การที่ท่านเนรมิตรกายเทียม ที่มีจิตเทียมครอง...คือ ตัวท่านนับร้อย ทำกิจต่างๆกัน ดูน่าจะเป็นการใช้ฤทธิ์ทางใจที่ประกอบด้วยความแยบคายมาก...ไม่ใช่เพียงกำลังฤทธิ์มาก...
ดังจะเห็นได้จาก ไม่ปรากฏในทางพุทธ ว่ามีผู้มากบุญฤทธิ์ท่านใด ทำสิ่งที่มโนยิทธิ์ทำได้ (แต่ทางฮินดู...เรียกว่าร่างอวตาร...ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของร่างต้น ในการพลาดพลั้งสู่อบายภูมิ)...น่าจะต้องอาศัยปัญญาที่ลึกซึ้งแยบคายมาก...(ต่างจากการแยกอทิสมานกาย ที่ทำได้เพียงหนึ่ง ควบคุม รับรู้ ได้เพียงหนึ่ง)
หรือเราคิดไปเอง...การที่ท่านเป็นเอกัคตาด้านมโนยิทธิ์...แต่เรื่องอื่นๆก็ยังถูกวิบากแห่งอกุศลกรรมบดบังปัญญาเช่นเดิมครับ
กรณีพระจุลปัณฎกเถระ...วิบากแห่งอกุศลกรรมที่บดบังปัญญา...เมื่อบรรลุอรหันต์แล้ว ไม่ส่งผลแบบวิบากอื่นๆ???
ดังจะเห็นได้จาก ไม่ปรากฏในทางพุทธ ว่ามีผู้มากบุญฤทธิ์ท่านใด ทำสิ่งที่มโนยิทธิ์ทำได้ (แต่ทางฮินดู...เรียกว่าร่างอวตาร...ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของร่างต้น ในการพลาดพลั้งสู่อบายภูมิ)...น่าจะต้องอาศัยปัญญาที่ลึกซึ้งแยบคายมาก...(ต่างจากการแยกอทิสมานกาย ที่ทำได้เพียงหนึ่ง ควบคุม รับรู้ ได้เพียงหนึ่ง)
หรือเราคิดไปเอง...การที่ท่านเป็นเอกัคตาด้านมโนยิทธิ์...แต่เรื่องอื่นๆก็ยังถูกวิบากแห่งอกุศลกรรมบดบังปัญญาเช่นเดิมครับ