กามในสังโยชน์เบื้องต่ำ๕ที่พระอนาคามีละได้แล้วมันคือกามวิตกมิใช่กามตัณหาอย่างที่ปุถุชนส่วนใหญ่เข้าใจกัน!!?
ในโพสต์ที่แล้วอาตมาได้กล่าวถึงผู้ละกามตัณหาได้แล้วอย่างอุจาดตาในแบบฉบับของชีเปลือยในศาสนาเชน..ด้วยอาศัยการทรงอารมณ์อรูปฌาน..ส่วนพระพุทธเจ้าของเราทรงอารมณ์ของรูปฌานสี่คราวผจญกับเสน่ห์ของธิดามารทั้งสาม..ด้วยผู้ละกามตัณหาได้แล้วย่อมไปเกิดอีกในชั้นพรหมข้ามกามภพไปได้
ดังนั้นกามในสังโยชน์เบื้องต่ำของพระอนาคามีจึงหมายถึงกามวิตกกามวิจารมิใช่กามตัณหาที่ต้องใช้อารมณ์ฌานมากำจัด ลองเปรียบเทียบความสงบของอารมณ์ของพระอนาคามีที่มีกามวิตกและพยาบาทวิตกในสังโยชน์เบื้องต่ำ๕ดับไปกับกามวิตกและพยาบาทวิตกในปฐมฌานในที่สัปปายะด้วยกันจะพบว่าอารมปฐมฌานนั้นสงบกว่าเพราะนิวรย์๕ดับไปแต่พระอนาคามีไม่ต้องทรงฌานก็มีจิตสงบเป็นธรรมชาติได้เอง