เรื่องมีอยู่ว่าพ่อแม่เรามีลูกสาว 2คน เริ่มตั้งคำถามนี้กับตัวเองเมื่อเราเรียนจบ ป.ตรี แล้ว มีแฟนที่คบหาดูใจมา7ปี และพ่อแม่ฝั่งเราเร่งรีบให้ฝั่งผู้ชายมาแต่งเพื่อที่จะเอาเงินสินสอดค่าเลี้ยงดู (เรากับแฟนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะคะ) ฝั่งชายก็ได้พาพ่อแม่มาคุยกับผู้ใหญ่ฝั่งเรา พ่อแม่เราก็เรียกเงินเขาไป3แสนทอง5บาท ฝั่งชายเขาก็ขอเวลาหาเงินหน่อย แต่พ่อแม่เราก็โทรไปตามจี้ถามถึงแต่ว่าเมื่อไหร่จะมาแต่งมีเงินหรือยังตลอดเลยเราอึดอัดมากเราได้เข้าไปคุยกับแม่ว่า แม่ขอเวลาหน่อยได้มั้ยพื่งเรียนจบมาได้แค่1ปีเองขอเวลาหาเงินหน่อยแม่เราก็บอกว่าใจจริงแม่ยังไม่อยากให้แต่งงานเลย แม่เพราะว่ายังไม่ได้ถอนทุนคืนเลยทั้งค่าเลี้ยงดูค่ากินค่าอยู่ค่าเรียนค่าเทอม เราอึ้งกับคำพูดแม่มากๆ เราเลยถามแม่กลับไปว่าทำไมแม่ถึงตัดสินใจมีลูก แม่บอกกับเราว่า ก็มีใว้ให้ดูแลตอนแก่ตอนเฒ่าตอนที่ตัวเองหาเงินไม่ได้แล้วจะได้ไม่ลำบาก เรานั่งนิ่งไปสักพักใหญ่เลยเราเสียใจมากๆ หลังจากนั้นในบรรยากาศในบ้านก็เปลี่ยนไปเราไม่ค่อยออกมากินข้าวกับพ่อแม่ส่วนใหญ่จะเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง ทุกครั้งที่เจอหน้าเขาก็จะถามถึงแต่เรื่องเงินถามเมื่อไหร่แฟนเราจะมาแต่ง (ปกติเราให้เงินพ่อแม่ทุกเดือนนะคะเดือนละ8,000)แต่เขาบอกไม่พอใช้(พ่อแม่ยังทำงานอยู่นะคะ)เราพื่งเรียนจบเงินเดือนเราก็เริ่มต้นที่15,000ค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ตเราจ่ายทุกอย่าง บ้านกับรถที่ไม่ใช่ของเราเป็นของพ่อแม่ รถมอไซที่ขับพ่อแม่ก็บอกว่าจ่ายค่ารถที่พ่อแม่ซื้อให้ด้วย50,000เราเครียดมากเรารู้สึกว่าเราใช้หนี้บุญคุณยังไงก็ไม่มีวันหมดเลย   ตอนที่เราเรียนเราก็เรียนไปด้วยทำงานไปด้วยพอได้เงินมาแม่ก็จะมาถามว่าหาเงินได้ไม่คิดจะให้พ่อแม่หน่อยหรอบางครั้ง เราก็ต้องจ่ายค่าเทอมเองค่าชุดนักเรียนค่ารายงานต่างๆเองทั้งหมด เราเหนื่อยจนบางครั้งเราก็คิดว่าเราขอตายใช้หนี้พ่อแม่ได้มั้ย
   ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยมีความคิดที่จะเลี้ยงดูพ่อแม่นะคะเราเคยมีความคิดนั้นค่ะแต่พอมาได้รู้คำพวกนี้จากพ่อแม่ทุกอย่างพังไปหมดเลยพังถึงขั้นที่ว่าหนูขอตายแทนใช้หนี้ได้มั้ยทุกวันนี้ไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อดีเลยค่ะ