ตอนนี้เราท้อใจมากค่ะ คิดว่าถ้าตั้งกระทู้ก็คงจะมีคนมาว่าเราเหมือนกันทำไมถึงคิดกับพ่อแม่อย่างงี้ คือเรารู้สึกเหนื่อยหน่ายมากเลยค่ะ อยากทำ อยากเรียนอะไรเพิ่มก็ไม่ได้สักอย่าง ด้วยเหตุที่ว่าบ้านไม่มีเงิน ไม่พร้อมสนับสนุน เราเคยคิดด้วยว่าถ้าเกิดมาในครอบครัวที่พร้อมซัพพอร์ตเราทุกอย่างจะดีขนาดไหน ถ้าทางบ้านพร้อมมันเหมือนเราได้สตาร์ทความฝันเราไปแล้วครึ่งทางเลยนะคะ มันเหนื่อยมากๆเลยนะคะกับการที่ต้องพยายามเองทุกอย่าง เราโกรธที่เขามีเราเป็นลูกแต่ไม่พร้อมสนับสนุนไม่พร้อมซัพพอร์ตเราสักอย่างชีวิตเรามันถึงได้ย่ำอยู่กับที่งี้ แต่พอถึงเวลาวันที่หวยจะออกพ่อกับแม่เรานี่มีเงินลงทุนเยอะเชียว ห่วยแตกมากชีวิตแบบนี้
เคยรู้สึกท้อใจที่พ่อแม่จนไหมคะ