คือผมพึ่งเข้าทำงานพาร์ทไทม์ที่ๆนึง
เจอทั้งลูกค้าที่น่ารักและไม่ค่อยน่ารักครับ
วันนึงผมเจอลูกค้าด่าจนเหวอและตกใจไปพักใหญ่เหตุเกิดจากลูกค้าอยากใช้คูปองส่วนลดยอดซื้อของรวมพันกว่าบาทแต่ยอดที่ใช้ส่วนลดได้แค่หกร้อยครับ(ยอดสินค้าที่ลดราคาอยู่แล้วจะไม่นับเลยทำให้เหลือแค่นั้น)แต่คูปองที่เค้ากดใช้(จากโทรศัพท์)มันต้องมีมูลค่าของแปดร้อยถึงจะใช้ได้
ผมเลยบอกเค้าไปว่ายอดไม่ถึงครับใช้อันนี้ไม่ได้ พร้อมบอกให้แคปหน้าจอไว้เพราะถ้ากดออกจะเสียสิทธิ์คูปองใบนั้นไปเลยแต่เค้าไม่ได้แคปแล้วกดออกไปและโวยวายใส่ว่างั้นก็เสียคูปองอันแรกไปฟรีๆเลย แล้วน้องพูดเบาขนาดนี้คุยคนเดียวหรอคนอื่นจะไปได้ยินได้ไงต่างๆนาๆและเสียงดังมากจนเริ่มเลิ่กลั่กเเล้วว่าเอาไงดีพึ่งมาใหม่ยังค่อยรู้เรื่องรู้ราวซะด้วย จริงๆเค้าดูอารมไม่ดีตั้งแต่ก่อนจะมาคิดเงินอยู่แล้วนะครับบวกกับเครื่องรูดเครดิตมีปัญหาเค้าเลยยิ่งอารมเสียเข้าไปอีก หลังจากคิดเงินเสร็จเรียบร้อยผมเลยหันไปบอกพี่พนักงานอีกคนว่าเมื่อกี้ผมบอกให้เค้าแคปหน้าจอไว้แล้วนะครับ หลังจากนั้นลูกค้าเค้าก็เดินวนกลับมาตะโกนด่าชุดใหญ่ว่านินทาลูกค้าได้ยังไง นิสัยเสียมากไม่มีมารยาทไม่สมควรทำงานบริการผู้จัดการอยู่ไหนไปตามผู้จัดการมาปล่อยให้คนแบบนี้มาทำงานได้ยังไง คนแบบนี้ไม่มีใจรักในงานบริการ เหวอไปพักใหญ่และสิ่งที่คิดได้ในหัวตอนนั้นคือ คำว่าใจรักในงานบริการคืออะไร คือการที่ต่อให้ใครมาด่ามาว่าเรายังไงก็ต้องยิ้มสู้หรอครับ(อันนี้คิดในใจนะครับ) ผมรู้ว่าผมผิดที่พูดให้พี่พนักงานอีกคนฟัง แต่ผมอยากรู้นิยามของคำว่า
"ใจรักในงานบริการ" ในมุมมองของหลายๆคนครับ เผื่อจะนำมาปรับใช้ในการรับมือกับลูกค้าหลายๆแบบครับ ขอบคุณครับ