เรื่องมีอยู่ว่า เรากำลังเรียนคาบดนตรีอยู่แล้ว ครูก็จะเอากีต้าให้นักเรียนที่เล่นกีต้าเป็น ครูกถามผู้หญิงใครเล่นเป็น เราก็ไม่ค่อยอยากยกหรอก เขินๆอายๆ เพื่อนก็ชี้มาที่เรา แล้วครูก็ถามว่าเราเล่นเป็นหรอ เราก็บอกว่าเป็น แล้วก็ถามอีกว่า เล่นได้ระดับไหน ต่ำ กลาง สูง
เราก็ไม่ได้ต่ำค่ะ เพราะเล่นได้พื้นฐาน คอร์ดยากๆไรก็เล่นได้และเล่นมาเป็นปีแล้ว เราเลยตอบไปว่า กลางๆ ไม่ถึงสูง แล้วครูก็พูดว่า ‘’โห พูดอย่างกะตัวเองเก่ง ‘’ เราคือแบบ ห้ะ กลางๆนี่คือเราอวดว่าตัวเราเก่งหรอ กับคนอื่นคงปล่อยไป แต่เราไม่รู้สิ มันแบบคิดแล้วคิดอีก ครูก็พูดตอนที่เพื่อนทั้งห้องอยู่อะ แล้วก็มองเราแบบ เห้อ เราโครตไม่มีความมั่นใจเลย หรือครูแกจะเห็นว่าเราเป็นคนตัวเล็กเลยดูดีดง่อยๆรึป่าว
เราแทบจะดาวน์ไปเลย คำพูดนิดๆหน่อยๆของครูคนนี้ทำให้เรา แทบไม่ค่อยอยากเล่นกีต้าเลย ปกติกลับบ้านมาคือจับเล่นเลย แต่กลับมาคือ นั่งมองแล้วแบบ ระอาย มีแต่คำพูดครูวกไปวนมาในหัว

เราจะทำยังไงดี ให้ไม่คิดมาก และลืมคำพูดดูถูกของครูไป
[เรามักเป็นบ่อยด้วย ใครพูดอะไรที่แบบเสียดสี ดูถูกคือเก็บไปคิดหนักมาก ร้องไห้เลยแหละ แต่ไม่ชอบให้ใครเห็น และโครตสมเพชตัวเองเลย]