เกลียดนัก.....คนบอกรักแล้วกลับลาลับหายหรือเพียงหลอกให้ฝันพลันทำลายทิ้งเดียวดายเหว่ว้า..อ่อนล้าทรวง… เกลียดนัก....เหมือนไม้หลักปักเลนไม่เห็นหวงทุกถ้อยหวานหว่านวางแค่หวังลวงดูหรือดวงใจคนวกวนจริง&

“ลำนำรัก” ซ่อนความช้ำย้ำใจไร้สุขชื่น แล้วเก็บกลืนอาการสานรอยแผล ไว้ในอกตกผลึกตรึกดวงแด จะยอมแพ้ก็มิได้จำใจทน อยู่กับเงามระทมที่ตรมแต้ม ไร้ชื่นแจ่มแย้มพรายคลายสับสน มีน้ำตาเป็นเพื่อนเยือ

รับความเศร้าเคล้าคลุกจนจุกเจ็บ สุดหนาวเหน็บทรวงในหาใดเหมือน เจ็บระบมดวงตาจนพร่าเลือน ดังถูกเฉือนหัวใจให้ร้าวราน กับความช้ำย้ำยอกคอยตอกตรึก เป็นรอยลึกฝังติดดั่งพิษสาร- ที่ร้ายแรงแฝงซ่อนกัดกร่อนนาน แทร

ส่งคำครวญครวญมาว่าคิดถึง ยังซาบซึ้งในทรวงเฝ้าห่วงหา ด้วยภาระมากมีคอยตีตรา กาลเวลาพาเคลื่อนดังเลื่อนลอย โยกย้ายถิ่นพำนักตั้งหลักมั่น ผ่านคืนวันเหว่ว้าอุราหงอย อยู่ดายเดียวเปลี่ยวปร่าน้ำตาปรอย ใจดวงน้อ

หลากหลายความนำกล่าวร้อยราวเรื่อง คำขุ่นเคืองเปลืองจิตต่างคิดหา เหตุผลอ้างวางกรอบมอบศรัทธา เพื่อได้มาซึ่งการวานวันคอย โอ้..ใดหนอกำหนดรันทดจิต ให้ชีวิตรับแต่แพ้เหงาหงอย เส้นทางฝันฝันวางอย่างเลิศลอย กลั

เหมือนพายุร้ายแรงแกล้งกระหน่ำ ให้ระกำช้ำหม่นบนวิถี แต่ใจรักบทร้อยถ้อยวจี ยังมากมีท่วมท้นหลากล้นทรวง แม้นโรคร้ายรุมเร้าให้เศร้าหมอง บางคราวต้องร่ำไห้อย่างใหญ่หลวง แต่ภาระแบกไว้ในแดดวง ทั้งห่วงหวงหดหู่

 (กลบทนาคบริพันธ์) ฝากเพลงครวญ​ หวนหา​เมื่อคราห่าง เมื่อคราหาย​ไม่จาง​ เส้นทางฝัน เส้นทางฝืน​ กลืนกล้ำ​เฝ้ารำพัน เฝ้ารำพีง​ ถึงกัน​  ทุกวันคอย ทุกวันคืน​ ขื่นขม​&nb

 รักจากใจ ฝากบอก เพื่อตอกย้ำมิใช่แค่ พูดพร่ำ คำเหลวไหลรักที่บอก ล้วนออก มาจากใจให้เดือนฉาย รื่นรวย ช่วยนำพา-ให้ถึงคน อยู่ไกล ได้รับรู้ว่าใจอยู่ เคียงข