มีสายจากนักชิมเจ้าของวลี "เสียดายคนอ่านไม่ได้กิน" อีกแล้ว
"อาสามไปกินโอมากาเสะที่ร้านชิงช้าชาลีไหมครับ?"
"ฟังแล้วเป็นงง ทำไมร้านอาหารไทยมีโอมากาเสะขาย"
"เป็นร้านอาหารญี่ปุ่นที่อยู่ในร้านชิงช้าชาลีอีกทีครับอาสาม
ชื่อร้านชิงช้าเทนยู ย้ายมาจาก Tenyuu Beyond ถนนวิทยุ ที่เคยไปกินครับ"
"ปีที่แล้วกิน Tenyuu สองร้านแล้ว น่าจะไม่มีอะไรเปลี่ยนนะ"
"เที่ยวไปกินไป by laser @ Tenyuu Grand"  https://ppantip.com/topic/39955422
"เที่ยวไปกินไป by laser @ Tenyuu Beyond" https://ppantip.com/topic/40037412
ครั้งแรกปฏิเสธไป มาคิดอีกที การกินคอร์สโอมากาเสะ แต่ละครั้ง 
เรื่องราวและรายละเอียดจากเชฟจะมีความแตกต่างกัน
บางคำรายละเอียดเหมือนเดิม แต่บางคำมีรายละเอียดเพิ่มเติม 
บางคำแม้จะใช้วัตถุดิบแบบเดียวกัน แต่การปรุงแต่งไม่เหมือนกัน จึงเป็นการกินที่แปลกใหม่ทุกครั้ง
"15 คำ  เหลือ 1,799 บาท++ (2,117 บาท) จากปกติ 4,236 บาท"
"คราวที่แล้วได้ 20 คำนะ"
"คราวนี้วัตถุดิบดีกว่าครับ เดี๋ยวผมส่งรายะเอียดไปให้ดูนะครับ"
ดูรายการที่ส่งมาแล้วน่าสนใจจึงตกลง
ร้านเปิดวันละ 4 รอบ คือ รอบที่ 1 : 12.00 - 14.00 น.  รอบที่ 2 : 15.00 - 17.00 น.
รอบที่ 3 : 17.30 - 19.30 น. และรอบที่ 4 : 20.00 - 22.00 น.
แต่ปัจจุบันศูนย์การค้าต้องปิดสามทุ่ม จึงเหลือแค่ 3 รอบ คือ รอบที่ 1 : 12.00 - 14.00 น.
รอบที่ 2 : 15.00 - 17.00 น. และรอบที่ 3 : 18.00-20.00 น.
จองรอบเที่ยงถึงบ่ายสองโมง วันพฤหัสฯ ที่ 24-12-20
ถึงวันนัดแฟนเกิดติดธุระกรทันหัน จึงชวนหลานแฟนไปแทน
11.30 น.เดินทางด้วยรถไฟฟ้าบีทีเอสไปสถานีสยามเข้าสยามพาราก้อน



ลงบันไดเลื่อนไปที่ชั้น G ไม่เจอร้าน Chingcha Tenyuu
เจอแต่ร้าน Chingcha Charlee ตรงข้ามธนาคารธนชาติและหลังร้านไก่ Piri Piri



แต่มีป้ายโฆษณาขายคอร์สโอมากาเสะ ที่ข้างทางเข้าร้าน
มองผ่านป้ายเข้าไปมองเห็นเคาน์เตอร์อาหารญี่ปุ่น



ลองเดินเข้าไปดูเจอเชฟทินจากร้าน Tenyuu Beyond
เชฟกำลังเตรียมวัตถุดิบสำหรับคอร์สโอมากาเสะ
"สวัสดีครับอาสาม ไม่เจอกันนานเลยนะครับ"
คุยกันถึงได้รู้ว่า ร้าน Tenyuu Beyond ที่ถนนวิทยุปิดไปแล้ว
เพราะเจรจากันเรื่องสัญญาเช่าฉบับใหม่ไม่ลงตัว
เจ้าของร้านมีหุ้นอยู่ในร้าน Chingcha Charlee จึงเพิ่มอาหารญี่ปุ่นในร้านอีกมุมหนึ่ง
ขายคอร์สโอมากาเสะเพียงอย่างเดียว และเพิ่งเปิดให้บริการประมาณเมื่อ 2 เดือนก่อน





เนื่องจากยังไม่ถึงรอบเวลา จึงนั่งคอย



ระหว่างคอยขอรายการอาหารของร้าน Chingcha Charlee มาดู 
เผื่อว่ากินโอมาเสะแล้วไม่อิ่ม จะได้สั่งกุ้งแม่น้ำเพิ่ม











เที่ยงตรงมาครบเข้าประจำที่นั่งซึ่งรองรับได้รอบละ 16 ที่ 
รอบนี้มีแค่ 7 ที่ นั่งห่าง ๆ เว้นระห่างแบบสบาย ๆ



เริ่มด้วยการยกกล่องไม้สี่เหลี่ยมจัดวางวัตถุดิบ ที่จะทำให้ลูกค้ากินในวันนี้มาให้ชม



ดอกไม้ญี่ปุ่นสีม่วง ชื่อว่า Hojiso ซึ่งเป็นดอกของต้นชิโสะ (Shiso)
เป็นพืชในตระกูลเบซิลและมินท์ ใบชิโซะ หรือใบโอบะ ใช้แต่งจานปลาดิบ รสเหมือนผักขะแยง เ
มล็ดเรียกว่างาขี้ม่อน ดอกสีม่วงใช้ตกแต่งอาหารเพิ่มความสวยงาม และกินได้
ในคอร์สที่กินที่ Tenyuu Beyond นำมาเป็นส่วนประกอบในคอร์สหลายอย่าง
แต่วันนี้มีบทบาทในคอร์สโอมากาเสะน้อยมาก



แต่กลับไปเน้นกลีบดอกสีเหลืองของต้นเบญจมาศ
หรือดอกเก๊กฮวย หรือ Kiku (no Hana) และดอกพวงชมพู



Honmaguro หรือปลาทูน่าบลูฟินครีบน้ำเงิน ใช้สองส่วน คือ เนื้อแดงมันแทรกน้อย Akami
อีกส่วน คือ Otoro เป็นส่วนที่อร่อยที่สุด และมีมันแทรกเนื้อมาก



ต้นวาซาบิจากเมืองชิสึโอกะและไข่ปลาคาเวียร์



การฝนวาซาบิสดจะฝนกับหนังปลาฉลาม หรือหนังปลากระเบน 
มีความละเอียดเนียน ไม่มีกากใย หรือเสี้ยน
และได้ความหอมมากกว่าฝนบนแผ่นสเตนเลส



ไข่ปลาคาเวียร์จากรัสเซียของแท้จากปลาสเตอเจี้ยน 
ไมใช่ไข่ปลาลัมป์ฟิช ซึ่งมักถูกเอามาทำคาร์เวียร์คุณภาพต่ำราคาถูก
ต้องใช้ช้อนเล็กที่ทำจากเปลือกหอยมุกตัก ถ้าใช้ช้อนสเตนเลสรสชาติจะเพี้ยน



ไข่หอยเม่น หรือ Uni ยังคงใช้พันธุ์ Bafun รสชาติหวานหอม
สีของอูนิจะสีส้ม หรือสีเหลือง ขึ้นอยู่กับอาหารที่หอยเม่นกิน



เนื้อปลาชนิดต่าง ๆ ที่จะนำมาทำคอร์สโอมากาเสะแล่เตรียมพร้อม



เนื้อปลา Honmakuro ส่วน Akami บ่มดรายเอจไว้ 5-6 ให้เนื้อปลาคลายตัว หลังสารความอร่อยออกมา
รสชาติจะเข้มข้นขึ้น นุ่มละมุนมากขึ้น บั้งเนื้อปลาเป็นตาราง นำมาทำสึเกะ (Tsuke) หรือหมักโชยุแบบเอโดะ





เนื้อปลา Honmakuro ส่วน Otoro ทาซอสโชยุหมักสำหรับของย่าง 
ซอสที่ใช้จะแตกต่างจากสาขาอื่น เป็นซอสชื่อนากาโอจิ ที่ทำรสชาติพิเศษ ไว้สำหรับทาของย่างโดยเฉพาะ 
เป็นซอสที่ใช้กระดูกปลาทูน่าและน้ำแร่มาเคี่ยว ทำให้หอม สั่งจากเกาะคิวชู เพิ่งมีในประเทศไทยประมาณครึ่งปี





เนื้อปลาบุรีทาซอสพักไว้



12.09 น.เริ่มการกินคอรส์โอมากาเสะ
คอร์สที่ 1 จุนไซอะมาเอบิ เสิร์ฟแบบเย็น 
จุนไซ หรือยอดอ่อนใบบัว มีสีเขียว เวลาโดนแดดเป็นประกายจากวุ้นที่เคลือบอยู่
ขึ้นในน้ำจืดและน้ำสะอาดเท่านั้น รสสัมผัสเหมือนวุ้น ลื่น ๆ  มีสารต่อต้านอนุมูลอิสระ



เปิดขวดเทซอสส้มยูสึผสมโชยุลงไปเพิ่มความหอม



ต่างจาก Tenyuu Grand ที่ใส่อูนิและซอสพอนซึ





แต่ใส่กุ้งหวานอะมาเอบิเนื้อหวานเด้ง





ใส่ดอกไม้สีเหลืองคิกขุโนฮานะ และดอกพวงชมพูกินได้ปลูกแบบออแกนิก
ใช้ช้อนคนและยกดื่ม กินแล้วสดชื่นเปิดต่อมรับรส เมื่อกินคอร์สต่อไปจะได้อร่อยขึ้น 



มีรสเปรี้ยวเล็กน้อยจากการบีบส้มยูสึ รอบที่แล้วส้มยุสึยังไม่แก่ผลเขียวหอมเข้มข้น
ส่วนครั้งนี้ใช้สีเหลืองรสหอมหวาน หัวเชื้อนำมาทำไอศครีม หรือปรุงรสสาเก



ภาชนะที่รองถ้วยจุนไซรูปดอกบัวสวยงาม 
แต่ขามสี่เหลี่ยมใส่น้ำแข็งหล่อเลี้ยงความเย็นให้จุนไซดูแปลก ๆ



ส่วนคอร์สเรียกน้ำย่อยของ Tenyuu Beyond เป็น Mozuku-su (สาหร่ายเส้นไหม)



คอร์สที่ 2 ปลาบุรีรมควัน (Smoked Buri) 
ครั้งที่แล้วที่ Tenyuu Beyond ใช้ปลา Kin Madai หรือปลากะพงแดงตาสีทอง
ปลาบูรี คือ ปลา Yellow tail ส่วนใหญ่จะรู้จักกันในนามของฮามะจิ
ซึ่งเปลี่ยนชื่อตามช่วงวัยของมัน ถ้าเป็นตัวเล็ก ๆ เรียกว่าอิมาดะ พอโตขนาดสองสามกิโลกรัมเรียกว่าฮามะจิ 
เนื้อจะหวานเหมาะทำซาชิมิซูชิ พอโตเต็มวัยขนาดห้าถึงหกกิโลกรัม จะมีอะบุระ หรือไขมันมากขึ้น 
จะเรียกว่าบุรี นิยมกินแก้มปลาบุรีย่าง นิยมกินเป็นยากิ หรือต้มซีอิ๊วกับหัวไช้เท้า (Buri Nitsuke) 
นำเนื้อปลาบุรีที่ทาโชยุพักไว้มาพ่นไฟ ด้านในไม่ทำให้สุกมากยังมีความฉ่ำของเนื้อปลา 
ที่ Tenyuu Grand จะเสียบเหล็กย่างบนตะแกรงด้วยเตาถ่าน แต่ห้างสรรพสินค้ามีกฏห้ามใช้เตาถ่าน จึงลนไฟแทน



จัดใส่ชามแล้วครอบฝาแก้ว





รมควันไม้แอ๊ปเปิ้ลเขียวจากอเมริกา 



"กินได้เลย ไม่ต้องรอ 45 นาทีนะครับอาสาม"
วันนี้ไม่เล่นมุก "กว่าจะถึงบางออ้อก็ถึงบางนา" เหมือนที่ Tenyuu Grand



วิธีกินยังคงเหมือนเดิม ยกฝาครอบแก้วเงยหน้าแล้วหมุนตามเข็มนาฬิกา 
เพื่อให้ควันไม้แอปเปิ้ลเขียวหอม ๆ อวลเคลือบเนื้อปลาเพิ่มขึ้น





เนื้อปลายังมีความฉ่ำ ตกแต่งด้วยดอกผีเสื้อออแกนิกกินได้
และผลกระเจี๊ยบโครงการหลวงหมักแบบคอมบุจิเมะ หรือห่อหมักกับสาหร่ายคอมบุ 
ทำให้กระเจี๊ยบมีความกลมกล่อมมากขึ้น ไม่รู้สึกถึงเมือกลื่นที่เคลือบผิว





เนื้อปลาบุรีกินคู่กับซอสสลายูสึสีดำ เรียกว่า Norikoro หรือซอสสาหร่ายยุซึ และวาซาบิ





ส่วนครั้งที่กินที่ Tenyuu Beyond ใช้ปลาคินมาไดกะพงแดงตาสีทอง