วานร คือ จิต กิ่งไม้ คือ วิญญาณขันธ์ อาการรู้ของจิตทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ

[๒๓๒] ดูกรภิกษุทั้งหลาย วานร (จิต) เมื่อเที่ยวไปในป่าใหญ่ (วัฏสงสาร) จับกิ่งไม้ (วิญญาณขันธ์) ปล่อยกิ่งนั้น ยึดเอากิ่งอื่น (วิญญาณขันธ์อื่น) ปล่อยกิ่งที่ยึดเดิม (วิญญาณขันธ์เดิม) เหนี่ยวกิ่งใหม่ต่อไป (วิญญาณขันธ์ใหม่) แม้ฉันใด ร่างกายอันเป็นที่ประชุมแห่งมหาภูตทั้ง ๔ นี้ ที่ตถาคตเรียกว่า จิตบ้าง มโนบ้าง วิญญาณบ้าง จิตเป็นต้นนั้นดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไป ในกลางคืนและกลางวัน ก็ฉันนั้นแล ฯ