เราเองก็เป็นแค่เด็กนักเรียนธรรมดาคนนึง ตอนนี้เราอยู่ชั้น ม.3 แล้ว เราต้องขอออกตัวไว้ก่อนเลยว่าเราเรียนไม่เก่ง ช่วงสอบเข้าม.1 เหมือนฟลุ๊คจนได้เข้าห้องกิ๊ฟเต็ด ซึ่งแม่ก็ถามเราก่อนว่าไหวไหม ซึ่งเราเองก็คิดว่าเราจะไหวจริงๆ
ตลอดเวลาที่เรียนมาเราเครียดมาก เพื่อนๆทุกคนในห้องเก่งระดับหัวกะทิ แต่เราเหมือนเป็นอันดับสุดท้าย ตัวถ่วงของห้อง เราจึงเร่งพัฒนาตัวเองให้ทันเพื่อนๆ แต่มันก็ไม่ทันอยู่ดี แล้ววันหนึ่ง ช่วงม.3 เราเปิดเถอมได้ไม่นานนี้เอง คุณครูคาบคณิตศาสตร์ เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับบอกให้แยกโต๊ะสอบ ทุกคนอึ้งมากแต่ก็ทำตามแต่โดยดี
ผลสอบเก็บคะแนนรอบนั้นออกมา คะแนนเราได้ 0 มันเป็นอะไรที่แย่มากๆ เรารู้ตัวเราดี ครูเริ่มเพ่งเล็งเรา สร้างความเครียดในวิชานั้นให้เราเยอะมากๆ สอบรอบสอง ครูมาแบบฟ้าแล็บเช่นกัน ไม่ทันได้ตั้งตัว เราพยายามที่จะทไมันอย่างเต็มที่ เพื่อนข้างๆเราหลายๆคนเริ่มที่จะโกงข้อสอบ แบดูหนังสือบ้าง แชทคุยกันบ้าง เราเริ่มลังเลว่าขะเอาบ้างดีไหม แต่สุดท้ายเพื่อนก็โดนจับได้ เราจึงพยายามทำให้ดีที่สุด
เหมือนเดิม คะแนนสอบรอบนี้แย่มาก เต็ม 10 เราได้แค่ 4 ครูด่าเราต่อหน้าเพื่อนทุกคน ในหัวสมองไม่มีอะไรเลยบ้างล่ะ จะให้ซ้ำชั้นบ้างละ มันเจ็บใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ เพื่อนๆในห้องเริ่มมองครูไม่ดี เหมือนเขาจะรู้ตัวเลยหยุดไป ท้ายคาบครูเรียกดูลายเซ็นในการส่งงานและการบ้าน เราทำครบทุกอย่าง ลายเซ็นครบ งานส่งตรงกำหนด เรียบร้อยดี วันไหนหยุดเราก็ตาม
พอถึงคิวเรา ครูมองหน้าเราพร้อมใช้สายตาดูถูก แต่มันไม่มช่แค่สายตา คำพูดของเขามันทำเอาเราเก็บมาคิด
"ทำไมถึงทำไม่ได้"
"หนูไม่เก่งคณิตค่ะ"
"ไม่เก่งไม่ได้!! เธอไม่มีสิทธิไม่เก่ง! ใยหัวสมองไม่มีอะไรเลยรึไง"
"หนูพยายามแล้วค่ะครู"
"แล้วถนัดวิชาอะไร"
"เกือบทุกวิชาค่ะ ยกเว้นคณิตและอังกฤษ"
"แล้วเข้ามาอยู่ห้องนี้ทำไม! ห้ะ "
"หนูเข้าได้เพราะคะแนนวิทยาศาสตร์ หนูทำได้เยอะค่ะ"
"แล้วนี่โตไปอยากเป็นอะไร"
"อยากเป็นนักเขียนค่ะครู"
"อย่างเธอเขียนเรียงความยังทำไม่ได้เลย"
ห้ะ? ถามจริงๆว่าเราควรรู้สึกยังไงอะ อย่างที่อ่านไป เราค่อนช้างทำได้ดีในหลายๆวิชา เพียงแค่สิ่งที่เราไม่ถนัดมัยสำคัญเท่านั้นเอง ทำไมคุณครูต้องใช้คำพูดแย่ๆทับถมความฝันเราด้วยละ
เราชอบโดนครูหมวดคณิตดูถูกเพราะเป็นเด็กหมวดนี้แต่ไม่เคยไปแข่งทักษะคณิตศาสตร์เลยสักครั้ง เราไปแค่หมวดวิทย์ กับหมวดไทยสังคม ศิลปะ ดนตรี ขอโทษที่ต้องพูดคำนี้จริงๆนะคะ แต่การที่เขาทำแบบนี้กับเรามันทำให้เราปิดใจ ไม่อยากเรียนวิชานี้ พอถึงวิชานี้จะเครียด ทุกครั้ง เรารู้ว่ามันฟังดูแย่ แต่เราแค่อยากรู้ว่าเขาต้องการอะไรจากการดับฝันเราแบบนี้
เคยไหม? คุณครูพูดจาดูถูก ทั้งๆที่เราตั้งใจเรียนแล้ว
ตลอดเวลาที่เรียนมาเราเครียดมาก เพื่อนๆทุกคนในห้องเก่งระดับหัวกะทิ แต่เราเหมือนเป็นอันดับสุดท้าย ตัวถ่วงของห้อง เราจึงเร่งพัฒนาตัวเองให้ทันเพื่อนๆ แต่มันก็ไม่ทันอยู่ดี แล้ววันหนึ่ง ช่วงม.3 เราเปิดเถอมได้ไม่นานนี้เอง คุณครูคาบคณิตศาสตร์ เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับบอกให้แยกโต๊ะสอบ ทุกคนอึ้งมากแต่ก็ทำตามแต่โดยดี
ผลสอบเก็บคะแนนรอบนั้นออกมา คะแนนเราได้ 0 มันเป็นอะไรที่แย่มากๆ เรารู้ตัวเราดี ครูเริ่มเพ่งเล็งเรา สร้างความเครียดในวิชานั้นให้เราเยอะมากๆ สอบรอบสอง ครูมาแบบฟ้าแล็บเช่นกัน ไม่ทันได้ตั้งตัว เราพยายามที่จะทไมันอย่างเต็มที่ เพื่อนข้างๆเราหลายๆคนเริ่มที่จะโกงข้อสอบ แบดูหนังสือบ้าง แชทคุยกันบ้าง เราเริ่มลังเลว่าขะเอาบ้างดีไหม แต่สุดท้ายเพื่อนก็โดนจับได้ เราจึงพยายามทำให้ดีที่สุด
เหมือนเดิม คะแนนสอบรอบนี้แย่มาก เต็ม 10 เราได้แค่ 4 ครูด่าเราต่อหน้าเพื่อนทุกคน ในหัวสมองไม่มีอะไรเลยบ้างล่ะ จะให้ซ้ำชั้นบ้างละ มันเจ็บใจมาก แต่ทำอะไรไม่ได้ เพื่อนๆในห้องเริ่มมองครูไม่ดี เหมือนเขาจะรู้ตัวเลยหยุดไป ท้ายคาบครูเรียกดูลายเซ็นในการส่งงานและการบ้าน เราทำครบทุกอย่าง ลายเซ็นครบ งานส่งตรงกำหนด เรียบร้อยดี วันไหนหยุดเราก็ตาม
พอถึงคิวเรา ครูมองหน้าเราพร้อมใช้สายตาดูถูก แต่มันไม่มช่แค่สายตา คำพูดของเขามันทำเอาเราเก็บมาคิด
"ทำไมถึงทำไม่ได้"
"หนูไม่เก่งคณิตค่ะ"
"ไม่เก่งไม่ได้!! เธอไม่มีสิทธิไม่เก่ง! ใยหัวสมองไม่มีอะไรเลยรึไง"
"หนูพยายามแล้วค่ะครู"
"แล้วถนัดวิชาอะไร"
"เกือบทุกวิชาค่ะ ยกเว้นคณิตและอังกฤษ"
"แล้วเข้ามาอยู่ห้องนี้ทำไม! ห้ะ "
"หนูเข้าได้เพราะคะแนนวิทยาศาสตร์ หนูทำได้เยอะค่ะ"
"แล้วนี่โตไปอยากเป็นอะไร"
"อยากเป็นนักเขียนค่ะครู"
"อย่างเธอเขียนเรียงความยังทำไม่ได้เลย"
ห้ะ? ถามจริงๆว่าเราควรรู้สึกยังไงอะ อย่างที่อ่านไป เราค่อนช้างทำได้ดีในหลายๆวิชา เพียงแค่สิ่งที่เราไม่ถนัดมัยสำคัญเท่านั้นเอง ทำไมคุณครูต้องใช้คำพูดแย่ๆทับถมความฝันเราด้วยละ
เราชอบโดนครูหมวดคณิตดูถูกเพราะเป็นเด็กหมวดนี้แต่ไม่เคยไปแข่งทักษะคณิตศาสตร์เลยสักครั้ง เราไปแค่หมวดวิทย์ กับหมวดไทยสังคม ศิลปะ ดนตรี ขอโทษที่ต้องพูดคำนี้จริงๆนะคะ แต่การที่เขาทำแบบนี้กับเรามันทำให้เราปิดใจ ไม่อยากเรียนวิชานี้ พอถึงวิชานี้จะเครียด ทุกครั้ง เรารู้ว่ามันฟังดูแย่ แต่เราแค่อยากรู้ว่าเขาต้องการอะไรจากการดับฝันเราแบบนี้