ช่วงนี้ผมความหมกหมุ่นกับการการจับผิดตัวเองด้วยศีลอทินนาทานมากจนกลัวและเกิดความระแวงไปหมด มีกรณีหนึ่งที่ว่าตอนนั้นผมต้องการปัจจัยที่จะซื้อของ และผมล้วงเข้าไปในย่าม ผมพบปัจจัยจำนวนหนึ่งที่อยู่ในย่ามของตัวเอง ความที่ตอนนั้นใจมันกลัวและระแวงมาก จึงเกิดอาการไม่แน่ใจว่าปัจจัยเรารึเปล่า... พระเพื่อนก็บอกว่าปัจจัยอยู่ย่ามตัวเองก็เป็นของตัวเอง... ไอเราก็ว่า เออ ..ก็ใช่นะปัจจัยเราก็อยู่ย่ามเรา...ใจลึกๆก็ยังระแวงและกลัว...ขณะใช้ปัจจัยนั้นก็ยังระแวงและกลัวอยู่ ไม่รู้ว่ากลัวอะไรนาดนั้น...เราก็บอกกะตัวเองปัจจัยเรานะไม่ใช่ของคนอื่น...บางทีใจมันกลัวมากจนปรุงแต่งเป็นปัจจัยคนอื่น...ผมนี่เหมือนบ้าเลย..ที่นี่ผมอยากทราบว่าถ้าผมมีอาการจิตแบบเนี่ยๆมันจะผิดมั้ยถ้าใช้ปัจจัยนั้นไป... ตอนนี้ระแวงจนทุกข์ใจ และคิดจะสึกแล้วคับ.. รบกวนผู้มีปัญญาพิจาณาหน่อยครับ ใครมีความรู้ด้านจิต หรืออภิธรรมยิ่งดีครับ