คือหนูอยากรู้ว่าการที่เราเป็นคนแม่ คนนึงมันต้องเสียสละความสุขตัวเองบ้างนิดหน่อยรึป่าว
หนูอยู่กับยายมาตั้งแต่จำความได้ค่ะ พ่อแม่ไม่เลี้ยงแม่มีสามีใหม่ พ่อไม่ทราบส่าไปไม่เคยอยู่ที่ไหน ไม่เคยส่งเสียเลี้ยงดูเลยค่ะ มีแต่ยายที่คอยหาเงินค่าอยู่ค่ากินเงินไปโรงเรียน กระทั่งยายป่วยแม่ถึงมาอยู่บ้านด้วย มาให้เงินหนูไปโรงเรียนก็ตอนนี้ค่ะ จนยายเสียแม่ได้มาอยู่กับหนูเต็มตัว
ตอนนี้หนูเรียนกำลังจะจบชั้นม.6 ค่ะ หนูได้หางานพาร์ทไทม์ทำเสาร์-อาทิตย์หนูมีงานทำเงินเดือนออกก็แบ่งให้แม่ใช้ตลอด ถึงเงินจะไม่เยอะแต่หนูก็เต็มใจให้ แม่พูดตลอดว่าให้แค่นี้เองหรอเงินไปโรงเรียนไม่ให้คืนหรอมีปัญหาอะไรก็มาขอแต่เงิน ทั้งที่เค้าให้หนูใช้แค่วันละ100รวมกับเงินไปโรงเรียนแล้วแรกๆหนูก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกค่ะหลังๆเริ่มไม่พอใจกับเงินที่หนูแบ่งให้ใช้ด้วย ไม่พอใจก็โพสต์Facebook ว่าหนู
แต่แม่ทำงานนะคะแม่เปิดร้านอาหารตามสั่ง จนหนูเริ่มรู้สึกว่าคนเป็นแม่เขาต้องการอะไรจากคนที่เป็นลูก(ตัวหนูเอง)