คือบอกก่อนที่ตั้งกระทู้นี้แค่อยากมาระบายความในใจเฉยๆมันอึดอัดเลยอยากหาที่ระบาย

    คือเริ่มแรกเลยเราได้มาอยู่กับญาติฝั่งพ่ออยู่กับย่า กับอา ซึ่งพ่อแม่เราแยกทางกันตั้งแต่เราเด็กๆ พ่อเราก็มีเมียใหม่แม่เราก็มีใหม่เหมือนกันแถมทั้งพ่อทั้งเเม่เรามีลูกใหม่ เราเลยมาอยู่กับย่าตั้งแต่เด็กที่ตจว.จนเราตอนนี้อายุ17เราอึดอัดกับการใช้ชีวิตที่นี้เพราะเขาชอบด่าเรากับน้อง น้องเราโดนอาด่าประจำว่าปัญญาอ่อนสมองน้อยเพราะน้องเราแค่ทำของตก ส่วนเราโดนย่าด่าประจำเราตื่นไม่เกิน7โมงเช้าก็จะโดนด่าว่าตื่นสายและไม่ทำงานอะไรเลย ทั้งๆที่เราตื่นมาก็ทำงานบ้านทุกอย่างให้พวกเขามีงานบ้านอะไรเราก็ทำหน้าที่ของเราตลอด แต่เขาก็ชอบด่าเราและโทรไปบอกพ่อเราว่าเราไม่เคยทำอะไรเลย พ่อเราก็จะมาบ่นกับเราทันที เราอึดอัดขนาดการเรียนเขายังบังคับเรา เราจำพูดที่ย่าเราด่าได้เลยว่าสมองหมาเป็นภาระจริงๆแค่เพราะเราถามเขาว่าหั่นผักอันนี้ยังไง ย่าชอบเอาคำสอนโบราณมาสอนกับเรา พอเราคิดต่างก็หาว่าเราสอนอะไรไม่เคยได้ และชอบเปรียบเทียบเรากับคนอื่น ส่วนอาเราเลิกงานอารมณ์เสียมาก็จะมาลงที่พวกเรา และอีกต่างๆนาๆคำพูดที่เขาด่าเรา ตอนด่าเราพยายามที่จะบอกเหตุผลกับเขาก็หาว่าเราเถียง จนเราเหมือนตัวเองเป็นคนเก็บกดไม่อยากพูดกับใครเอาแต่อยู่ให้ห้อง เราแอบร้องไห้ตลอด เรากับพ่อก็ไม่เหมือนเดิมตั้งแต่พ่อแยกทางกับแม่พูดคุยนับครั้งได้ขนาดเบอร์เราพ่อยังไม่มีเลยส่วนแม่ปีหนึ่งติดต่อมาครั้งสองครั้งบางครั้งก็ไม่เคยติดต่อมา เราอึดอัดเราไม่อยากอยู่กับพวกเขาเราเบื่อ ปรึกษาใครก็ไม่ได้ เลยได้แต่ระบายมันออกมาแค่นี้เเหละ