เนื่องจากเราขายของมีลูกค้ามาขอเปลี่ยนกางเกงในเราก็แจ้งไปว่าจริงๆกางเกงในเปลี่ยนไม่ได้นะคะ แต่ลูกค้าก็ยังไปเลือกที่เปลี่ยนซึ้งลูกค้าเอาเบอร์Mไปต้องการเบอร์Lเราเลยบอกว่าเบอร์Lไม่มีมันหมดถ้าเหลือก็เหลือแต่XLตอนนั้นยอมรับมาโมโหเพราะปกติเราคิดว่าเขาไม่เปลี่ยนกัน แล้วลูกค้าก็พูดประมาณว่าไม่ได้เรื่องมากนะมาเปลี่ยนก็จะมาซื้อแล้วบอกว่าร้านก็ไม่ได้มีร้านเดี๋ยวนะ อย่ามาพูดจากับลูกค้าแบบนี้เป็นแม่ค้าต้องง้อลูกค้าสิ ในเวลานั้นเราก็เงียบแล้วเขาก็พูดต่อว่าเขาก็ไม่ได้ธรรมดานะ ซึ้งน่าจะทำงานข้าราชการหรืออะไรสักอย่างเราไม่แน่ใจ ถ้าไม่ให้เปลี่ยนก็บอกไม่ต้องมาชักสีหน้า เราเลยพูดว่าบอกแต่แรกแล้วว่าเปลี่ยนไม่ได้ ลูกค้าเลยพูดว่างั้นก็ไม่เปลี่ยนเราเลยจะหยิบของคืนให้สรุปก็จะเปลี่ยนเหมือนเดิม แล้วมีแบบมาสั่งสอนเราบอกร้านอื่นก็มีนะ ในจังหวะนั้นในใจเราคิดว่าคุณเป็นใครมาสั่งสอนเราลูกค้าก็ไม่ใช่พระเจ้าทุกคนลูกค้าที่ดีเราพร้อมดีด้วยแต่ลูกค้าบางคนก็ไม่เข้าใจซึ่งของอย่างอื่นเปลี่ยนได้ เรารู้สึกนี่เราผิดหรอ รู้สึกไม่อยากจะขายของทั้งวันเลย