เรื่องมีอยู่ว่าเรากับเพื่อนทำโครงงานจบนัดกันแล้วว่าจะทำด้วยกันแต่พอถึงวันที่นัดกันกับบอกว่าแยกกันทำได้ไหม แล้วเราคือกระตือรือร้นทำอยู่คนเดียวให้ช่วยดูหรือว่าช่วยหาอะไรก็ไม่ค่อยจะช่วยทำเราอึดอัดมากค่ะ ถ้าเราไม่ถามว่าเหลืออะไรยังไม่ได้ทำก็ไม่คิดจะพูดถึงงานเลย มีเราพูดถามอยู่ฝ่ายเดียวแต่ไม่ใช่ว่าจะไม่ช่วยเราเลยนะคะก็ช่วยแต่เราอึดอัดที่จะต้องเป็นฝ่ายถามหรือพูดตลอด ถ้าเราไม่ถามก็ไม่พูดแล้วเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคนผิดคำพูด คือถ้าเขาไม่ว่างจริงๆ นี่เข้าใจได้นะคะไม่ได้เป็นคนเรื่องมากขนาดนั้น แต่เหตุผลที่เขาบอกเราคือ เป็นประจำเดือนพึ่งทะเลาะกับแฟนเขาแยกกันทำได้ไหม เราก็อยากจะพูดตรงๆว่าแล้วมาช่วยกันทำให้เสร็จให้จบๆไม่ได้หรือ แต่เราก็ไม่ได้พูดไป เราก็เข้าใจว่าทะเลาะกันนะคะแต่ต้องทำงานของตัวเองด้วยนะคะไม่ใช่นัดกันแล้วแต่พอเป็นแบบนี้แล้วเท เพื่อนๆเข้าใจไหมค่ะว่ามันคืองานกลุ่มไม่ใช่ให้มานั่งคิดพิมอยู่คนเดียวถามก็ไม่ค่อยจะตอบแชทไม่ใช่แค่เขาที่จะอยากมีเวลาส่วนตัว เราก็อยากมี ช่วยทำให้มันเสร็จ จบไปๆ ไปเราก็ไม่อยากยุ่งกับเรื่องของเขาหรอกค่ะ แต่นี่นัดกันแล้วมาผิดคำพูดมันน่าโมโหมากค่ะ เราอึดอัดมากค่ะ เพื่อนๆ มีวิธีแนะนำบอกหน่อยได้ไหมค่ะ ว่าจะทำยังไงกับคนแบบนี้ดี เรารำคาญมากพูดกับใครก็ไม่ได้ แล้วก็ใกล้จะจบแล้วเราก็ไม่ได้อยากมีปัญหาอะไร แต่อยากระบายมันออกมาเฉยๆ ค่ะ คิดเห็นยังไงกันบ้างค่ะ เราเป็นคนเรื่องมากหรอค่ะ เราแค่อยากทำให้จบๆ ไปจะได้ไม่ค้างคา เราอาจจะเป็นคนที่จริงจังมากแต่เราก็ทำงานของเราให้เต็มที่ไม่ใช่ว่าเพราะถึงวันพรีเซ็นแล้วต้องมารีบไม่ใช่ค่ะ เรารู้ค่ะว่าเราเป็นคนที่จริงจังกับงานที่ต้องทำมากค่ะ เพราะมันคือโปรเจคจบเรา  ยังไงใครอ่านมาถึงตอนนี้ก็ขอบคุณมากค่ะ เราอึดอัดมากจริงๆ เลยมาตั้งกระทู้ตามเพื่อนๆ ว่าเคยเจอคนประเภทนี้กันเยอะหรือเปล่า