี้แม้พามาอยู่ที่ห่างไกลจากญาติพี่น้อง เพราะแม่อยู่กับสามีของแม่และเช่าบ้านไห้เราอยู่คนเดียวพอมาหาก็มีแต่บ่นและว่า พอเราบอกว่าอยากกินนั้น แม่ก็ตอบว่าอยากกินก็ทำกินเองเลยเงินก็มี แต่ถ้าเป็นสามีของเค้าบอกว่าอยากกินนู้นอยากกินนี้แม่ก็จะสันหามาไห้เค้ากิน ลูกไม่ได้มาน้อยใจอะไรหรอก แค่อยากระบายบ้าง แต่ลูกอยากอะไรแค่นี้แม่ยังบอกไห้ไปทำเอง เออรู้ว่าโตแล้วทำเองกินได้ แต่ลึกๆมันก็อยากกินอาหารฝีมือแม่อะ ทั่งๆทีเมื่อก่อนไห้เราเอ่ยอยากกินไรแม่ทำไห้กินตลอด แต่ตอนนี้แม่เปลี่ยนไปมาก แต่หนูก็รู้ค่ะว่ามันคือความสุขของแม่หนูพยายามเข้มแข็งอดทน แต่มันไม่ไหวจริงๆ มันท้อเหลือเกิน ไม่มีกำลังมจจะทำอะไรต่ออีกแล้ว เหนื่อยเหลือเกิน 😭
ถ้าพ่อยังอยู่ครอบครัวเราต้องทีความสุขมากแน่ๆ