ณ มหาลัยชื่อดังในกรุงเทพฯ
 สายแนน:ตุ๊บ!!โอ้ย นี่นายเดินยังไงของนายเนี่ย (เสียงแจ้วๆของสายแนนสาวอีสานมาดห้าวๆ ติดดินๆ)
นาวิน:เธอนั่นแหล่ะ ฉันเดินมาของฉันดีๆ (นาวินหนุ่มไฮโซ ขวัญใจสาวๆในม. หล่อสุดๆ55)
  อ้อม: ไปเถอะแนน สายแล้ว นี่เปิดเทอมวันแรกนะ
  สายแนน:ฝากไว้ก่อนเถอะนะ  
สายแนนทำหน้าฉุนก่อนเดินหนีไป
  สายแนน สาวอีสาน หน้าตาดี ฐานะทางบ้านก็ร่ำรวย แต่เธอมักจะทำตัวติดดินไม่โอ้อวด พ่อของเธอเป็นผู้ใหญ่บ้าน ส่งเธอเข้ามาเรียนที่กรุงเทพเพื่อที่จะให้เธอมีสังคมดีๆ 
  นาวิน หนุ่มไฮโซเมืองกรุง ทั้งหล่อ รวย เจ้าชู้นิดๆ เพอร์เฟ็คทุกอย่าง แต่ครอบครัวของเขาไม่ค่อยอบอุ่นซักเท่าไหร่
เพราะพ่อแม่ของเขาไม่ค่อยสนใจ เลี้ยงลูกด้วยเงิน
       
เวลาพักเที่ยง 
อ้อม:เออแนน ว่าเรียนวันนี้สนุกมั้ยอ่ะ 
 สายแนน: ก็ดีนะ อาจารย์สอนเข้าใจดี 
         กริ๊งงงง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น!!
สายแนน:ฮัลโหลจ้า พ่อ 
พ่อแนน:พ่อโอนเงินให้ล่ะเด้อ 
สายแนน:โอ้ยพ่ออ โอนมาหยังยังมีใช้อยู่
พ่อแนน: เอ้ากะให้ลูกไว้ใช้ไปเที่ยว ไปกิน ไปเล่นเนาะ 
สายแนน:ขอบคุณหลายๆเด้อพ่อ คึดฮอดหลายๆจ้า 
พ่อแนน:ตั้งใจเรียนเด้อ ฮักลูกเด้อ 
สายแนน:จ้าพ่อ 
    สิ้นเสียงโทรศัพท์ ก็มีเสียงผู้หญิงดังขึ้น
อิ๊ฟ:โถๆๆๆ นึกว่าใคร ที่แท้ก็พวกบ้านนอกนี่เอง ชิ 
สายแนน:ละเธอเป็นใคร มาพูดใส่พวกฉันแบบนี้ได้ยังไง 
อิ๊ฟ:ฉันเป็นแฟนวิน ฉันเห็นนะ เมื่อเช้าที่หน้าตึกอ่ะ เธอพยายามจะอ่อยวินแต่เค้ากลับไม่เล่นด้วย5555555 สมน้ำหน้า
สายแนน:อ๋ออ ผู้ชายไร้มารยาทคนนั้นน่ะหรอ เหอะ ฉันไม่อยากได้หรอกนะ เอ๊ะ เธอเป็นแฟนเค้าหรอ ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงคบกันได้
 อ้อม:ทำไมวะ
สายแนน: ก็ไร้มารยาทเหมือนกันไงมึ๊งง555555
อิ๊ฟ: กรี๊ดดด นี่แก อีพวกบ้านนอก 
นาวิน:ไปเถอะอิ๊ฟอย่าไปยุ่งเลย (นาวินเดินเข้ามาแล้วก็โอบเอวอิ๊ฟออกไป )
  สายแนน:ใครวะ55
อ้อม:น่าจะเป็นของเล่นของนาวินล่ะมั้ง อย่าไปสนใจเลย
สายแนน:เคร ไปหาไรกินดีกว่าหิวละ
   สายแนนและอ้อมสองเพื่อนรักคู่ซี้เดินขึ้นรถไป เพื่อที่จะไปหาอะไรแล้วกลับหอ อ้อมกับแนนสนิทกันมากกตัวติดกันมาตั้งแต่สมัยมัธยมเพราะเป็นคนจังหวัดเดียวกัน
   //2 วันผ่านไป//
อ้อม: ๆ ไอ้แมนชวนไปเที่ยวผับอ่ะ ไปป้ะ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่นะ เรายังไม่ค่อยได้ไปไหนเลยอ่ะ
สายแนน: ไปดิ่ๆ กูก็อยากไปเหมือนกันอ่ะ จะไปแอ๋วผู้ซะหน่อย555555
 
     สองสาวก็รีบพากันแต่งตัวอย่างไว เพื่อที่จะไปปาร์ตี้กับแก๊งค์เพื่อนใหม่ในคืนนี้ พอไปถึงร้าน สองสาวตื่นเต้นอย่างมาก เพราะนี่คือการมาเที่ยวในที่แบบนี้ครั้งแรกของพวกเธอ อ้อมจึงโทรให้แมนมารับที่น่าร้านน พอเดินเข้าไปในร้าน ผู้ชายในร้านต่างจ้องมองมาที่อ้อมและแนน เพราะพวกเขามีหน้าตาที่สวย สวยแบบธรรมชาติ พอไปถึงโต๊ะของแมนก็มีเพื่อนผู้ชายของแมนประมาณ2คน และผู้หญิงอีก3คน

  เพื่อนแมน:โห่ ไอ่ แมน มีเพื่อนน่ารักก็ไม่บอกกูเลยนะสัส

  อ้อมกับแนนยิ้มด้วยความเขินอาย แล้วพวกเราก็ชนแก้วและดื่มกันแบบดุเดือด จนเพื่อนแมน2คนขอตัวกลับก่อน เหลือพวกเขา6คน ก็ยกไปเต้นไป ระหว่างเต้นๆอยู่ก็มีหนุ่มๆมาขอเบอร์อ้อมและแนนบ่อยมาก

อ้อม: แนนเอ้ยย คืนนี้ต้องได้ซักคนล่ะวะ 
สายแนน: เบาๆหน่อยเพื่อนรัก 555555
   พอเริ่มดึก อ้อมและแนนเริ่มเมามากรุ้สึกไม่ไหว เลยขอตัวกลับก่อน
แมน:เห้ยย พวกขับรถไหวหรอวะ 

สายแนน: ไหวดิ่วะ ระดับพวกกูละ แค่นี้สบายๆ
แมน: แต่พวกเมาละนะ 
สายแนน:ใครเมา กูไม่ได้เมา กูแค่ไม่เหมือนเดิม555
แมน: ตลกๆ
สายแนน: เออหน่า อยู่ขอนแก่นนะกูกินหนักกว่านี้ กูยังขี่รถไถกลับบ้านได้เลย แค่นี้สบาย
แมน: เออๆ ถึงละโทรหากูด้วย ดื้อพวกเนี่ย

 เดินมาถึงหน้าร้าน 
อ้อม:แนน กลับเองได้ป้ะ วันนี้กูไท่นอนหอนะ กูจะไปต่อกับผู้ (อ้อมพูดด้วยน้ำเสียงมึนเมา)
สายแนน: เออๆๆ ดูแลตัวเองด้วยนะง 
  อ้อมเดินไปกับผู้ชาย ส่วนแนนก็ยืนงงอยู่หน้ารถแล้วก็ก้มล้วงกระเป๋าหากุญแจรถพร้อมบ่นพึมพำ"อ้อมนะอ้อม ทิ้งกูนอนคนเดียว แล้วไปเจอกันตอนไหนวะ" ระหว่างที่ก้มหากุญแจอยู่นั้น ก็มีผู้ชายที่ไหนไม่รู้เดินมาจับแขนแนน แล้วพูดว่า..

 ผู้ชายแปลกหน้า: ไปต่อมั้ยคนสวย 
สายแนน:ไม่ค่ะ  
 ผู้ชายแปลกหน้า:ไปเถอะหน่า อย่าเล่นตัวเลยเห็นตั้งแต่ในร้านแล้วสวยใช้ได้เหมือนกันนะเนี่ย ไปเถอะอย่าเล่นตัวเลย เสียเวลา
สายแนน:ไม่ค่ะ(เน้นเสียง)
 ผู้ชายแปลกหน้า:ไปกับพี่เถอะ พี่มีค่าขนมให้นะ 
สายแนน:บอกว่าไม่ไปวะ พูดไม่รู้เรื่องหรอ (พร้อมกับสะบัดแขนออกอย่างแรก)
 ผู้ชายแปลกหน้า:นี่จะเล่นตัวทำไมนักหนาวะ 
   
      แนนและผุ้ชายคนนั้นฉุดกระชากลากดึงกันอยู่สักพัก จู่ๆนาวินเดินมาแต่ไหนไม่รู้ เดินมาดึงมือผู้ชายคนนั้นออก 

ผุ้ชายแปลกหน้า:เห้ยย ใครวะ
นาวิน:ผู้หญิงไม่เล่นด้วยแล้วจะตื๊อทำไม
 ผู้ชายแปลกหน้า: แล้วไร นี่เมียกู
นาวิน: เขาบอกหรอครับว่าเป็นเมียพี่ 
ผู้ชายแปลกหน้า:เออสิวะ 
นาวิน: ผมไม่รู้มาก่อนเลยนะครับเนี่ย ว่าเมียผมมีพี่ด้วยย         
ผู้ชายแปลกหน้า: นี่เมียอ่อ
นาวิน:ครับผม 
ผู้ชายแปลกหน้า: โถ่เว้ยย ฝากไว้ก่อนเถอะ

     ตัดภาพมาที่สายแนนนั่งอ้วกแตกเป็นท่อประปาอยู่ท้ายรถ นาวินเห็นอย่างนั้นละจึงเดินมาลูบหลังให้ พร้อมอาสาไปส่งที่หอ สายแนนก็ไม่ขัดเพระาตอนนั้นสายแนนเมามาก พูดไม่รู้เรื่อง
     พอมาถึงหอนาวินก็แบกสายแนนขึ้นห้อง ถึงห้องนาวินก็โยนสายแนนลงบนที่นอน 
นาวิน:ตัวหนัก ฉันกลับก่อนละกันนะ พร้อมถอนหายใจ
     นาวินหันหลังกำลังจะเดินออกไป
 สายแนน: อ้อมจะไปไหน กูนอนคนเดียวไม่ได้ก็รู้ อย่าทิ้งกูดิ่วะ (สายแนนดึงแขนนาวินไว้ พร้อมลเมอ คิดว่านาวินเป็นอ้อม)
     ส่วนนาวินก็กลับมานั่งที่เตียงของสายแนน แล้วก็จ้องหน้าสายแนนแทบบทั้งคืน สายแนนก็จับมือนาวินไว้แน่นไม่ยอมปล่อย เพราะสายแนนเป็นคนกลัวผีมาก และเค้าจะนอนคนเดียวไม่ได้เลย นอกจากที่บ้านของเขาเอง
   05.28 น. นาวินตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดต้นคอ เพราะนั่งหลับมาหลายชั่วโมง เขามองเห็นสายแนนกำลังหลับอยู่ เขาจึงพยายามแกะมือสายแนนออกจากแขนของเขา เพื่อที่เขาจะกลับบ้าน เขากำลังจะลุก อ้อมก็เปิดประตูเข้ามาในห้องพอดี อ้อมตกใจมากที่เห็นนาวินอยู่ในห้อง นาวินยกนิ้วขึ้นมาจุปากไว้ แล้วบอกออ้อมว่าอย่าเสียงดัง
  
  นาวิน: ชู่!!!! อย่าเสียงดัง เดี๋ยวยัยบ้านี่ตื่น ...แล้วเล่าทุกอย่างให้อ้อมฟัง... ฉันไปก่อนนะ พูดจบนาวินก็ออกจากห้องไป
อ้อมก็ไม่ได้สงสัยอะไร มีแต่รอแซวแนนในตอนเช้า อ้อมถอดกระเป๋าแล้วลงไปนอนต่อ
       10.39 น. สายแนนนนนนนนนนน!!!! ตื่นได้แล้ว สายแล้วเนี่ย เสียงของอ้อมตะโกนปลุกสายแนน
สายแนนตื่นมาสะลึมสะลือ+อาการแฮงค์ ปวดหัวและปวดแขน หน้าก็ไม่ได้ล้างชุดก็ไม่ได้เปลี่ยน
  
สายแนน:เชี่ย อะไรกันวะเนี่ย ทำไมกูมาอยู๋ในสภาพนี้
อ้อม:กูว่ากูเมาหนักละ ยังหนักกว่ากูอีกหรอเนี่ย รีบไปอาบน้ำซะ สายแล้ว

  พอขึ้นมาถึงรถ2สาวกูพากันพูดถึงเรื่องเมื่อคืน 
สายแนน: โถ่อีอ้อม ได้ผู้ละทิ้งกูให้กลับคนเดียวเลยนะ
 อ้อมผลักหัวแนนชนกระจก)
สายแนน:อ้อมผลักหัวกูทำไมเนี่ย (พร้อมกับเอามือลูบหัวตนเอง)
 อ้อม:เผื่อความจำจะกลับคืนมาไง 
สายแนน:ความจำไรวะ 
 อ้อม:ก็เมื่อคืนไม่ได้กลับคนเดียวไง 
สายแนน: ห๊ะ!!!!!! แล้วกูกลับยังไง ใครมาส่งกู อะไรยังไง ละรู้ได้ไง ตอบกูมาๆๆ
 อ้อม:นี่ๆๆๆ จริงๆกูป้ะ ต้องเป็นคนถามมว่าใครมาส่ง
สายแนน:ก็กูเมาอ่ะ กูจำไม่ได้ จำได้แค่มีใครไม่รู้มาชวนกูไปต่อ
อ้อม: คืองี้...อ้อมเล่าทุกอย่างให้แนนฟัง...
สายแนน:โอ้ยยย ตายๆๆๆแนนเอ้ย เสียชื่อสายแนนหมด อย่าไปบอกใครนะ 
    พอลงจากรถ ก็เห็น วินและแมนยืนคุยกันอยู่ แนนดึงแขนอ้อมแล้วบอกอย่าพึ่งเข้าไป เพราะแนนอายมากกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน พอนาวินเดินออกไปจากแมน สายแนนและอ้อมก็รีบพากันวิ่งขึ้นตึก แต่แมนก็เอาแขนมากันไว้ 
  
   แมน: เดี๋ยวๆๆๆๆ เป็นไงกันจ๊ะคนเก่ง ไม่เมาเลยเนาะ มีเรียน 8โมง มา10โมง พวกไม่มาพรุ่งนี้เลยล่ะ 
สายแนน: เออเนี่ยก็มาแล้วนี่ไง บ่นไรนักหนา
แมน:ไม่ให้กูบ่นได้ไง ตัวดีเลยแนน ไม่เมาๆ กลับได้ๆ เป็นไงถ้าไอ้วินเพื่อนกูไม่ไปเจอ ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นไง สงสัยคงจะกลายเป็นเมียโรคจิต
สายแนนตีหลังแมน) ปากเสียยย 
 อ้อม:พวกจะคุยกันอีกนานมั้ยเนี่ย ไปเร็ววว

พวกเรา3คนก็รีบพากันไปเรียน จากที่แนนกับอ้อมเล่นกันอยู่2คน ตอนนี้มีเพื่อนเพิ่มมา1คนคือแมน พวกเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นและไปเที่ยวบ่อยขึ้น
  //วันนึงที่โต๊ะหินอ่อนหลังคณะ// แนนแมนและอ้อมพากันนั่งคุยกันอยู่ นาวินก็เดินผ่านมา แมนเลยเรียกถาม
 แมน: เห้ยๆๆ วินๆ เลิกกับพี่อิ๊ฟแล้วจริงหรอวะ  
นาวิน:เออดิ่ น่ารำคาญ งี่เง่า อะไรก็ไม่รู้ เบื่อ 
แมน:ทำไมวะ
นาวิน:ก็ชอบทำตัวมาเป็นเจ้าเข้าเจ้าของกู ทั้งๆที่คุยกันแล้วนะ ว่าแค่เล่นๆกันอ่ะ ละแม่ก็ชอบไปหาเรื่องเค้า หาว่าเค้ามายุงกับกูนู่นนี่นั่น
แมนตบไหล่นาวินเบาๆ) เอาหน่า เดี๋ยวคืนนี้ไปแอ๋ววสาวใหม่กัน 
  นาวินพยักหน้า แล้วแมนก็หันหน้ามาหาอ้อมและแนน พวกไปด้วยกันนะ ไปหลายๆคนสนุกดี 
 
อ้อม: ไปดิ่ๆๆๆๆๆ (อ้อมตอบด้วยความเร็วแสง) ส่วนแนนนั่งนิ่ง ไม่ค่อยอยากไป เพราะยังอายกับสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่
แมน: แนนล่ะ ไปป่าวว 
สายแนน: เอ่อ....
อ้อม:ไปอยู่แล้วแหล่ะแนนะอ่ะ เนอะ  อ้อมรีบตอบแทนแนน 
 นาวิน: โถ่แมน เพื่อนคงไม่กล้าไปหรอก คออ่อนขนาดนี้ หึๆ
สายแนน: นายว่าใครอ่อนห้ะ ได๊ตกลงกูไป อยากจะรู้เหมือนกัน ใครกันแน่ที่อ่อนน (แนนพูดด้วยความมั่นใจ)
นาวิน: อ้อมมจะไปไหน อย่าไป ก็รู้กูนอนคนเดียวไม่ได้ (นาวินล้อเลียนสายแนน)
สายแนน: นี่นายยย 
แมน: เอ้าไปๆๆๆ ตอนเย็นเจอกันเว้ย (แมนรีบห้ามและบอกให้นาวินรีบไป)  

         ************* รอติดตามตอนต่อไปนะคะทุกคน ตอนนี้ง่วงงแล้ว ***************