ปึ่งเต๊ (ปึ่ง-ข้าว เต๊-ชา) ข้าวกับน้ำชา   ป๊า ม๊า เรียกมาแบบนี้ ก็น่าจะชื่อนี้แหละ  (ไม่รู้ว่ามีชื่ออื่นไหมนะคะ)  เคยถามเพื่อนที่มีเชื้อจีนเหมือนกัน บอกไม่รู้จัก ที่บ้านไม่มีทำกิน   

สมัยก่อนตอนไปมาเลเซีย ญาติก็สั่งมาให้กินจำไม่ได้แล้วว่าเป็นยังไง แม่บอกว่าปึ่งเต๊  แต่มาแบบไม่เหมือนที่กิน เพราะเป็นน้ำๆสีเขียว เหมือนผักปั่นหรือเปล่า ท่านใดพอรู้จักก็ช่วยบอกด้วยนะคะ 

น้ำชากับงา 
ข้าวพอง (เมื่อก่อนกว่าจะได้กิน ต้องรอญาติมาจากมาเลเซียซื้อมาให้ )
ผักที่ใช้ก็จะ มีโหระพา ผักกาดหอม ถั่วฝักยาว 
ถั่วลิสงคั่ว
ไช้โป๊หวาน

กินหลังมื้อเที่ยง เลยใส่ข้าวพองน้อยหน่อย  



หั่นผักให้เป็นชิ้นเล็กๆ  
ตั้งกะทะให้ร้อนจัด ใส่น้ำมันพืชพอไม่ติดกะทะ  ผัดผักใส่เกลือ  เติมน้ำ  เน้นให้เค็มหน่อย เพราะเวลาใส่น้ำชาลงไปแล้วจะจืดไป


น้ำชา   ต้มน้าพอเดือนจัด ใส่ใบชา ใส่งาดำ ตำพอแตก  (ตอนแรกงาดำไม่มีเลยใช้งาขาว สีไม่เข้มไม่น่ากิน  ตอนออกไปซื้อไช้โป๊ เลยซื้องาดำมาใส่เพิ่ม)


ข้าวพอง   ข้าวสวย(เราใช้ข้าวติดก้นหม้อ กับข้าวที่เหลือแช่ตุ้เย็นไว้จนแข็ง) ตากแดดจนแห้ง แข็ง  เม็ดไหนที่ติดๆกันก็แกะออก  ทอดน้ำมัน พอข้าวพองสีเหลืองนิดๆ ต้องรีบตักขึ้น 
ถุงบนเป็นข้าวสวยที่ตากแดด (เหมือนข้าวสารเลย) ถุงล่างข้าวที่ทอดแล้ว  เพิ่งเห็นว่ารูปมัว 

ถ้าไม่ชอบข้าวพองก็ใส่ข้าวสวยได้   (แม่เรากินกับข้าวสวย)

เราเดาเองว่า เป็นอาหารที่สมัยก่อนคนจีนบ้านนอก ปลูกผักไว้เยอะ หรือว่าไม่ค่อยมีฐานะ (สมัยก๋ง ม่า ของบ้านเรา) เลยผัดผักไว้ให้เค็มๆ อยู่ได้นานๆกินได้หลายมื้อ ไช้โป๊  ถั่วคั่ว น้ำชา ก็คงมีติดบ้าน  

ว่าอิ่มแต่ก็ต่อถ้วยที่สอง น้ำชาไม่ค่อยร้อนแล้ว ความขี้เกียจอุ่น ดูแล้วเหมือนมันๆ  เค็มๆมันๆอร่อยดี

ขอแท็กอาหารจีนด้วย นะคะ ท่านใดรู้จัก มีใช้ผักอะไรอย่างอื่น หรือมีชื่ออื่น ก็ช่วยบอกกันบ้าง ขอบคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ