“ลำนำรัก”

ซ่อนความช้ำย้ำใจไร้สุขชื่น
แล้วเก็บกลืนอาการสานรอยแผล
ไว้ในอกตกผลึกตรึกดวงแด
จะยอมแพ้ก็มิได้จำใจทน

อยู่กับเงามระทมที่ตรมแต้ม
ไร้ชื่นแจ่มแย้มพรายคลายสับสน
มีน้ำตาเป็นเพื่อนเยือนกมล
เอ่อท่วมท้นล้นหลั่งอยู่กลางใจ

ยัง-คงฝืนแย้มยิ้ม ดูอิ่มอุ่น
หวานละมุลกรุ่นล้ำฉ่ำไฉน
ระบายวางทางกลอนออดอ้อนไป
ด้วยระทมอาลัยในดวงจินต์

คง-เฝ้ารอหวังใหม่จากปลายฝัน
แม้นนานวันหวั่นบ้างดังถวิล
จะคอยถึงวันสุดท้ายที่หมายยิน
ตราบจนสิ้นชีพวายมิหน่ายท้อ

ยิ้ม-ที่ฝืนกลืนเจ็บจะเก็บซ่อน
เขียนกลอนอ้อนเพื่อนผองดั่งร้องขอ
ให้คำนึงทุกครา อย่ารีรอ
เพื่อถักทอพ้อพร่ำ..ลำนำรัก

"สุนันท์ยา"
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้วันนี้คงต้องอยู่โรงโบาลทั้งวัน ฝากกลอนลำนำรักไว้ให้ทุกคนนะคะ
ค่ำๆเจอกันค่ะ