ปริมามองหน้าหนุ่มจอมกวนอย่างหมั่นไส้ ก่อกวนไม่เลิกใช่มั้ย?  จ้องหน้าเธออยู่ได้!  

“อย่าลืมสัญญาระหว่างเราล่ะ”  
“ฉันจะกลับไปเรียนต่อ  แล้วจะเอาเกรดมาอวดนะ”  ปฏิการไม่อยากจะโม้ว่า  เขาเคยเรียนได้เกรดดีมาตลอด  และติดท็อปอยู่บ่อยไป                
“เกรดแย่ ๆ คงไม่ต้องเอามาอวดให้เสียเวลานะ  คง...จะไม่เก่งแต่โม้ไปวัน ๆ”  หญิงสาวแบะปากไม่อยากจะเชื่อว่าน้ำหน้าอย่างเขาจะทำได้
หนุ่มผมยาวหัวร้อนขึ้นมาทันที  นี่มันดูถูกกันชัด ๆ 

“เดี๋ยวฉันจะไลน์ส่งเกรดให้เธอดูตั้งแต่ ป.1 ยัน ม.6 เลยแล้วกัน ว่าฉันเคยเรียนได้เกรดเท่าไหร่บ้าง เธอกล้าดูรึเปล่าล่ะ” เขามั่นใจว่าเกรดการเรียนของเขาจะทำให้เธอหนาวแน่นอน
 “ได้!  ส่งมาให้ดูเป็นขวัญตาหน่อยเหอะ”  พูดจบจึงปล่อยมือจากถุงถั่ว  จนเขาเกือบรับไม่ทัน
 “รอดูนะจ๊ะ”  หนุ่มจอมกวนอมยิ้ม  สายตายังคงหยุดอยู่ที่ใบหน้าของแม่ตัวแสบ

“เอาไปวางตรงนั้น”  เธอชี้มือสั่งคนหน้าหวานให้ยกถุงถั่วไปวางที่โต๊ะยาวอีกด้านหนึ่ง  แค่นี้ก็ทำให้เขาหยุดจ้องหน้าเธอได้เสียที
“เด็ก ๆ ช่วยกันเก็บของให้เรียบร้อย  เดี๋ยวเราจะไปปลูกกล้วยกัน” ปริมาส่งเสียงบอกเด็กน้อย  
 “ไปด้วยนะ”  หนุ่มผมยาวเดินมาหาหัวหน้าเด็กที่กำลังก้มหน้าก้มตาเช็ดโต๊ะ  เมื่ออีกฝ่ายทำเฉย พูดด้วยก็ไม่พูด  เขาจึงต้องเอียงคอและใบหน้าลงต่ำเพื่อให้เธอมองเห็นหน้าของเขา

“ถ้าจะไป  ช่วยทำตัวเป็นประโยชน์ อย่าเอาแต่มายืนจ้องหน้าฉันแบบนี้”
“ทำไม...เขินเหรอ?”  มุมริมฝีปากนั้นโค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มกวน ๆ
“รำคาญ!”  พูดจบหญิงสาวสะบัดหน้าเดินหนี

หนุ่มจอมกวนหุบยิ้มทำหน้างอ  เดินตามไปโวยวาย
“นี่! ฉันพูดกับเธอ  ไม่ให้มองหน้าเธอ  แล้วจะให้มองหน้าใครเล่า...”
“เอาหม้อไปล้าง”  ปริมาหันมามองหน้าหนุ่มผมยาว  แล้วส่งหม้อและภาชนะที่ถูกซ้อนกันหลายใบให้เขา
ชายหนุ่มมองยัยตัวแสบอย่างเขม่นเข่นเขี้ยว ได้แต่บ่นอยู่ในใจ คนอะไรมีแต่ชี้ใช้ พูดดี ๆ กับเขาบ้าง ไม่มีเลย  แต่ก็ยอมเอาหม้อไปช่วยล้างแต่โดยดี

‘อยากจะรู้ นายจะทนฉันได้แค่ไหน?’ ปริมายิ้มเยาะมองคนหน้าหวานกำลังล้างหม้อใบใหญ่ ก่อนหันไปเช็ดโต๊ะต่อ  หันกลับไปดูอีกที  พร้อมกับเก็บภาชนะที่ต้องล้างไปให้เพิ่ม  พ่อหนุ่มนักดนตรีฮัมเพลงไปล้างหม้อไปอย่างอารมณ์ดี  นึกว่าจะได้เห็นเขาหน้าง้ำหน้างอแต่ผิดคาด  แถมเด็ก ๆ ยังเข้าไปช่วยเขาล้างกันอย่างสนุกสนานอีกต่างหาก
“มีอีกไหม เอามาได้เลยนะ”  หนุ่มผมยาวเงยหน้าขึ้นมาจากภาชนะที่กำลังล้าง  พลางยักคิ้วส่งยิ้มกวน ๆ ให้เธอ บ่งบอกว่า มันจิ๊บ ๆ สบายมาก แค่นี้ไม่ครณามือเขาหรอก
‘เธอคิดว่า แค่นี้ฉันจะยอมแพ้แล้วเหรอ ไม่มีทาง!’

“พี่การน่ารักนะคะ”  แป้งนวลเอียงคอเข้าไปใกล้ด้วยสีหน้าอมยิ้มน้อย ๆ อดแซวหัวหน้าเด็กไม่ได้  มันไม่ใช่ครั้งแรกที่มีหนุ่ม ๆ เข้ามาจีบลูกพี่คนสวยของเธอ  แต่พอบรรดาหนุ่ม ๆ เจอแบบนี้มักยอมล่าถอยไปเอง
“ดูท่าเอาจริงน้า....”  สาวน้อยจ้องหน้าปริมาอย่างอยากรู้ว่า มีอาการหวั่นไหวบ้างหรือเปล่า?
“จะทนทำได้นานเท่าไหร่?  เดี๋ยวก็รู้ คงไม่นานมั้ง”  หญิงสาวตอบอย่างมั่นใจ  แล้วหันไปเรียกเด็ก ๆ ให้มารวมตัวเพื่อไปห้องเครื่องมือเก็บอุปกรณ์ทำสวน

ละอองน้ำจากฝ่ามือของชายหนุ่มถูกสลัดใส่สาวชาวสวน  ทำให้เธอหันขวับไปมองคนมือบอนใบหน้ายิ้มระรื่น ก่อนทำหน้าตึงใส่
“ให้ฉันไปด้วยนะ”  แผนนี้ทำให้เธอหันมามองหน้าเขาได้แล้ว
“แล้วฉันห้ามนายได้รึเปล่าล่ะ!”  เธอหยุดพูดไปชั่วอึดใจก่อนพูดต่อไป
“วันนี้เราจะไปขุดดินปลูกกล้วยกันนะ  จะไหวเหรอ...พ่อปลาแห้ง”  เธอยิ้มเยาะใส่เขา 

ปฏิการหน้ายุ่งขึ้นมาทันทีที่ถูกสบประมาท  ยอมไม่ได้เด็ดขาด  ปลาห่งปลาแห้งอะไรกัน!
“นี่! มางัดข้อกันดูมั้ยล่ะ ว่าฉันมีแรงรึเปล่า?”  เขาท้าทายเธอให้กล้า ๆ หน่อย
“ได้!”  ปริมาตอบอย่างมั่นใจตัวเองเช่นกัน ชาวสวนอย่างเธอจับจอบขุดดินทุกวันแข็งแรงมากกว่าผู้ชายหลายคนอยู่แล้ว
“เดี๋ยวแป้งเป็นกรรมการให้เองนะคะ”  เด็กสาวยิ้มแป้น  รีบไปจัดหาโต๊ะและเก้าอี้มาวางให้ทั้งคู่ได้ประลองกำลัง

“ฉันว่าพี่การชนะแน่”  ปีโป้หันไปคุยโวกับเด็กหญิงปู
“ใครบอก! พี่ปริมชนะต่างหาก”  เด็กหญิงปูเกทับพลางเบ้หน้าใส่  ทั้งคู่สะบัดหน้าหนีแล้วแยกย้ายกันไปยืนข้างคนที่ตัวเองเชียร์
 “ผมเชียร์พี่การสุดใจเลยครับ”  เด็กชายบอกชายหนุ่มขณะย่อตัวลงนั่งบนเก้าอี้  รีบบีบนวดทุบไหล่ให้

ปฏิการนั่งอมยิ้มมองหน้ายัยตัวแสบ  เขาทำให้เธอมองหน้าเขาได้แล้ว ที่สำคัญได้โอกาสสบตากับเธอในระยะใกล้มากที่หัวแทบชนกัน แถมยังได้จับมือกับเธออย่างแนบแน่นอีกด้วย 
เด็กหญิงปูเข้าไปยืนข้างหลังเก้าอี้ของหัวหน้าเด็ก พลางนวดเฟ้นให้หญิงสาวเช่นกัน
“พี่ปริมชนะแน่นอนค่ะ”  

ปริมาจ้องหน้าชายหนุ่มพลางเหยียดยิ้มด้วยความมั่นใจตัวเองสุดฤทธิ์ ปลาแห้งอย่างเขาจะชนะเธอได้อย่างไร วัน ๆ จับแต่ไมล์กับปิ๊กดีดกีต้าร์ โถ....!!
“ขอให้ผู้แข่งขันวางข้อศอกลงบนโต๊ะ  แล้วรอสัญญาณจากแป้งนะคะ”  แป้งนวลประกาศพลางอมยิ้ม แอบเขินแทนที่ทั้งคู่ได้จับมือและสบตากันในระยะใกล้ชิดขนาดนี้

สาวมั่นประสานมือแล้วเหยียดออกไปสุดแขนเพื่อยืดกล้ามเนื้อฝ่ามือ  ก่อนจะดึงแขนกลับมากำมือแล้วสลับกันบีบมือตัวเองทั้งสองข้างเพื่อเตรียมพร้อม  แล้ววางข้อศอกลงบนโต๊ะ ลำตัวและศีรษะโน้มไปข้างหน้าเล็กน้อย
‘ฉันจะคว่ำนายให้ดู!’  เธอมองเขาด้วยสายตามุ่งมั่นเต็มที่