ตามกระทู้เลยค่ะเราอายุ13ปีนี้14 ค่อนข้างจะโรคส่วนตัวสูงมาก เราชอบเล่นกับเด็กผู้หญิง จริงๆผู้ชายก็ได้แต่น้องเราเป็นผู้ชายนะ แต่ทำไมไม่สนิทก็ไม่รู้🤣 เรื่องมันมีอยู่ว่า อาของเราท้องแล้วคลอดลูกมาแล้ว ตอนนี้1ขวบแล้วค่ะ เรารักเด็กมาก คือตอนคลอดมาก็วันสงกรานต์พอดี เราอยากไปเล่นกับแม่แต่แม่ให้ดูน้อง ตอนนี้ทำให้เราดูน้องมาก ดูแทนแม่ของน้องเลยหล่ะค่ะ ดูกับพี่สาว2คนแต่ตอนนี้พี่กลับกรุงเทพแล้ว ใกล้เปิดเทอมแล้วแม่ก็ให้เรากลับบ้านยายค่ะ แต่เราไม่อยากกับ เราคิดถึงน้องมาก เพราะเราเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก แม่เลยบอกว่าดูทำไมนักหนา น้องก็ไม่ใช่น้องของตัวเอง เราก็เลยบอกว่าก็หนูคิดถึงน้องอะ ก็หาว่าเราเถียงเก่ง คือตอนม.1เทอม1เราอยู่กับแม่ แต่เทอม2แม่ฝากให้เราอยู่กับย่าด้วยความที่ตอนนั้นไม่มีโควิดเราก็ไปเที่ยวบ่อย เราเลยไม่ค่อยร้องไห้คิดถึงแม่ แต่ก็คิดถึงนั่นแหละค่ะ พอแม่มาเราเลยไม่สนิทกับแม่ เพราะว่าแม่เป็นคนฝากให้ย่าดูแล้ว เราร้องไห้ก็หาว่าอ่อนแอ เราเลยไม่ร้องแล้วก็ไม่บ่นว่าคิดถึง แม่ก็อยากให่เรากลับไปหายาย เราก็ไม่อยากกับคือทุกคนไม่อยากให้เรากลับ แต่แม่บอกว่าอยู่กับย่าสบายเกินไป เราก็งง มันสบายที่ไหน แม่ก็บอกว่าไม่ต้องมาเถียง เนี้ยอยู่กับย่าเนี่ยเถียงเก่ง นิสัยเสีย ไม่รู้ไปติดใครมา เราก็บอกว่าก็แม่เป็นคนอยากให้หนูไปอยูาเอง  แม่เลยให้พ่อด่า แล้วก็บังคับให้เราไปหายาย ซึ่งถ้าไปหาวัน2วันไม่มีปัญญาหรอกค่ะ แต่มันไป14วัน โดยที่เราจะต้องมาเรียนแล้ว แล้วอีกอย่างเราเรียนออนไลน์ต้องใช้เครื่องปริ้น ต้องจ่ายค่าเทอม บ้านย่าเรามีเครื่องปริ้น เราบอกแม่ แม่ก็หาว่า หาข้ออ้างไม่อยากกลับตลอด เลี้ยงลูกเค้าไปได้ตังมั้ย ได้ตังค่ะได้3-4ร้อย. แม่บอกให่เราทำงานหาเงิน เราเลี้ยงน้องเราก็ได้ตัง แต่แม่ไม่เข้าใจ แถมเงินที่เราได้ก็ยืมเราไปอีก เวลาเราไปไหนกับแม่เราก็จะเกรง เพราะเวลาลับตาผู้คนแม่จะด่าเรา หาว่าเถียงเก่ง ต้องกลับไปดัดนิสัย หาว่าอ่อนแอ เรียนแล้วเกรดตก เปรียบเทียบกับคนอื่น เราไม่รู้ว่าแม่ต้องการอะไร เราไม่มีคนให้ปรึกษา เราอิจฉาลูกพี่ลูกน้องเรามาก แม่เค้าไม่บังคับ เข้าใจลูก แต่แม่เราไม่เคยเข้าใจ อธิบายอะไรก็หาว่าเถียง พอเราบอกว่าทีแม่อะ ก็หาว่าย้อน ทำไรไม่เคยได้ดั่งใจพ่อก็จะด่าว่าโง่ ไม่มีความรับผิดชอบ อ่อนแอ ตอนนี้เราอยู่กับพ่อแม่ก็จะอึดอัด เกรง แล้วก็ไม่กล้าพูดอะไรแล้วค่ะ