ต้องบอกก่อนเลยนะคะ ว่าสกิลการทำกับข้าวของเรา ถ้าย้อนไปเมื่อ 4-5ปีก่อน คือ ระดับประมาณเด็กประถมค่ะ สามารถเจียวไข่ กับต้มบะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ประทังชีวิตได้ค่ะ

แต่อาจจะมีพื้นฐานจากการจำ การดูมาตั้งแต่เด็กๆ
เพราะเราเข้าครัว เป็นลูกมือของย่าตั้งแต่จำความได้ค่ะ
ไม่รู้ว่ากี่ขวบ แต่จำได้ว่าตั้งแต่ประถม ช่วยย่าเด็ดผัก ล้างผัก จับตะหลิวช่วยผัด (แต่ย่าเป็นคนปรุงนะคะ)
เราเลยพอรู้แบบผ่านตา ว่าอาหารแต่ละเมนูใส่อะไรบ้าง

แต่... ไม่สามารถปรุงรสชาติได้ เพราะเราไม่รู้ว่าต้องใส่เครื่องปรุงแต่ละอย่างปริมาณเท่าไหร่

ส่วนการได้ใช้ไฟเอง เราเริ่มตอน ป.4-5ค่ะ เมนูของเราเริ่มต้นจากการต้มมาม่า เจียวไข่ค่ะ จนล่วงเลยมายันโตเป็นผู้ใหญ่ ก็ทำได้อยู่แค่นั้น เพราะอยู่กับย่ามาตลอด อยากกินอะไร ก็แค่ออกปากอ้อนให้ย่าทำค่ะ สรุปเลยทำอาหารอะไรไม่เป็นอยู่ดี แต่เรื่องการเตรียมวัตถุดิบ อย่างล้างผัก หั่นผักหั่นเนื้อเราถนัดมากเพราะซึมซับมาแต่เด็ก

จนเรามีครอบครัว ต้องแยกออกมาอยู่ห่างไกลกัน
ด้วยความที่ลึกๆ ชอบที่จะเข้าครัวอยู่แล้ว ชอบในการหั่นนั่นเตรียมนี่ แต่แค่ทำอาหารด้วยตัวเองไม่เป็น เลยต้องเริ่มหัดทำอาหารให้เป็นจริงๆ ก็เริ่มจากเมนูง่ายๆ ทอดๆต้มๆ และก็เป็นจุดเริ่มต้นให้กับเมนูต่างๆ ในกระทู้นี้ และเพิ่งอัพฝีมือตัวเองจนสามารถทำกับข้าวให้เพื่อน ให้คนอื่น และเป็นแม่ครัวประจำบ้านได้ ก็ช่วงโควิดนี่แหละค่ะ เพราะต้องเน้นทำกับข้าวกินกันเองค่ะ  😊

เมนูที่เราถนัด ส่วนใหญ่ก็คือเมนูบ้านๆ ไทยๆ ทั่วไปๆเรานี่แหละค่ะ หน่วยกล้าตายที่ต้องกินกับข้าวฝีมือเราทุกวันๆ ก็คือ สามีค่ะ ส่วนที่โดนประปรายก็เพื่อนร่วมงานค่ะ 😂
























กับข้าวบางอย่างเราทำสูตรตามใจฉันนะคะ อะไรไม่กินก็จะไม่ใส่ เพราะอาหารพวกนี้คือกับข้าวที่เราทำกินกันเองในบ้านค่ะ 😊