คือบ้านย่าอย่ผุที่ชัยภูมิแล้ว พ่อเราบอกให้เราไปหาย่าซึ่งย่าเราก็ป่วย แล้วป้าก็ไม่ค่อยชอบแม่ซักเท่าไหร่
ถ้าแม่ของเราไม่ว่าง ป้าเราบอกว่าให้เราไปหาย่ากับพ่อ2คน คือเราไม่ค่อยอยากไปกับพ่อ2คน แล้วถ้าแม่ไปเราก็จะรู้สึกดีมากขึ้น แต่เราก็ไม่อยากไปอยู่ดี เพราะไปแล้วเราอึดอัด มันไม่เป็นตัวของตัวเอง ถึงป้าและญาติต้อนรับอย่างดีก็ตาม คือเราจะขี้เกียจ,เหลวไหล,ดูทีวีทั้งวันก็ไม่ได้ คือเรารู้แหละว่ามันทำไมไม่ได้กับบ้านผู้ใหญ่ เราอึกอัดทุกครั้งที่ได้ไปเจอญาติๆ เราไม่ค่อยชอบบรรยากาศที่มันดูไม่เปฯกันเองอ่ะ คือต้องทำตัวให้ดูเป็นเด็กเรียบร้อย ในจณะที่บ้านยายเรา(อยู่ใกล้กัน)เราสามารถทำได้ทุกอย่างคือเราสนิทกับยายตามากกว่าย่าและญาติคนอื่นๆ แต่ตัวเราคิดว่าการที่ไม่ได้ไปหาหรือเยี่ยม ไม่ได้แปลว้าไม่ได้เคารพหรือไม่ให้เกรียติ เราไม่อนากให้เขามองเราว่าเป็นเด็กอกตัญญู แต่อีกใจก็ไม่อยากที่จะไป เราจึงอยากได้คำแนะนำจากทุกคน
สิ้นปีพ่อบอกว่าให้ไปหาย่าเราไม่อยากไปทำไง
ถ้าแม่ของเราไม่ว่าง ป้าเราบอกว่าให้เราไปหาย่ากับพ่อ2คน คือเราไม่ค่อยอยากไปกับพ่อ2คน แล้วถ้าแม่ไปเราก็จะรู้สึกดีมากขึ้น แต่เราก็ไม่อยากไปอยู่ดี เพราะไปแล้วเราอึดอัด มันไม่เป็นตัวของตัวเอง ถึงป้าและญาติต้อนรับอย่างดีก็ตาม คือเราจะขี้เกียจ,เหลวไหล,ดูทีวีทั้งวันก็ไม่ได้ คือเรารู้แหละว่ามันทำไมไม่ได้กับบ้านผู้ใหญ่ เราอึกอัดทุกครั้งที่ได้ไปเจอญาติๆ เราไม่ค่อยชอบบรรยากาศที่มันดูไม่เปฯกันเองอ่ะ คือต้องทำตัวให้ดูเป็นเด็กเรียบร้อย ในจณะที่บ้านยายเรา(อยู่ใกล้กัน)เราสามารถทำได้ทุกอย่างคือเราสนิทกับยายตามากกว่าย่าและญาติคนอื่นๆ แต่ตัวเราคิดว่าการที่ไม่ได้ไปหาหรือเยี่ยม ไม่ได้แปลว้าไม่ได้เคารพหรือไม่ให้เกรียติ เราไม่อนากให้เขามองเราว่าเป็นเด็กอกตัญญู แต่อีกใจก็ไม่อยากที่จะไป เราจึงอยากได้คำแนะนำจากทุกคน