เรื่องมีอยู่ว่าถูกแม่บังเกิดก้าวเนี่ยทิ้งให้อยู่กับตากับยายตั้งแต่เกิด
เกิดปุบเอามาทิ้งปั้บ.!!! คือเห้ยไรว้ะ.? พอโตมาเราก็รู้จักโซเชียล
เราก็เล่นนู้นเล่นนี้แต่แล้วอยู่ดีๆแม่เราก็กลับเป็นคนติดมาต่อ
ทั้งๆที่ตอนเราเด๋กเขาทิ้งเราไปโดยที่ไม่กลับมาดูแลมาสนใจ
แต่ก็แค่ได้คุยๆกันแค่นั้นและค่ะแต่แกไม่เคยเอ๋ยปากถามเลย
ว่าเป็นไงสบายดีไหมมาอยู่กับแม่รึป่าวอยากได้อะไรจากแม่ไหม
แม่ขอโทดนะ.!! ซึ่งคำพวกนี้ไม่เคยได้ยินจากปากเลย.TT
เวลาเราเดือดร้อนงี้เราไม่มีเงินไปเรียนเราติดต่อไปไม่เคยจะสนใจหรือติดต่ิดลับมาเลย
เราก็น้อยใจนะ ทั้งๆที่รู้ว่าแม่ตัวเองคือใครและแม่ก็ก็ว่าเราคือลูก
แต่เขาไม่เคยมาสนใจใยดีเราเลยแม้แต่นิดเดียว.เขามีแฟน
แบบไม่ซ้ำหน้าเลย(เท่าที่เห้นในเฟสนะค่ะ) เราก็แอบคิด
ทำไมแม่เป็นคนแบบนี้อ้ะ แม่อายุ40และหล้ะแต่ยังทำตัว
วัยรุ่นเที่ยวผับใส่ชุดโป๋ๆ บ้างครั้งเราก็แอบอายๆว่าทำไม
แม่เป็นแบบนี้ เวลาเราเห้นครอบครัวที่อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา
พ่อแม่ลูก. ลูกอยากได้อัไรพ่อแม่ก็หามาให้
เราเห้นเราก็แอบร้องไห้นะ😭 ทำไมเราไม่มีครอบครัว
ที่สมบรูณ์แบบเขาบ้าง. ขนาดเราบิกแม่แท้ๆเราว่า ให้ทำเรื่อง
ว่าใบเกิดหายให้หน่ิยแม่เรายังไม่สนใจเลยบัตรประชาชนก็ยัง
ไม่มำเพราะต้องมีใบเกิดแต่ใบเกิดเราหาย.TT. ตอนนี้ขนาด
อยากเรียนยังไม่ได้เรียนเลย. ขนาดเราเป็นแบบนี้นะ
แม่ยังไม่เคยมาถามมาหามาสนใจเราเลย แอบน้อยใจเสียใจ