รู้แจ้ง (ทานละ ศีลรักษา คือ มโน-กายกิริยา แก้กรรมหมด หลุดพ้นจากกรรมวิบาก3)

(เห็นคิดเพียรทำสติให้ชอบ)
1.รู้แจ้ง(รู้ กำหนดรู้ หยั่งรู้) อริยสัจ4 กฎไตรลักษณ์
ชรา-มรณะ เกิดพร้อมสืบต่อ (ละ)สังสารวัฏ
(ชรา-มรณะ เกิดพร้อมสืบต่อ (ละ)ส่วนที่สุดโต่งสองอย่าง อุปาทานขันธ์5 สังโยชน์10 อกุศล14
เหตุปัจจัยการเกิดจิต อนุโลม+ปฏิจจสมุปบาท12 มโน+กายกรรม3+วิบาก3 จิต+ใจ
กิเลสตัณหา3+กาม นึกคิด+พูดทำ 1.โลภได้ดีสุขบุญ+2.โลภไม่ได้ โกรธบาป (3) หลงลังเล หดหู่ ซึมเศร้า)

ทาน ให้รับ ละวางไม่พัวพัน สงบจากส่วนทีสุดโต่งสองอย่าง(สงบ ดับจิต-ใจ)
1.รู้ กำหนดรู้ หยั่งรู้ สืบต่อ สงบจากสภาวะ ความรู้สึกอารมณ์3
สงบจากความเชื่อความเห็น4 สงบจิต-สงบใจ (ดับจิต-ใจ)
2.สงบใจ สงบจากร่างกายวัตถุกาม ทีมี/ไม่มี ดี/ไม่ดี มีค่า/ไม่มีค่า
ทาน ละเบาบาง เกิดดวงตาเห็นธรรม โสดาบัน สกิทาคามี ละได้หมดอนาคามี เกิดญาณ
(สติสมาธิชอบ-พูดทำชอบ รู้แจ้ง ตื่นจากความเห็นผิด เบิกบานเพราะจิตสงบ ง่ายเร็วนานสืบไป)

2.ศีล รักษาสภาวะในจิตที่ปกติ สงบ ให้เกิดง่ายเร็วนานสืบไป กุศล25(ละอกุศล14)
รักษา เหตุปัจจัยในการดับจิต-ที่อาศัยอยู่ในใจ ร่างกายวัตถุกาม ปฏิโลม-ปฏิจจสมุปบาท12
เกิดความเสื่อมแก่เจ็บตาย ถูกเบียดเบียน เป็นผู้เบียดเบียนทำร้ายทำลาย(ชรา-มรณะ สืบต่อ)
ทาน ให้อภัยทาน อโหสิกรรม ให้กับจิตตน จิตอื่น ด้วยความยินดี ปิติ สงบ เพราะฝึกจิตได้ดีแล้ว
(สติสมาธิ-พุดทำชอบ อุเบกขาญาณ เมตตา มุทิตา มโน-กายกิริยา ละวางได้ หลุดพ้นจากกรรมวิบาก3)
ศีล รักษาจิต รู้ หยั่งรู้ สงบดับจิต-สงบใจ ดับร่างกายวัตถุกาม ไม่ปรุงแต่งทางความคิด-พุดทำ
ได้ง่ายเร็วนานสืบไป จนเหมือนไม่เกิดอีก (อุเบกขาญาณ เมตตา มุทิตา บารมี ปัญญาญาณ อรหันต์)