ตามหัวข้อกระทู้ครับ คือยอมรับว่าตัวเองก็ค่อนข้างฉุนเฉียวและเครียดง่ายอยู่แล้ว
หลายครั้งเวลาก่อนจะเข้าไปคุยด้วยทุกครั้งต้องทำใจอยู่นานพอสมควร หรือแม้แต่โทรศัพท์ก่อนรับสายต้องตั้งสติ
และระวังคำพูดโต้ตอบตลอดเวลา ไม่งั้นบางทีแค่ผิดหูนิดเดียวเช่นเราพูดครับลงท้ายแล้วทางนั้นไม่ได้ยินจะโดนว่าพูดไม่ดีทันที
บางทีก็คิดว่าจะจัดการอารมณ์ยังไงดี หลายครั้งก็ร้องไห้ ตะโกนออกไป ขว้างข้าวของ (แต่ไม่ได้ให้ทางนั้นรู้นะครับ)
ผมเป็นคนเก็บกดใกล้เป็นโรคประสาทแล้วใช่ไหม?
ถ้าบุพการีของคุณเป็นคนขี้โมโหสุดๆ ไร้เหตุผล คุณมีวิธีจัดการอารมณ์ตัวเองอย่างไรครับ?
หลายครั้งเวลาก่อนจะเข้าไปคุยด้วยทุกครั้งต้องทำใจอยู่นานพอสมควร หรือแม้แต่โทรศัพท์ก่อนรับสายต้องตั้งสติ
และระวังคำพูดโต้ตอบตลอดเวลา ไม่งั้นบางทีแค่ผิดหูนิดเดียวเช่นเราพูดครับลงท้ายแล้วทางนั้นไม่ได้ยินจะโดนว่าพูดไม่ดีทันที
บางทีก็คิดว่าจะจัดการอารมณ์ยังไงดี หลายครั้งก็ร้องไห้ ตะโกนออกไป ขว้างข้าวของ (แต่ไม่ได้ให้ทางนั้นรู้นะครับ)
ผมเป็นคนเก็บกดใกล้เป็นโรคประสาทแล้วใช่ไหม?