ถ่าจิตถึงคำว่าพอแล้วมันก็หลุดจากโลกโลกียะของมันเองโดยอัตโนมัติ

ดูอย่างองคุลีมารสิ ท่านไปฝึกฌานฝึกญาณตอนใหนในเมื่อท่านวิ่งอยู่แต่พอยุดวิ่งก็บรรลุอรหันต์เลย

ดูพระอานนท์สิท่าหยุดดภาวนะเมื่อนั้นจิตก็ถึงอรหันต์ทันที
แม่แต่พระพุทธเจ้ายุคเรากยุดทรมารตัวเองเดวนั้นจิตก็เข้าฌาน4จิตทางสายกลางจากรูปฌาน อรูปฌานก็เกิดขึ้นแล้ว
พอจิตออกจากรูปฌานอรูปฌาน จิตก็ตั้งมั่นคือจิตรวมแล้วญานก็ปรากฏขึ้นตามตาหูจมูกลิ้นกายใจจิตและอื่นจนนครบรอบบารมี30ทัศของท่านนครับอันที่จริงท่านน่าจะเป็นพระอรหันต์ตั้งแต่เกิดเป็นพระเวสสันดรแล้วแต่ท่านยังไม่พอเพราะต้องการเป็นพระพุทธเจ้า
        
    พระพุทธเจ้ายังตรัสว่าท่านพอแล้วท่านหยุดแล้วคุณลองไปหาความหมายของคำเหล่านี้ในพระไตรปิฎกสิตอนที่พระพุทธเจ้าปลงสังขารตามคำมั่นที่ให้ไว้กับพระยามารแม้ท่านจะปรุงแต่งอิทธิฤทธิ์ต่อายุอีกหลายอสงขัย

ละชั่วคือกมั่นสมาทานศีล8 ทำดีคือ หมั่นมีเมตตา