คุณรู้สึกยังไงเมื่อโดนเปรียบเทียบบ่อยๆ
ผมเป็นคนที่เกิดมาพร้อมกับคำว่าทำไมไม่ดีเหมือนลูกคนอื่นทำไมไม่ทำได้เหมือนลูกคนอื่นทำไมไม่มีเหมือนลูกคนอื่นทำไมไม่รู้จักกตัญญูเหมือนลูกคนอื่นสำหรับผมมันเป็นคำที่บั่นทอนจิตใจมากทั้งๆที่ผมพยายามมาตลอดผมพยายามที่จะดีผมพยายามที่จะทำให้ดีแต่มันก็ยังไม่ดีพอบางครั้งการที่โดนเปรียบเทียบว่าทำไมทำไม่ได้เหมือนลูกคนอื่นมันก็ทำให้เราน้ำตาร่วงได้เหมือนกันไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามทางที่เราพยายามจะถึงที่สุดแต่มันก็ยังไม่ดีพอสำหรับมาตรฐานของคุณยายของเราด้วยความที่เราโตมากับคุณยายเราไม่สามารถพูดและอธิบายได้เลยถ้าเราพูดขึ้นมายายจะว่าเถียงขึ้นมาทันทีเพราะเราจะอธิบายยังไงก็ไม่ปล่อยโอกาสให้อธิบายก็จะบอกว่าเราเถียงหรือถ้ามีครั้งไหนที่เกิดอารมณ์ขึ้นมาแล้วเราเกิดเสียงกลับไปยายก็จะร้องไห้และโทรไปหาแม่แล้วบอกให้แม่เรามาด่าเราอีกรอบนึงว่าทำไมถึงเชียงรายแบบนั้นทั้งๆที่เราต้องการแค่อธิบายแต่บางครั้งก็ไม่มีพื้นที่ให้อธิบายเลย
เราเคยคิดว่าถ้าเราตายไปมันจะจบไหมทั้งๆที่เราเพิ่งอายุแค่ 18 แต่เราเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายตั้งแต่อยู่ป 5 คิดมาโดยตลอดแต่เราก็ไม่กล้าทำและนอนหลับไปแล้วบอกกับตัวเองว่าตื่นเช้ามาฉันต้องทำให้ดีกว่านี้ฉันต้องทำให้ยายชมฉันให้ได้แต่กับตื่นเช้ามาก็จะโดนด่าเรื่องเดิมๆพูดแต่เรื่องเดิมๆด้วยความที่เราเป็นผู้ชายเราจะร้องให้ใครเห็นน้ำตามันก็จะดูแปลกๆหน่อยเราต้องมาร้องไห้คนเดียวในห้องเอาผ้าห่มคลุมโปงเราร้องไห้กับตัวเองแล้วหลับไปแล้วบอกกับตัวเองว่าเมื่อตื่นขึ้นทุกอย่างปกติเมื่อตื่นขึ้นเราก็ต้องทำตัวปกติโดนใช้ตามปกติใช้ชีวิตตามปกติเราพยายามจะไม่พูดถึงเรื่องที่จะพูดกับเราเราพยายามที่จะหลีกเลี่ยงแต่ก็อย่างว่าเมื่อวันหนึ่งมันมาถึงคำเปรียบเทียบพวกนี้มันก็จะกลับมาอีกตามมาหลอกหลอนซ้ำซ้ำทำให้เราคิดมากตอนเปิดเรียนคำดูถูกพวกนี้ทำให้เราไม่มีสมาธิในการเรียนเลยเราคอยแต่นึกถึงคำดูถูกพวกนี้ตลอดถึงแม้ว่าเราจะหักห้ามใจแล้วพูดกับตัวเองว่าพยายามต่อไปพยายามให้ดีที่สุดเราก็ลืมเรื่องนั้นไปและพยายามตั้งใจเรียนต่อ
ตอนนี้ประเทศเราพบกับวิกฤต โควิด 19
จากที่เราเครียดอยู่แล้วเพราะไม่ได้ยินคำเหล่านี้อีกมันก็ยิ่งเสียดแทงหัวใจจนความคิดที่จะฆ่าตัวตายกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
ถึงผมจะเป็นเด็กคนหนึ่งแต่ผมก็อยากจะบอกผู้ใหญ่หลายๆคนว่าการเปรียบเทียบมันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นหรอกนะครับแต่มันทำให้จิตใจของเด็กมันแย่ลง
รู้สึกยังไง โดนเปรียบเทียบ
ผมเป็นคนที่เกิดมาพร้อมกับคำว่าทำไมไม่ดีเหมือนลูกคนอื่นทำไมไม่ทำได้เหมือนลูกคนอื่นทำไมไม่มีเหมือนลูกคนอื่นทำไมไม่รู้จักกตัญญูเหมือนลูกคนอื่นสำหรับผมมันเป็นคำที่บั่นทอนจิตใจมากทั้งๆที่ผมพยายามมาตลอดผมพยายามที่จะดีผมพยายามที่จะทำให้ดีแต่มันก็ยังไม่ดีพอบางครั้งการที่โดนเปรียบเทียบว่าทำไมทำไม่ได้เหมือนลูกคนอื่นมันก็ทำให้เราน้ำตาร่วงได้เหมือนกันไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตามทางที่เราพยายามจะถึงที่สุดแต่มันก็ยังไม่ดีพอสำหรับมาตรฐานของคุณยายของเราด้วยความที่เราโตมากับคุณยายเราไม่สามารถพูดและอธิบายได้เลยถ้าเราพูดขึ้นมายายจะว่าเถียงขึ้นมาทันทีเพราะเราจะอธิบายยังไงก็ไม่ปล่อยโอกาสให้อธิบายก็จะบอกว่าเราเถียงหรือถ้ามีครั้งไหนที่เกิดอารมณ์ขึ้นมาแล้วเราเกิดเสียงกลับไปยายก็จะร้องไห้และโทรไปหาแม่แล้วบอกให้แม่เรามาด่าเราอีกรอบนึงว่าทำไมถึงเชียงรายแบบนั้นทั้งๆที่เราต้องการแค่อธิบายแต่บางครั้งก็ไม่มีพื้นที่ให้อธิบายเลย
เราเคยคิดว่าถ้าเราตายไปมันจะจบไหมทั้งๆที่เราเพิ่งอายุแค่ 18 แต่เราเคยคิดที่จะฆ่าตัวตายตั้งแต่อยู่ป 5 คิดมาโดยตลอดแต่เราก็ไม่กล้าทำและนอนหลับไปแล้วบอกกับตัวเองว่าตื่นเช้ามาฉันต้องทำให้ดีกว่านี้ฉันต้องทำให้ยายชมฉันให้ได้แต่กับตื่นเช้ามาก็จะโดนด่าเรื่องเดิมๆพูดแต่เรื่องเดิมๆด้วยความที่เราเป็นผู้ชายเราจะร้องให้ใครเห็นน้ำตามันก็จะดูแปลกๆหน่อยเราต้องมาร้องไห้คนเดียวในห้องเอาผ้าห่มคลุมโปงเราร้องไห้กับตัวเองแล้วหลับไปแล้วบอกกับตัวเองว่าเมื่อตื่นขึ้นทุกอย่างปกติเมื่อตื่นขึ้นเราก็ต้องทำตัวปกติโดนใช้ตามปกติใช้ชีวิตตามปกติเราพยายามจะไม่พูดถึงเรื่องที่จะพูดกับเราเราพยายามที่จะหลีกเลี่ยงแต่ก็อย่างว่าเมื่อวันหนึ่งมันมาถึงคำเปรียบเทียบพวกนี้มันก็จะกลับมาอีกตามมาหลอกหลอนซ้ำซ้ำทำให้เราคิดมากตอนเปิดเรียนคำดูถูกพวกนี้ทำให้เราไม่มีสมาธิในการเรียนเลยเราคอยแต่นึกถึงคำดูถูกพวกนี้ตลอดถึงแม้ว่าเราจะหักห้ามใจแล้วพูดกับตัวเองว่าพยายามต่อไปพยายามให้ดีที่สุดเราก็ลืมเรื่องนั้นไปและพยายามตั้งใจเรียนต่อ
ตอนนี้ประเทศเราพบกับวิกฤต โควิด 19
จากที่เราเครียดอยู่แล้วเพราะไม่ได้ยินคำเหล่านี้อีกมันก็ยิ่งเสียดแทงหัวใจจนความคิดที่จะฆ่าตัวตายกลับมาอีกครั้งหนึ่ง
ถึงผมจะเป็นเด็กคนหนึ่งแต่ผมก็อยากจะบอกผู้ใหญ่หลายๆคนว่าการเปรียบเทียบมันไม่ได้ทำให้อะไรดีขึ้นหรอกนะครับแต่มันทำให้จิตใจของเด็กมันแย่ลง