ที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กจนโตเหนื่อยมากๆทำงานหาเงิน พ่อกับแม่แยกทางกันแล้ว รับผิดชอบหลายอย่าง ตัวเอง ครอบครัว ในวัย 22 ปี ทั้งเรียนทั้งทำงาน ผ่านมาหมดแล้ว ไม่มีตังไปเรียน โดนทวงหนี้ อดมื้อกินมื้อ แต่ที่อดทนทำทุกอย่างเพราะตา ดวงใจ มาทำงานเรียนต่างจังหวัด สุดท้ายตาจากไปได้ปีกว่าแล้ว ยังเจ็บปวดอยู่ทุกวัน แต่วันนี้กำลังจะเรียนจบ ป.ตรี มีงานทำเงินเดือน 20,000+ ไม่ลำบากเหมือนเมื่อก่อน ไม่ได้เที่ยวไม่ได้ใช้ชีวิตที่ผ่านมาทำแต่งานๆๆๆ เรียนๆๆๆ เพื่อให้ชีวิตไม่ลำบากเหมือนเมื่อก่อน ใช่ในที่สุดความขยันพากเพียรของเราตั้งแต่เด็กจน 22 ปี มันทำให้ชีวิตเราดีขึ้น แต่..วันนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ทำขนาดนี้ไปเพื่ออะไร อยากพัก อยากรีบใช้หนี้ให้หมด ทำประกันให้พ่อแม่ เก็บเงินไว้ให้พ่อแม่ไม่ลำบาก ถึงวันนั้นอยากจากไปอย่างสงบที่สุด
ขอเหตุผลการมีชีวิตอยู่ต่อบนโลกใบนี้..