ถ้าเราศึกษา เรื่องการดูจิต ของอาจารย์ยุคนี้ จะมีศัพท์หลายตัวให้ต้องเข้าใจ เช่น
จิตตั้งมั่น, รู้เท่าทัน, จิตส่งออกนอก, จิตส่งเข้าใน, ผู้รู้, ตัวผู้รู้
ถ้าผมจะแปลสิ่งเหล่านี้ ไม่รู้จะถูกหรือเปล่า เพราะผมก็ศึกษาและฟังมาพอเข้าใจอยู่ถึงไม่ทำจนเป็นเซียนแหละครับ
รู้เท่าทัน บางคนก็ว่า รู้ทัน อันนี้ ฟังดูเหมือนคนโดนหลอก แล้วคิดว่าตัวเองฉลาดรู้ทันผู้หลอก ก็คิดว่าตัวเองฉลาด แต่รู้ทันในที่นี้เขาหมายถึง
เมื่อจิตมี โลภะ ,โทสะ, โมหะ จิตก็จะมีสติรู้การเกิดขึ้นเรียกว่ามีสติ รู้ทันที่ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงของจิต เรียกว่า มีสติที่เห็นจิตมีการเปลียนแปลง
เรียกว่า มีสติรู้ทัน การรู้ทัน ดูเหมือนเจ้าตัวก็จะรู้สึกว่า กูเก่งรู้ทัน
จิตส่งออกนอก ก็คือจิตฟุ้งซ่าน
จิตส่งเข้าในก็คือ จิตหดหู่ ซึมๆ
ผู้รู้ ก็คือจิต ในการดูจิตความหมายของผู้รู้ หรือตัวผู้รู้ ก็คือจิต นั้นเอง ทำไมไม่ใช้คำศัพท์ ว่า จิตละ มีเจตนาอะไร ต้องสร้างศัพท์ขึ้นมา
ผมว่านะใช้คำเดิม ใข้ภาษาของพระพุทธเจ้าก็ได้นะน่าจะดีกว่า พูดอย่างนี้ จะทำให้สาวกดูจิต โกรธหรือเปล่า
การตั้งกระทู้ ผมอยากมาพูดเรื่อง จิตตั้งมั่น ในความหมายที่นักปฏิบัติยุคปัจจุบันเข้าใจ มากกว่า
จิตตั้งมั่น มี่บางคนบอกว่า ในพระสูตร ท่านหมายถึง จิตเป็นสมาธิ
ถ้าอย่างนั้นจริง ทำไมถึง นิยมคำว่าจิตตั้งมั่นละ มันดูเหมือน การดูหนังสงคราม มีการตั้งมั่นในเมือง รอฆ่าศึกเข้ามาโจมตี
หรือไม่ก็เหมือน สิ่งปลูกสร้าง ที่แข็งแรง สามารถทนทานต่อ สิ่งมี่มาทำร้ายได้
จิตเป็นสมาธิ ก็คือจิตที่มีสติบริสุทธิ คือจิตมีสติกับสิ่งไดสิ่งหนึ่ง จนเป็นเอกคตาจิต ถ้าเป็นระยะสั้น ก็ถือว่า เป็นสมาธิเล็กน้อย ถ้าระยะยาวก็เป็นสมาธิมากอาจเป็นถึงการเข้าฌาน
จิตตั้งมั่น มีบางคนอธิบายว่าอย่างนี้
ในการฝึกสติปัฏฐานสี่ แรกเริ่มให้ฝึกในฐานกายก่อน ฝึกให้มีสติ และสัมปชัญญะ แน่นพอ
ต่อมา จิตที่ได้จะเป็นจิตที่ตั้งมั่น เมื่อ มีการเปลี่ยนแปลงของจิต หรือที่เรียกว่าจิตเคลื่อนไหว ตัวผู้รู้ ก็จะรู้เท่าทัน ไม่หลงไปในอารมณ์นั้น
ก็คือการดูจิต ผมเคยอ่านบางท่านอธิบาย ว่า ตัวท่านฝึกจนมีสติยุบยับไปหมด จิตเคลือนไหว ก็มีสติไปหมด ผมถามจริงๆ แสดงว่า จิตไม่เป็นสมาธิละสิถึง เคลือนไหวเปลื่ยนแปลงตลอดเวลา การดูจิตที่ฟุ้งซ่าน จะเป็นจิตที่เป็นสมาธิได้อย่างไร
คำถาม จิตตั้งมั่น คือจิตที่เป็นสมาธิ หรือเป็นจิตมีสติกับจิตที่ฟุ้งซ่านอยู่ตลอดเวลา หรือว่า อย่างอื่นเช่น....
จิตตั้งมั้น มีลักษณะ และความหมายอย่างไร
จิตตั้งมั่น, รู้เท่าทัน, จิตส่งออกนอก, จิตส่งเข้าใน, ผู้รู้, ตัวผู้รู้
ถ้าผมจะแปลสิ่งเหล่านี้ ไม่รู้จะถูกหรือเปล่า เพราะผมก็ศึกษาและฟังมาพอเข้าใจอยู่ถึงไม่ทำจนเป็นเซียนแหละครับ
รู้เท่าทัน บางคนก็ว่า รู้ทัน อันนี้ ฟังดูเหมือนคนโดนหลอก แล้วคิดว่าตัวเองฉลาดรู้ทันผู้หลอก ก็คิดว่าตัวเองฉลาด แต่รู้ทันในที่นี้เขาหมายถึง
เมื่อจิตมี โลภะ ,โทสะ, โมหะ จิตก็จะมีสติรู้การเกิดขึ้นเรียกว่ามีสติ รู้ทันที่ที่เกิดการเปลี่ยนแปลงของจิต เรียกว่า มีสติที่เห็นจิตมีการเปลียนแปลง
เรียกว่า มีสติรู้ทัน การรู้ทัน ดูเหมือนเจ้าตัวก็จะรู้สึกว่า กูเก่งรู้ทัน
จิตส่งออกนอก ก็คือจิตฟุ้งซ่าน
จิตส่งเข้าในก็คือ จิตหดหู่ ซึมๆ
ผู้รู้ ก็คือจิต ในการดูจิตความหมายของผู้รู้ หรือตัวผู้รู้ ก็คือจิต นั้นเอง ทำไมไม่ใช้คำศัพท์ ว่า จิตละ มีเจตนาอะไร ต้องสร้างศัพท์ขึ้นมา
ผมว่านะใช้คำเดิม ใข้ภาษาของพระพุทธเจ้าก็ได้นะน่าจะดีกว่า พูดอย่างนี้ จะทำให้สาวกดูจิต โกรธหรือเปล่า
การตั้งกระทู้ ผมอยากมาพูดเรื่อง จิตตั้งมั่น ในความหมายที่นักปฏิบัติยุคปัจจุบันเข้าใจ มากกว่า
จิตตั้งมั่น มี่บางคนบอกว่า ในพระสูตร ท่านหมายถึง จิตเป็นสมาธิ
ถ้าอย่างนั้นจริง ทำไมถึง นิยมคำว่าจิตตั้งมั่นละ มันดูเหมือน การดูหนังสงคราม มีการตั้งมั่นในเมือง รอฆ่าศึกเข้ามาโจมตี
หรือไม่ก็เหมือน สิ่งปลูกสร้าง ที่แข็งแรง สามารถทนทานต่อ สิ่งมี่มาทำร้ายได้
จิตเป็นสมาธิ ก็คือจิตที่มีสติบริสุทธิ คือจิตมีสติกับสิ่งไดสิ่งหนึ่ง จนเป็นเอกคตาจิต ถ้าเป็นระยะสั้น ก็ถือว่า เป็นสมาธิเล็กน้อย ถ้าระยะยาวก็เป็นสมาธิมากอาจเป็นถึงการเข้าฌาน
จิตตั้งมั่น มีบางคนอธิบายว่าอย่างนี้
ในการฝึกสติปัฏฐานสี่ แรกเริ่มให้ฝึกในฐานกายก่อน ฝึกให้มีสติ และสัมปชัญญะ แน่นพอ
ต่อมา จิตที่ได้จะเป็นจิตที่ตั้งมั่น เมื่อ มีการเปลี่ยนแปลงของจิต หรือที่เรียกว่าจิตเคลื่อนไหว ตัวผู้รู้ ก็จะรู้เท่าทัน ไม่หลงไปในอารมณ์นั้น
ก็คือการดูจิต ผมเคยอ่านบางท่านอธิบาย ว่า ตัวท่านฝึกจนมีสติยุบยับไปหมด จิตเคลือนไหว ก็มีสติไปหมด ผมถามจริงๆ แสดงว่า จิตไม่เป็นสมาธิละสิถึง เคลือนไหวเปลื่ยนแปลงตลอดเวลา การดูจิตที่ฟุ้งซ่าน จะเป็นจิตที่เป็นสมาธิได้อย่างไร
คำถาม จิตตั้งมั่น คือจิตที่เป็นสมาธิ หรือเป็นจิตมีสติกับจิตที่ฟุ้งซ่านอยู่ตลอดเวลา หรือว่า อย่างอื่นเช่น....