ขนมปัง

กระทู้คำถาม

กาพย์ธนัญชยางค์ ๓๒

ขนมปัง


๏  พ่อครัวมือใหม่         ร้อนแรงเกินใคร
มีความตั้งใจ              ไม่หวั่นครั่นคร้าม
ทุกสิ่งล่วงได้           ด้วยเพียรพยายาม
ใส่บ่าแบกหาม                  ใส่บ่าบินเหิน

วันนี้จะทำ                            เมนูขำขำ
แสนง่ายแค่คลำ              ปิดตาดำเนิน
คือขนมปัง              แสนง่ายเหลือเกิน
มองเพียงเผินเผิน  เครื่องปรุงนิดเดียว

แค่น้ำกับแป้ง       สองช้อนเกลือแกง
หัวเชื้อจัดแจง                 เท่านี้ที่เกี่ยว
  ไม่พูดมากความ   ใช้ความปราดเปรียว  
 หยิบจับอย่างเชี่ยว    ลงมือเตรียมการ 

เททุกทุกอย่าง           ลงชามจัดวาง
ลงชามที่ล้าง              สะอาดสะอ้าน
ขยำขยำ                       อย่างผู้รู้งาน
ผสมผสาน              เป็นเนื้อเดียวกัน

ผสมผสาน         เป็นเนื้อเหนียวนาน
ควักออกชามคว้าน    ลงนวดตามขั้น
นวดคลึงนวดคลึง       อย่างมีเชิงชั้น
นวดมันทั้งวัน              นวดมันทั้งคืน

นวดมาทั้งวัน             พ่อครัวเริ่มตัน
เพราะว่าแป้งมัน        ไม่พองขัดขืน
แป้งแบนราบปาน   ผ้าป่านเปียกชื้น
ไม่พองไม่ยื่น             อย่างขนมปัง

พ่อครัวมือใหม่               ยังคงมีไฟ
นวดแป้งต่อไป                 ฝีมือฉมัง
ใช้ทุกเทคนิค              ทุกกลประดัง
นวดจนกระทั่ง     ฝ่ามือหยาบกร้าน

ร่ำเรียนมาสูง                 มานะชักจูง
อยากเป็นอย่างยูง   เด่นโลกอาหาร
แต่แค่ขนมปัง             ให้ฟูเบ่งบาน
กลับกลายเป็นงาน  ยากเสียเหลือเกิน

มันเพราะอะไร            ไม่เคยท้อใจ
ไม่มีครั้งไหน          ยากเย็นขัดเขิน
จบ พอกันที           เพียรที่สรรเสริญ
ต้องพังยับเยิน          มันเพราะอะไร

มือที่แห้งกรัง           หยิบแป้งพังพัง
ลงชามอีกครั้ง            ทำต่อไม่ไหว 
เพียรพลันพ่ายแพ้    น้ำเกลือเติมไป
จากน้ำตาไหล              ลงชามขนม

ผ้าซับน้ำตา                ใช้คลุมปิดฝา
ใช้สมน้ำหน้า            ในความขื่นขม
ความหยิ่งยโส             ที่เคยชื่นชม
บัดนี้ลื่นล้ม                   ลงทั้งน้ำตา

ล้มตัวบนเตียง         ลดโสตสุ้มเสียง
ลดจองหองเกรียง-  ไกรแกร่งเก่งกล้า
แพ้ขนมปัง              ถ่อมทังทาบทา
ถ่อมทั้งท่าท้า         ถ่อมกายถ่อมใจ

หลับตรองหนึ่งตื่น    หลับตาหนึ่งคืน
ลืมตาตื่นฟื้น              เป็นคนคนใหม่
ที่ร้อนกลับเย็น            เพิ่มน้ำลดไฟ
ใบหน้าแจ่มใส              ทั้งที่พ่ายแพ้

กลับเข้าสู่ครัว               ตะลึงสุดตัว
ภาพไม่สลัว          ภาพพลันเผยแผ่
ภาพแป้งพองพอง     ฟูฟ่องเป็นแพ
ที่ยากกลับแก้       ง่ายง่าย เพียงพัก

ลงมือนวดต่อ      นิดหน่อยแล้วพอ
สี่ชั่วโมงรอ           ให้เห็นประจักษ์
ครบสี่ชั่วโมง           ใส่เตา เสร็จตัก
ลงจานงามนัก          กินทั้งน้ำตา  ๚ะ๛



แต่งไปแต่งมายาวอีกละ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่