ลมหายใจ เป็นมงกุฏกรรมฐาน "การทำจิตของเราให้มีรากฐาน  คือกรรมฐาน เอาลมหายใจเข้าออกเป็นรากฐาน เรียกว่า...อานาปานสติ  ทีนี้ จะยกเอาลมเป็นกรรมฐานเป็นอารมณ์  การทำกร

สติปัฏฐาน4 คือระลึกรู้ตามความเป็นจริงทั้ง4ฐาน ให้สัมพันธิ์กัน เห็นการเกิดดับ ของสติทั้ง4ฐานเป็นอนัตตา เป็นวิปัสสนาญาณ ไปกำหนดให้รู้เฉพาะฐานใดฐานหนึ่ง เช่นไปกำหนดให้รู้เฉพาะที่กายก็เกิดอัตตวานุปาทาน เจ

ไม่มีมนุษย์หน้าไหน จะไปทำให้จิตเที่ยงได้ เพราะจิต(สภาพจิต) เปลี่ยนแปลงไปตามการรู้สภาวะ   ปิติสุข เปลี่ยนแปลงเพราะสมาธิหวั่นไหว ไม่ตั้งมั่นไปกับอาการทางอายตน  มันเที่ยงได้จริงมีสภาวะเดียวเท่า

" คำว่าสติ ก็...รู้ในปัจจุบัน      สัมปชัญญะ มรู้ในปัจจุบัน  รู้...ในตน  รู้...ในใจ เรานี่แหละ  รู้ ในปัจจุบัน... รู้ละ 

เอากรรมฐานแบบนี้ได้ไหมแปลว่าใช้แบบว่าใช่ลมหายใจมันยากใช่ไหมถ้าเอาลมหายใจแบบฟังเสียงแล้วดึงสติกลับคืนมาล่ะใช่ไหมตั้งสติกลับคืนมาแบบว่าเอาสติไปจดจ่อกับเสียงอันไหนอันหนึ่งก็พอเอาสติกลับคืนมาได้อยู่อย่างเ

ขณะนั่งสมาธิผมรู้สึกว่าทุกอย่างเบาและโล่งมากและรู้สึกสบายและรู้สึกปลอดจากกาม(ไม่รู้สึกด้านเพศเลยชั่วคราวขณะนั่งสมาธิ) แต่บางทีสติมันหลุดจากลมไปคิดเรื่องอื่นบอยไปเรื่อยแต่ไม่หนักจิตอะไรงี้และพอดึงสติกล

แต่ก่อนนั่งแบบดูลมหายใจ พยายามรู้ตัว แต่ลองเปลี่ยนเป็นจับความรู้สึกแบบตอนตื่นนอน คือทำใจสบาย ๆ ไม่จับอะไร ทำไปหลายอาทิตย์ เหมือนจะดี แต่กลับ เวลาติดสมาธิแล้ว จิตมันจะเหมือนอยู่ในสมาธิเหมือนไปยึดอะไรสั

การสร้างมิเตอร์วัดคุณภาพของการภาวนา            วันนี้มาชวนคิดชวนคุยนะครับ             &nbs