สวัสดีค่ะเราอายุ 19 ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นม.5
สายวิทย์-คณิต เคยดอปเรียนไป2
เพราะป่วยเป็นซึมเศร้าตั้งแต่อายุ13ปี
เคยฆตตมา2ครั้งแต่ก็ยังรอด
เราถูกเลี้ยงดูมากับพี่สาวของยายตั้งแต่เกิดจนอายุ10ขวบพี่สาวยายก็เสียแม่ก็เลยยอมรับมาเลี้ยงต่อแต่ก็ไม่เต็มใจ
(ยายแท้ๆยกแม่เราให้พี่สาวเพราะไม่อยากมีลูกสาว)
แม่มีครอบครัวใหม่ส่วนเราต้องมาเป็นส่วนเกินที่เราป่วยเป็นซึมเศร้าก็เพราะกับพ่อแม่แยกทางกัน(พ่อทิ้งตั้งแต่อยู่ในท้อง)
พี่สาวยายมาเสีย โดนข่มขืนจากพ่อเลี้ยงถึง2ครั้ง โดนแม่ทำร้ายร่างกายตั้งแต่อายุ11 ถูกด่าสารพัดทั้งไล่ให้ไปตายแม่ขู่จะหนีออกจากบ้านหลายครั้ง แถมยังโดนยายแท้ๆด่าว่าไอ่เด็กมีปัญหาไอ่เด็กป่วยจิต ไล่ให้ไปตาย แช่งให้ตายนับครั้งไม่ถ้วน
ทั้งที่เราเหลือแม่คนเดียวในชีวิตแท้ๆแต่เขากลับไม่ปกป้องเราเลย เราทั้งทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ยังโดนด่าสารพัดทั้งที่เราไม่ได้ขอให้เกิดมาแท้ๆ ช่วยรักเราหน่อยก็ได้เราทนกับแม่และยายมาจะ7ปี
พอมาตอนนี้เราตัดสินใจจะลาออกจากสายที่เรารักเพียงเพราะแค่ว่า แม่ คำเดียว
เราจะลาออกไปใช้ชีวิตที่กรุงเทพกับครอบครัวแฟนของเราไปทำงานที่นั้นและเริ่มเรียนสายใหม่ที่นั่น
ครอบครัวแฟนอบอุ่นมากค่ะเพราะเขาถูกสอนมาอย่างดีต่างจากครอบครัวเรา
เรายอมทิ้งทีกอย่างที่นี้เพียงเพราะไม่อยากทนถูกทำร้ายทั้งร่างกายและจิตใจอีกแล้วเพราะเราทนมาจะ7ปีแล้วเราเหนื่อยมามากพอแล้ว
พี่ๆคิดว่าเราคิดดีแล้วใช่ไหมคะเราไม่อยากให้พี่ๆทุกคนคิดว่าเราหนีตามไปอยู่กับผ.ชเหมือนที่แม่กับยายเราพูด😔