ตามหัวข้อเลยสะดุ้งตื่นมาตากี้แบบสดๆใหม่ๆฝันสมจริงมากแถมพลอตน่ากลัวสุดๆไปเลยเว้ยคุณ
คือเราต้องมาเกริ่นกันก่อนว่าเนื่องด้วยเป็นฝันของผมดังนั้นตัวละครเอกและสถานที่จึงเป็นสิ่งที่เกี่ยวกับผมหมดเลย
ในส่วนของตัวละครหลัก คือผมมีญาติท่านนึงท่านเป็นโรคสมองฟ่อทำให้หลงๆลืมๆและอารมณ์แปรปรวนง่ายตอนนี้ท่านก็อายุประมาณ90ปีได้แล้วบ้านผมต้องเลี้ยงดูท่านเพราะท่านไม่มีญาติคนอื่นเหลือแล้ว ท่านชอบบอกท่านเห็นอะไรแปลกเช่นเห็นคนตัวดำๆหรือเห็นคนจะมาทำร้ายท่านหรือฝันว่าญาติท่านที่เสียไปแล้วมาคุยด้วย(ทั้งๆที่ญาติคนนั้นท่านจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเค้าเสียแล้ว)ขอสมมุติชื่อท่านว่ายาย ก ละกันนะครับ
คนต่อมาคือยายแท้ผมเองท่านเป็นคนที่เคร่งศาสนามากแต่ท่านมีข้อเสียหลักๆหนึ่งอย่างคือปากไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นัก(เป็นคนปากร้ายแต่ใจดีแหลาะจริงๆแล้ว)อายุท่านก็ประมาณ80ปีได้แล้ว สมมุตินามว่า ยาย จ ละกันครับ
ยาย ก มีคนดูแลคนนึงนามสมมุติ ยาย อ ครับ ยาย อ ท่านเป็นพี่สาวแท้ๆยายผมเองที่มาช่วยดูแลยาย ก ท่านเป็นผู้พิการทางสายตาเพราะระหว่างผ่าตัดตาหมอทำรุนแรงเกินไปจึงทำให้ตาท่านยุบลงไปในเบ้าตา เลยทำให้ตาบอดสนิท
ลูกสาวยาย อ ใช้นามสมสมุติว่าป้า ฮ ละกันครับ คนนี้ก็ลูกยาย อ เฉยๆเลยคือท่านทำงานหนักมากเพราะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวต้องส่งลูกเรียนมหาลัยเลยไม่ได้มีเวลามาเยี่ยมยาย อ มากนัก
และผมเอง ผมจะขอไม่เล่าในส่วนของครอบครัวผมละกันนะครับเพราะเยอะเกินไปและไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อเรื่องเท่าไหร่
คือต้องบอกก่อนว่าตัวผมเนี่ยมีบ้าน2หลัง หลังแรกที่ระยองเป็นบ้านไม้ทีสภาพตอนนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่นักเพราะตัวบ้านเอียงลงมาเหมือนจะถล่มเลยเก็บเงินซ่อมแซมบ้านกันอยู่ตอนนี้555 อีกหลังนึงอยู่ที่ลพบุรีครับซึ่งเป็นบ้านที่เกิดเรื่องราวในความฝันของผมขึ้น ต้องบอกเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้กับบ้านหลังนี้ก่อนคือบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่พ่อกับแม่ผมเช่าอยู่ได้8ปีแล้วแต่ท่านไม่ได้ไปอยู่มาจะ3ปีแล้วมีแวะไปบ้างครั้งคราวซึ่งสองรอบที่ไปล่าสุดก็มีเรื่องไม่ค่อยดีนัก
รอบแรกที่ไปคือน้ำท่วมชั้นสองของบ้านทำให้แอร์และเตียงพังหมดเลย เหตุเกิดจากแรงงานพม่าข้างบ้านโยนกล่องนมขึ้นไปปิดรางระบายฝนที่บ้านผมเลยทำให้ชั้นสองเละเทะจนต้องไปแก้พอสมควรแต่ก็เอาเป็นว่าพออยู่ได้ห้องนึง
รอบสองรอบนี้คือแย่จริงๆเพราะคือการกลับไปหลังทิ้งไปสองปีคือสภาพบ้านคือหน้าบ้านฝุ่นและขี้ดินเกาะเยอะมากจนน่ากลัว แต่ที่น่าแปลกใจคือ รองเท้าหน้าบ้านกระจัดกระจายหมด แถมมีบางคู่หายไปอีกตั้งหาก กลับกันหน้าบ้านส่วนที่เป็นประตูทางเข้ากลับไม่มีฝุ่นและขี้ดินเปื้อนอยู่แบบงงๆ ปล.ชั้นวางรองเท้าก็อยู่ตรงทางเข้าบ้านตรงนี้แหล่ะ และที่สำคัญคือมีจิ้งจกไม่ก็ตุ๊กแกอยู่ในถังเก็บน้ำชั้นสองซึ่งคือเหม็นมากเพราะกว่าจะเจอคือมันตายจนมันละลายไปกะน้ำแล้ว แถมหลอดไฟห้องน้ำชั้นแรกก็ดันมาขาดอีก
ด้านดีเทลของบ้านหลังนี้เป็นบ้านที่เป็นคล้ายๆบ้านแถว ซึ่งหน้าตาจะประมาณภาพนี้
แต่เก่ากว่าเยอะมากและไม่มีต้นไม้ข้างบ้านแถมติดกันเป็นแถวๆมากกว่านี้อีก ปล.นี่เป็นแค่ภาพตัวอย่างนะครับไม่ใช่ของจริง cr.ภาพ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://www.home.co.th/รวมบ้านย่านสายไหม
ข้างในบ้านถ้าเดินเข้าไปก็จะเป็นพื้นที่กว้างๆประมาณ10เมตร มีบันไดขึ้นชั้นสองอยู่ทางซ้ายหลังบันไดจะมีห้องน้ำอยู่ข้างประตูห้องครัวหลังบ้านข้างประตูจะเป็นกระจกขุ่นๆซึ่งไม่รู้เหมือนกันว่าใส่มาทำไมคือมันมองทะลุได้แหล่ะแต่มันเห็นแค่ลางๆ และตรงไปเป็นห้องครัวหลังบ้านซึ่งเก่าๆหน่อย มีซิ้งค์น้ำตั้งอยู่อันนึง ติดกับกำแพงละกำแพงก็คือมีรูระบายอากาศอยู่ซึ่งมองเห็นทะลุอีกฝั่งได้(ตอนนี้มันก็เป็นป่าอ่ะนะ)

เอาหล่ะนอกเรื่องไปเยอะละได้เวลาเข้าเรื่องซักทีซึ่งเรื่องมันเกิดขึ้นเพราะบ้านที่ระยองต้องซ่อมแซมทุกคนเลยต้องย้ายมาอยู่ลพบุรีชั่วคราวละทีนี้ด้วยความที่ไม่ได้มานานมากแล้วสภาพบ้านจึงไม่ค่อยดีนักรั้วบ้านคือพังเละเทะไปหมดด้านในบ้านก็เต็มไปด้วยฝุ่น ใยแมงมุม และแมลงสาป หลังบ้านมีการสร้างบ้านขึ้นมาติดกันตรงหลังบ้านที่เป็นรูเหมือนรูระบายอากาศเลยกลายเป็นกำแพงกั้นระหว่างบ้านซะงั้น ทำให้พวกผมต้องปิดประตูตรงห้องครัวหลังบ้านแบบช่วยไม่ได้
ส่วนเรื่องไฟห้องน้ำก็ใช้วิธีการเอาไฟฉายไปวางไว้ที่คานห้องน้ำเอาให้พอมีแสงให้ใช้ได้ แต่ดันมีปัญหาเพิ่มตรงไฟโถงใหญ่ก็ดันติดๆดับเหมือนจะเสียเหมือนกันเลยต้องปิดไป
ในการนอนคืนแรกผมและครอบครัวตอนกันชั้นล่างแต่เนื่องด้วยที่เต็มยาย จ จึงต้องไปนอนข้างบนคนเดียว เนื่องด้วยผมเป็นคนนอนเช้าเลยนอนเป็นคนสุดท้ายระหว่างเดินไปเข้าห้องน้ำระหว่างพักเล่นเกม ก็ได้ยินเสียงหลังบ้านฉลองด้วยความครื้นเครงแต่ผมก็ไม่ได้อะไรละก็ไปเล่นเกมต่อ
ทีนี้ประเด็นมันเริ่มต้นในวันที่หลังจากนั้นนี่แหล่ะด้วยความที่ผมเป็นคนนอนดึกตื่นสาย ทีนี้ครอบครัวผมเลยไปทำธุระข้างนอกกันโดยทิ้งผมไว้คนเดียว แล้วป้าฮก็มารับยาย อ กับยายๆไปเที่ยวงานวัดกัน ด้วยความที่ผมอยู่คนเดียวไม่มีอะไรทำก็นั่งเล่นเกมไปจนกลางคืนแต่พอเริ่มดึกด้วยความที่เมื่อคืนไม่นอนมานอนเช้าเลยยังง่วงๆอยู่ ผมจึงหลับพักสายตาสักครู่หนึ่งแต่ระหว่างหลับก็ฝันแปลกๆ(ใช่คับผมฝันซ้อนฝัน)ในฝันมันเป็นฝันร้ายที่น่ากลัวมากจนผมต้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจด้วยความที่เหงื่อออกเยอะมากผมจึงคิดว่าตัวเองควรไปอาบน้ำ แต่ระหว่างที่อาบอยู่เงาของผมที่ผมเห็นจากไฟของไฟฉายก็แยกออกมาจาก1เป็น2 จาก2เป็น3ด้วยความตกใจกลัวสุดขีดผมจึงรีบเปิดประตูวิ่งออกมาจากห้องน้ำ ไฟโถงที่ดับอยู่ดีๆก็ติดเองแบบสลัสๆ ระหว่างที่วิ่งออกมาผมก็เหลือบไปเห็นด้านหลังตรงที่เป็นกระจกเชื่อมกับครัวหลังบ้านมีเงาคนเบลอๆอยู่ ใช่ครับไอกระจกบ้านี่มันไม่ใช่กระจกสะท้อนมันเป็นกระจกที่มองทะลุได้ ผมหวาดกลัวสุดขีดไม่รู้จะทำยังไงดีเลยรีบวิ่งออกมาหน้าบ้านโดยนุ่งผ้าขุนหนูแค่ตัวเดียวระหว่างนั้นเหล่าคุณยายก็กลับมาจากการไปงานวัดพอดี ผมก็คิดว่าคงจะรอดแล้วเหล่ายายๆก็ถามผมว่าเป็นอะไรผมจึงเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟังหลังจากนั้นทุกคนก็พากันเข้าบ้าน หลังจากเข้าไปก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นยกเว้นอย่างเดียวเงาสะท้อนบนกระจกมันยังอยู่แต่ทีนี้มันดันสะท้อนของทุกคนขึ้นมาแทนยายๆทั้งหลายเลยบอกผมว่ามันเป็นกระจกสะท้อนผมแค่ตกใจไปเองใช่เว้ยคือมาบ้านหลังนี้บ่อยกว่าที่ยายจะมาอีก เพราะยายจมาครั้งที่2 ส่วนยายคนอื่นมาแค่ครั้งแรกแต่ผมก็ไม่ได้เถียงอะไรตราบใดที่มันไม่เกิดอะไรขึ้นก็โอเค แต่อยู่ดีไปยาย ก ก็ดันจะไปเปิดประตูหลังบ้านเฉยเลยผมเลยรีบไปห้ามยายแกไว้แล้วถามว่ายาย ก ทำอย่างงี้ทำไมจะเปิดหลังบ้านทำไมมันอันตราย ยาย ก ก็บอกว่ากุไม่รู้ กุไม่รู้กุจะเปิดพร้อมร้องไห้ออกมาทันใดนั้นประตูหลังบ้านก็เปิดเองแบบดันเปิดเองคนบ้านข้างหลังที่สังสรรค์กันอยู่ก็หันมามองพวกผมแล้วอยู่ดีๆยาย ก ก็เดินไปหลังบ้านระหว่างนั้นยาย จ ก็เรียกผมพอดีผมจึงหันไป ยาย จ ตามว่ายาย ก เป๋นอะไรอาการบ้ากำเริบอีกแล้วเหรอ ผมเลยตอบไปว่าน่าจะใช่แหล่ะ แล้วอยู่ยาย ก ก็เดินกลับมาจากหลังบ้านพร้อมร้องไห้มาแล้วก็พูดว่ามันเอาไปแล้วๆมันขโมยของกุไปแล้วไอผมก็งงว่าโดนขโมยอะไรไปตอนไหนละทีนี้ยาย จ เลยบอกว่าซื้อปลาหมึกมาให้ยาย ก กิน(คือยาย ก แกเป็นพวกเวลาหิวอาการอารมณ์แปรปรวนจะรุนแรงเป็นพิเศษ)ละทีนี้ยาย จ เลยเดินไปด่าคนข้างหลังบ้านว่าไอพวก***(คำหยาบคาย)ขนาดของกินคนแก่ยังคิดจะขโมยเลยเหรอวะพวกคนที่หลังบ้านก็บอกขโมยอะไรไม่ได้เอาไปสักหน่อยละทีนี้ด้วยความที่เค้าเริ่มจะมีปากเสียงกันมากขึ้นผมเลยต้องเดินเข้าไปหยุดพร้อมพูดว่าพี่คืนหมึกยายแกไปเถอะยายแกแก่แล้วคุยดีๆเถอะนะพี่แต่พอเท้าผมสัมผัสกับครัวหลังบ้านปุ๊ปผมก็รู้สึกแปลกๆ ทุกคนตรงนั้นอยู่ดีๆก็หันมายิ้มแบน่าขนลุกให้ พร้อมคนหลังบ้านที่ถือปืนยื่นข้ามช่อฃระบายอากาศมาแล้วชี้มาทางผมพร้อมบอกว่าเค้าจะทำอะไรก็ได้เงียบปากไป ทันใดนั้นร่างกายของผมก็คุมตัวเองไม่อยู่อยู่ดีๆก็เดินขึ้นไปชั้นสองไปเอาปืนที่ถูกเก็บไว้ในลิ้นชักที่ไวป้องกันตัวออกมาแล้วเดินกลับลงมาข้างล่าฃพร้อมพูดแต่คำเดิมๆว่ามีปืนกุก็มีๆๆ วนซ้ำไปเรื่อยละพอเจอพวกหลังบ้านตัวผมก็ยิงไม่เลยแบบไม่คิด และยิงทุกคนในบ้านหมด แต่จำไม่ได้ว่ายิงตัวเองไปด้วยมั้ย ละคือตอนจบก่อนที่ผมจะตื่นจากฝันก็ถูกตัดภาพมาในงานศพซึ่งคือใครไม่รู้ที่ผมไม่รู้จักแต่ทุกศพมีรูอยู่ที่กลางกบาลเหมือนถูกยิง แล้วก็มีเสียงพูดประมาณว่าทุกๆ10ปีจะต้องมีคนตายในทั่นี่ พร้อมตัดจบฉากทาสีบ้านใหม่เหมือนตอนที่ผมและครอบครัวเช่าบ้านหลังนี้ใหม่พร้อมผู้เช่ารายใหม่ที่ถูกกว่าเดิม และผมก็ตื่นจากความฝันเป็นฝันที่ประหลาดมากแต่ให้อิมแพ็คกับอารมณ์สุดๆจนถึงขนาดว่าตื่นมาแล้วยังจำรายละเอียดได้อยู่เลย สีภาพในความฝันยิ่งเป็นโทนสีส้มของไฟสลัวๆกับหน้าตาของคนใกล้ชิดและสถานที่ใกล้ตัวนี่ยิ่งทำให้ดูน่ากลัวขึ้นไปอีกหลายเท่าเลย แต่ประเด็นที่สำคัญมากๆเลยก็คือมันเป็นความฝันนะครับบบ ย้ำอีกหลายๆรอบบบ