การพยายามตีความคำสอนทางพระไตรปิฏกก็ดี หรืการพยายามตีความคำสอนทางเต๋าก็ดี ในขณะที่ยังมี “อัตตาแลความยึดมั่น ในขั้วดี-ชั่ว” อยู่นั้น เป็นเพียงแต่การ อวดอัตตาแลความฉลาดเท่านั้น ไร้ซึ่งประโยชน์ใดๆ 

       สิ่งซึ่งเป็นสาระสูงสุดคือ “ขัดเกลาตนเองให้ถึงซึ่งสัจจะ” ท่านก็จะไร้ซึ่งการพยายามตีความใดๆเพราะท่านเข้าใจเกินกว่าตัวอักษรเสียแล้ว เสมือนว่าท่านยังขับรถต์เองไม่เป็น แต่พยายามตีความแลสร้างหลักการในการขับรถให้เชี่ยวชาญ ซึ่งผิดพลาดมหันต์...ตัวท่านยังสับสนเองเลยใช่หรือไม่?