อารมณ์เป็นใหญ่ ไม่คุมอารมณ์
หากว่าเราไม่รู้จักการฝึกจิตก็จะเป็นไปตามกิเลสที่ตัวต้องการ ซึ่งก่อให้เกิดปัญหาตามมา
การฝึกจิต คือ การฝึกฝืนจิตใจตนเอง ไม่ทำตามใจตนเอง เช่น อยากดื่มน้ำอัดลม ก็ไม่กิน หรือหันเหไปดื่มสิ่งอื่นใด อยากนอนก็ฝืนไม่นอน เป็นต้น
ผู้ที่ทำตามใจหรือตามอารมณ์ตนเองโดยไม่ยั้งคิด จะก่อให้เกิดความประมาท เมื่อมีความประมาท ปัญหาจะเกิดขึ้นตามมา ๓ ประการใหญ่ๆ คือ
๑. เกิดปัญหาต่อตนเองและผู้อื่น เมื่อเราใช้อารมณ์เข้าไปจัดการกับปัญหา ปัญหานั้นจะยิ่งลุกลาม บานปลาย เดือดร้อน ทั้งตนเองและผู้อื่น เพราะไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ถูกต้องตามธรรม แต่จะเป็นการถูกต้องเฉพาะตัวเองเท่านั้น
๒. จะกลับใจยากขึ้น หากเราหลงผิดไป แล้วไม่รู้จักจัดการสิ่งที่เราหลงผิด สิ่งที่หลงผิดนั้นก็จะจัดการตัวเราเอง หากวันนี้เรายังไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นได้ หากปล่อยนานวันไปก็จะยิ่งกลับใจยากทุกที เพราะเราจะถูกอารมณ์ควบคุมเรา เมสื่อเราถูกควบคุมครั้งสองครั้ง ก็จะเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ หรืออารมณ์นั้นก็จะยิ่งควบคุมเราได้มากขึ้นทุกที จนเรายากแก่การควบคุมอารมณ์ตนเอง บางครั้งเราพลั้งเผลอทำไปโดยอัตโนมัติไร้การควบคุม มารู้ตัวอีกทีก็สายเกินแก้
๓. หมดโอกาสแก้ไขกรรม เพราะอารมณ์นั้นจะจัดการเรา สร้างปัญหาให้เราจนบางครั้งเราเผลอทำไปจนหมดโอกาสต้องได้รับอาญาบ้านเมือง กว่าจะหวนกลับมาแก้ไขก็ยาก สายเกินแก้
^_^ ..._/\_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต
อารมณ์เป็นใหญ่ ไม่คุมอารมณ์
หากว่าเราไม่รู้จักการฝึกจิตก็จะเป็นไปตามกิเลสที่ตัวต้องการ ซึ่งก่อให้เกิดปัญหาตามมา
การฝึกจิต คือ การฝึกฝืนจิตใจตนเอง ไม่ทำตามใจตนเอง เช่น อยากดื่มน้ำอัดลม ก็ไม่กิน หรือหันเหไปดื่มสิ่งอื่นใด อยากนอนก็ฝืนไม่นอน เป็นต้น
ผู้ที่ทำตามใจหรือตามอารมณ์ตนเองโดยไม่ยั้งคิด จะก่อให้เกิดความประมาท เมื่อมีความประมาท ปัญหาจะเกิดขึ้นตามมา ๓ ประการใหญ่ๆ คือ
๑. เกิดปัญหาต่อตนเองและผู้อื่น เมื่อเราใช้อารมณ์เข้าไปจัดการกับปัญหา ปัญหานั้นจะยิ่งลุกลาม บานปลาย เดือดร้อน ทั้งตนเองและผู้อื่น เพราะไม่ใช่การแก้ปัญหาที่ถูกต้องตามธรรม แต่จะเป็นการถูกต้องเฉพาะตัวเองเท่านั้น
๒. จะกลับใจยากขึ้น หากเราหลงผิดไป แล้วไม่รู้จักจัดการสิ่งที่เราหลงผิด สิ่งที่หลงผิดนั้นก็จะจัดการตัวเราเอง หากวันนี้เรายังไม่สามารถแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นได้ หากปล่อยนานวันไปก็จะยิ่งกลับใจยากทุกที เพราะเราจะถูกอารมณ์ควบคุมเรา เมสื่อเราถูกควบคุมครั้งสองครั้ง ก็จะเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ หรืออารมณ์นั้นก็จะยิ่งควบคุมเราได้มากขึ้นทุกที จนเรายากแก่การควบคุมอารมณ์ตนเอง บางครั้งเราพลั้งเผลอทำไปโดยอัตโนมัติไร้การควบคุม มารู้ตัวอีกทีก็สายเกินแก้
๓. หมดโอกาสแก้ไขกรรม เพราะอารมณ์นั้นจะจัดการเรา สร้างปัญหาให้เราจนบางครั้งเราเผลอทำไปจนหมดโอกาสต้องได้รับอาญาบ้านเมือง กว่าจะหวนกลับมาแก้ไขก็ยาก สายเกินแก้
^_^ ..._/\_... ^_^
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกกล่าวมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
เอื้อ-เกื้อ-กัน เป็นกัลยาณมิตรทุกขณะจิต