ผมเชื่อว่าพระอรหันต์ อาจฝันได้
เพราะพระอรหันต์มีหลายประเภท
ขันธ์5 ก่อนเป็นอรหันต์ กับขันธ์5 เมื่อเป็นอรหันต์แล้ว
เหมือนกันอย่างไร ต่างกันอย่างไรก็ลองพิจารณากันดู
ประเด็นคือ ความฝัน คือ อะไร
ความฝันเกิดจากโลภะมูลจิตทั้งหมดหรือไม่
ข้อนี้ผมไม่รู้ ถ้าใช่พระอรหันต์จะไม่ฝันแน่นอน
ถ้าไม่ พระอรหันต์ก็อาจฝันได้
ถ้าจะวิเคราะห์กันแบบไม่ให้ทะเลาะกันที่ไม่ตรงประเด็น
ก็ควรมาถกกันว่า ความฝัน คือ อะไร มีอะไรเป็นเหตุปัจจัย
จริงไหมที่ความฝัน เกิดจากอกุศลมูลจิต เสมอไป
ผมวิเคราะห์เปรียบเทียบว่า ถ้าพระอรหันต์แก่ตัวไป
ท่านหลงลืมได้ไหม ผมเชื่อว่าเป็นไปได้เพราะขันธ์5 เป็นของไม่เที่ยง
แต่มานะ อัตตา ตัณหา ทิฏฐิ อวิชชา ไม่มีอยู่ในขันธ์5 นั้นแล้วเท่านั้นเอง
เรื่องนี้ท่านใดมีความเห็นอย่างไรเชิญแลกเปลี่ยนครับ
สมัยหนึ่งขณะพระผู้มีพระภาคทางประชวรหนัก
พระองค์ตรัสว่า แม้พระองค์ชรา
ถูกหามไปด้วยเปลน้อยๆ พระองค์ก็มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์ไม่ลืมหลง
ข้อนี้ไม่น่าแปลกใจอะไร ก็ด้วยพระบารมีของพระองค์ท่านมีมากเหลือคณานับ
แต่กับระดับสาวกล่ะ บางท่านอาจมีมากน้อยแตกต่างกันออกไป
อย่างพระโมคคัลลานะ ท่านก็ถูกโจรทุบตายเพราะกรรมเก่า
กรรมมันก็ลงที่ขันธ์ 5 ซึ่งกายนี้คือกรรมเก่า
การที่กรรมจะมีผลกับขันธ์ 5 ในรูปแบบใด มันก็น่าจะเป็นไปได้
แต่เนื่องจากพระอรหันต์หมดอัตตวาทุปาทานแล้ว
ขันธ์5 มันจะเป็นอย่างไร ก็มีไม่สัตว์บุคคลเดือนร้อนอะไร

แต่ถ้าความฝันต้องเกิดจากอกุศลมูล คือ โลภะ โทสะ โมหะ เท่านั้นล่ะก็
พระอรหันต์ก็ไม่ฝันแน่นอน

พระอรหันต์
ต้องกินข้าว
มีร้อนมีหนาว
มีเจ็บมีป่วย
มีความคิดเห็น
มีความคิดความจำ
มีเมตตาเจโตสมาธิ
มีรุปสัญญาสมาบัติ
มีอรุปสัญญาสมาบัติ
มีตาหูจมูกลิ้นกายใจ
มีรูป มีเวทนา มีสัญญา มีสังขาร มีวิญญาณ
มีทุกข์กาย มีสุขกาย
มีสุขใจ แต่ไม่มีทุกข์ใจ มีอุเบกขา
ไม่มีตัณหา ไม่มีมานะ ไม่มีทิฏฐิ ไม่มีอวิชชา
ใช่หรือไม่