คนทางขวา: ผมในอินเดีย
คนทางซ้าย: คนอินเดีย
.
เหมือนผ่านสมรภูมิอันดุเดือด เริ่มต้นตั้งแต่วันอังคารที่แล้ว ที่ประเมินดีกรีความแรงเหล้าของอินเดียไว้ต่ำเกินไป เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่ากระดกเข้าปาก ตบท้ายด้วยเบียร์ เดินโซซัดโซเซจากดาดฟ้าเข้าห้องพัก ตื่นเช้ามาเลือดและอ้วกเจิ่งนองเต็มที่นอน คาดว่าน่าจะนอนตกเตียงจนคิ้วเตียง บอกลาแอลกอฮอล์ไปอีกนาน
.
สิ่งที่ต้องรับผลแห่งการกระทำ คือกว่าจะฟื้นฟูสภาพร่างกายกลับมาได้ แต่เทศกาลงานต่างๆ ในอินเดียก็ยั่วยวน ไม่อยากให้ร่างกายได้พัก กัดฟันบอกร่างกายอดทนอีกหน่อยเดี๋ยวก็ได้พักแล้ว และก็ได้พักดั่งใจว่า หลังจากโหมร่างกายมานานนับสัปดาห์ ไข้หวัดถามหาเป็นครั้งที่ 2 นอนซมเป็นหมาหงอย ในสุดสัปดาห์นี้
.
การป่วยไข้เป็นการบ่งบอกเป็นนัยว่า ตอนนี้ใช้ชีวิตผิดรูปผิดรอย ต้องปรับต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตอะไรบางอย่าง โดยที่ไม่ทำร้ายร่างกายจนเกินไป อย่างแรกคงเป็นเรื่องของเหล้าเบียร์ที่ต้องลด ละ เลิก ไปแน่ๆ เหล้าอินเดีย
กินแล้วเพลิน รู้ตัวอีกทีคือเมามายไปเสียแล้ว
.
ฟ้าฝนสัปดาห์ที่ผ่านมา ทำให้เข้าใจความรู้สึกของคน กทม. ฝนตก non stop ทั้งเช้าเย็น โชคยังดีที่นี่ไม่ค่อยมีน้ำท่วม ฝนตกไม่เท่าไหร่น้ำก็ระบายได้หมดแล้ว
.
.
อีก 1 อาทิตย์ก็ครบ 3 เดือนแล้ว เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกดังที่ใครๆ ก็ว่ากัน แต่ที่แน่ๆ คือ 3 เดือนที่ผ่านมาใช้ชีวิตได้คุ้มค่า...ลองทำทุกอย่าง เท่าที่ทำได้
.
- กินอาหารอินเดีย ตั้งแต่ข้างทางยันข้าววัด (โดยที่ท้องไส้ยังปกติอยู่)
- ออกไปทำความรู้จักความเป็นอินเดีย ทุกเทศกาล เพื่อที่จะได้รู้ว่าเขาทำอะไรกัน แล้วทำไมเขาถึงทำเช่นนี้ และก็ได้รู้ว่าทุกอย่างที่พวกเขาทำนั้นล้วนมีเหตุผลเบื้องหลังซ่อนอยู่ ไม่ใช่แค่ความเชื่องมงาย
- ทำความรู้จักคนอินเดีย ที่เจอทั้งคนดี คนขี้งอน คนขี้เก๊ก และบางคนที่ต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจพวกเขา กลับไทยผมอยากเขียนหนังสือ รวบรวมประสบการณ์ที่ได้ทำความรู้จักพวกเขา มันคงดีถ้าเราได้อ่านความเป็นคนอินเดีย ที่มากกว่าแค่หนังสือบันทึกการเดินทาง ที่มีแค่คนอินเดียเป็นตัวประกอบ
- ออกเดินทาง 3 เดือนที่ผ่านมา ผมน่าจะเที่ยวในเมืองปูเน่ และใกล้เคียง จนอิ่มแล้ว เดือนต่อไปผมจะออกเดินทางให้ไกลขึ้น และจะไม่ลืมมาเล่าสู่กันฟัง
- ภาษาอังกฤษ ก็ดีขึ้นตามลำดับ พูดได้ ฟังได้ เขียนได้ อ่านได้ ในระดับที่เอาตัวรอด แต่ก็อยากพูดให้คล่องแคล่วกว่านี้
.
.
อีก 3 เดือนก็จะหมดไปอีกกี่ปี หวังว่า 3 เดือนที่เหลือจะเป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับทุกคน หลังจากผ่านเรื่องราว ร้ายดี ในขวบปีที่ผ่านมา
.
สำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน ผมขออนุญาตฝากงานคอลัมนิสต์ ที่ผมเขียนเป็นประจำทุกเดือนให้ได้อ่านกันด้วยนะครับ ชิ้นล่าสุดเป็นเรื่องราวของเทศกาล Ganesh Chaturthi ที่ผมได้ลงพื้นที่ทำงาน หาข้อมูลอย่างละเอียด จนออกมาเป็นงานชิ้นนี้ที่คิดว่าจะทำให้ผู้อ่านได้เข้าใจความเป็นคนอินเดีย และที่มาของเทศกาลมากขึ้นครับ
https://decode.plus/20220920-ganesh-chaturthi/
.
.
EP.15 คนอินเดียขี้งอน!
https://ppantip.com/topic/41662580
Yesh in India อยู่อินเดียไม่มีเหงา EP.14 "เมาคิ้วแตก กับการใช้ชีวิตสุดเหวี่ยงที่อินเดีย"
คนทางขวา: ผมในอินเดีย
คนทางซ้าย: คนอินเดีย
.
เหมือนผ่านสมรภูมิอันดุเดือด เริ่มต้นตั้งแต่วันอังคารที่แล้ว ที่ประเมินดีกรีความแรงเหล้าของอินเดียไว้ต่ำเกินไป เหล้าแก้วแล้วแก้วเล่ากระดกเข้าปาก ตบท้ายด้วยเบียร์ เดินโซซัดโซเซจากดาดฟ้าเข้าห้องพัก ตื่นเช้ามาเลือดและอ้วกเจิ่งนองเต็มที่นอน คาดว่าน่าจะนอนตกเตียงจนคิ้วเตียง บอกลาแอลกอฮอล์ไปอีกนาน
.
สิ่งที่ต้องรับผลแห่งการกระทำ คือกว่าจะฟื้นฟูสภาพร่างกายกลับมาได้ แต่เทศกาลงานต่างๆ ในอินเดียก็ยั่วยวน ไม่อยากให้ร่างกายได้พัก กัดฟันบอกร่างกายอดทนอีกหน่อยเดี๋ยวก็ได้พักแล้ว และก็ได้พักดั่งใจว่า หลังจากโหมร่างกายมานานนับสัปดาห์ ไข้หวัดถามหาเป็นครั้งที่ 2 นอนซมเป็นหมาหงอย ในสุดสัปดาห์นี้
.
การป่วยไข้เป็นการบ่งบอกเป็นนัยว่า ตอนนี้ใช้ชีวิตผิดรูปผิดรอย ต้องปรับต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตอะไรบางอย่าง โดยที่ไม่ทำร้ายร่างกายจนเกินไป อย่างแรกคงเป็นเรื่องของเหล้าเบียร์ที่ต้องลด ละ เลิก ไปแน่ๆ เหล้าอินเดียกินแล้วเพลิน รู้ตัวอีกทีคือเมามายไปเสียแล้ว
.
ฟ้าฝนสัปดาห์ที่ผ่านมา ทำให้เข้าใจความรู้สึกของคน กทม. ฝนตก non stop ทั้งเช้าเย็น โชคยังดีที่นี่ไม่ค่อยมีน้ำท่วม ฝนตกไม่เท่าไหร่น้ำก็ระบายได้หมดแล้ว
.
.
อีก 1 อาทิตย์ก็ครบ 3 เดือนแล้ว เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหกดังที่ใครๆ ก็ว่ากัน แต่ที่แน่ๆ คือ 3 เดือนที่ผ่านมาใช้ชีวิตได้คุ้มค่า...ลองทำทุกอย่าง เท่าที่ทำได้
.
- กินอาหารอินเดีย ตั้งแต่ข้างทางยันข้าววัด (โดยที่ท้องไส้ยังปกติอยู่)
- ออกไปทำความรู้จักความเป็นอินเดีย ทุกเทศกาล เพื่อที่จะได้รู้ว่าเขาทำอะไรกัน แล้วทำไมเขาถึงทำเช่นนี้ และก็ได้รู้ว่าทุกอย่างที่พวกเขาทำนั้นล้วนมีเหตุผลเบื้องหลังซ่อนอยู่ ไม่ใช่แค่ความเชื่องมงาย
- ทำความรู้จักคนอินเดีย ที่เจอทั้งคนดี คนขี้งอน คนขี้เก๊ก และบางคนที่ต้องใช้เวลาในการทำความเข้าใจพวกเขา กลับไทยผมอยากเขียนหนังสือ รวบรวมประสบการณ์ที่ได้ทำความรู้จักพวกเขา มันคงดีถ้าเราได้อ่านความเป็นคนอินเดีย ที่มากกว่าแค่หนังสือบันทึกการเดินทาง ที่มีแค่คนอินเดียเป็นตัวประกอบ
- ออกเดินทาง 3 เดือนที่ผ่านมา ผมน่าจะเที่ยวในเมืองปูเน่ และใกล้เคียง จนอิ่มแล้ว เดือนต่อไปผมจะออกเดินทางให้ไกลขึ้น และจะไม่ลืมมาเล่าสู่กันฟัง
- ภาษาอังกฤษ ก็ดีขึ้นตามลำดับ พูดได้ ฟังได้ เขียนได้ อ่านได้ ในระดับที่เอาตัวรอด แต่ก็อยากพูดให้คล่องแคล่วกว่านี้
.
.
อีก 3 เดือนก็จะหมดไปอีกกี่ปี หวังว่า 3 เดือนที่เหลือจะเป็นช่วงเวลาที่ดีสำหรับทุกคน หลังจากผ่านเรื่องราว ร้ายดี ในขวบปีที่ผ่านมา
.
สำหรับทุกคนที่เข้ามาอ่าน ผมขออนุญาตฝากงานคอลัมนิสต์ ที่ผมเขียนเป็นประจำทุกเดือนให้ได้อ่านกันด้วยนะครับ ชิ้นล่าสุดเป็นเรื่องราวของเทศกาล Ganesh Chaturthi ที่ผมได้ลงพื้นที่ทำงาน หาข้อมูลอย่างละเอียด จนออกมาเป็นงานชิ้นนี้ที่คิดว่าจะทำให้ผู้อ่านได้เข้าใจความเป็นคนอินเดีย และที่มาของเทศกาลมากขึ้นครับ
https://decode.plus/20220920-ganesh-chaturthi/
.
.
EP.15 คนอินเดียขี้งอน!
https://ppantip.com/topic/41662580