จะบ้าตาย...
เรื่องมันมีอยู่ว่าแม่เราเป็นคนชอบพูดแต่งเติม ไม่ใช่แค่พูดให้ลูกแต่ได้ยินเรื่องอะไรมาจะชอบพูดให้มันดูเวอร์ๆ บางทีคนฟังก็เหลือจะเชื่อ (แต่เรื่องที่พูดไม่ใช่เรื่องไสยศาสตร์) ว่าเขาพูดอย่างนี้จริง ๆ เหรอ ล่าสุดเราถกเถียงกับแม่เรื่องที่แม่ไปพูดสิ่งที่ไม่ควรจะพูดเพราะเราไม่โอเค แม่พยายามจะเอาชนะเราทุกทาง คุยไม่จบเรื่องสักที เรื่องจะจบพูดจนมุมแล้วก็ไปแต่งเรื่องว่าเราก็ทำ ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำ เราอึดอัดใจมาก เรื่องแบบนี้มันเกิดหลายครั้งมาก
อีกอย่างแม่มีนิสัยที่ ชอบคิดว่าตัวเองถูกอยู่เสมอ บอกอะไรไปไม่เคยรับฟัง คิดเองเออเอง เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ชอบดูถูกคนอื่นแม้กระทั่งคนในครอบครัว เถียงคำไม่ตกฟาก ทำผิดไม่เคยขอโทษใครปล่อยเบลอ
ทุกครั้งที่คุยกับแม่ไม่เคยได้พูดดี ๆ สักครั้ง เรื่องจะจบตรงที่เราต้องหยุดพูดเท่านั้น
เรารู้ว่าคนแบบนี้ไปทำให้เปลี่ยนไม่ได้ แต่อยากเปลี่ยนที่ตัวเอง อยากให้ตัวเองสุขภาพจิตดีกว่านี้
อยากจะถามว่าเราควรจะจัดการกับตัวเองยังไงดี?
จัดการกับเรื่องนี้ยังไงดี หัวจะปวด... 🤯
เรื่องมันมีอยู่ว่าแม่เราเป็นคนชอบพูดแต่งเติม ไม่ใช่แค่พูดให้ลูกแต่ได้ยินเรื่องอะไรมาจะชอบพูดให้มันดูเวอร์ๆ บางทีคนฟังก็เหลือจะเชื่อ (แต่เรื่องที่พูดไม่ใช่เรื่องไสยศาสตร์) ว่าเขาพูดอย่างนี้จริง ๆ เหรอ ล่าสุดเราถกเถียงกับแม่เรื่องที่แม่ไปพูดสิ่งที่ไม่ควรจะพูดเพราะเราไม่โอเค แม่พยายามจะเอาชนะเราทุกทาง คุยไม่จบเรื่องสักที เรื่องจะจบพูดจนมุมแล้วก็ไปแต่งเรื่องว่าเราก็ทำ ทั้ง ๆ ที่เราไม่ได้ทำ เราอึดอัดใจมาก เรื่องแบบนี้มันเกิดหลายครั้งมาก
อีกอย่างแม่มีนิสัยที่ ชอบคิดว่าตัวเองถูกอยู่เสมอ บอกอะไรไปไม่เคยรับฟัง คิดเองเออเอง เอาตัวเองเป็นที่ตั้ง ชอบดูถูกคนอื่นแม้กระทั่งคนในครอบครัว เถียงคำไม่ตกฟาก ทำผิดไม่เคยขอโทษใครปล่อยเบลอ
ทุกครั้งที่คุยกับแม่ไม่เคยได้พูดดี ๆ สักครั้ง เรื่องจะจบตรงที่เราต้องหยุดพูดเท่านั้น
เรารู้ว่าคนแบบนี้ไปทำให้เปลี่ยนไม่ได้ แต่อยากเปลี่ยนที่ตัวเอง อยากให้ตัวเองสุขภาพจิตดีกว่านี้
อยากจะถามว่าเราควรจะจัดการกับตัวเองยังไงดี?